اجاره آمبولانس برای فیلم 3 دقیقه‌ای

من جوانان زیادی را می‌شناسم که دوست دارند فیلمساز بشوند اما می‌گویند فرصتی برای آنها در نظر گرفته نشده است. اکثر این جوانان از مسائل مالی و دشواری‌های مربوط به وارد شدن به دنیای فیلمسازی گله دارند. باید در ارتباط با حل مسائل و معضلات این دسته از جوانان کاری کرد. البته جشنواره‌های موبایلی که به تازگی رواج یافته تا حدی فضا را برای این جوانان باز کرده است. از این جشنواره‌ها استقبال خوبی هم شده است. ممکن است بگویند ساختن فیلم با موبایل خیلی آسان است اما براساس تجربه شخصی می‌توانم بگویم در ظاهر کار راحتی به نظر می‌آید اما وارد کار که می‌شویم دشواری‌های آن تازه مشخص می‌شود. اینکه جوانان ما با موبایل فیلم بسازند یا با لوازم حرفه‌ای چندان تفاوتی ندارد.

من سال‌هاست وارد تئاتر شده‌ام و از فضای فیلمسازی فاصله گرفته‌ام. اینکه با چه ابزاری فیلمبرداری کنند از برخی جهات هیچ تفاوتی ندارد. شما ایده‌ای را انتخاب می‌کنید، از آن فیلم می‌گیرید و تدوین می‌کنید و این مراحل در هر دو روش یکسان است. موبایل بعضی وقت‌ها دست و پای آدم را می‌بندد و دوربین حرفه‌ای این کار را نمی‌کند. بعضی وقت‌ها هم برعکس؛ با توجه به کوچک بودن دوربین و آسان بودن کار با موبایل می‌بینیم که دوربین حرفه‌ای دست و پا گیر است. البته به نظر من تفاوت زیادی ندارند.
بعضی مواقع هم موضوع از سادگی و کم‌هزینه بودن آن خارج می‌شود. مثلا در فیلم موبایلی که اخیرا ساخته‌ام، به‌صورت بداهه در مقابل دوربین از آنچه دلم می‌خواهد بسازم صحبت کردم. همین صحبت‌ها را به منولوگ تبدیل کردم و برایش یکسری تصویر گرفتم و به آن اضافه کردم. جایی در مورد آمبولانس صحبت کرده بودم. خب! مجبور شدم که آمبولانس اجاره کنم و درگیر بشوم با مسئله‌ای که بزرگ‌تر از حد تفکر بود. کوچک بودن دوربین موبایل و داغ کردن آن دردسرهایی داشت اما به هر حال می‌ارزید.