گل صد برگ توافق شکفت

نه اینکه بخواهیم تلاش طاقت‌فرسای تیم دیپلماسی کشورمان از یک‌سو و گروه‌های مذاکره‌کننده طرف های‌مان را کمرنگ جلوه دهیم اما باید بپذیریم که منطقه ما و جهان به نظم نوینی نیاز داشت که بتواند بدون تناقض‌های آشکار، جایگاه کشورها و ملت‌ها را مطابق ظرفیت‌ها، استعدادها و توانایی‌های فکری، فرهنگی، سیاسی، علمی و صنعتی بازتعریف کند. این در واقع ضرورت ناگزیر تاریخ بوده و هست. بنابراین می‌توان پرسید پس ارزش و بزرگی کاری که گروه دیپلماسی دولت روحانی تحت هدایت مقام معظم رهبری و با پشتوانه خواست رای‌دهندگان ایرانی کرد، کجاست؟

نخستین ارزش، درک لزوم تعامل فعال با جهان به مثابه یک استراتژی (و نه تاکتیک) است. ایرانیان همواره معتقد بوده‌اند که اسباب بزرگی را دارند و نگاه به آینده به‌عنوان استراتژی به ما و جهان این فرصت را داد تا به زبان مشترکی دست‌یابیم که با آن در مورد همه مسائل و مشکلات می‌توان سخن گفت. بزرگی بدون حضور فعال در میان بزرگان ممکن نیست. ما در این توافق همسنگ بازیگران درجه اول سیاست جهانی نشسته‌ایم و در این جمع حتماً آینده بهتری را برای خود و برای دیگران خواهیم ساخت.ارزش دیگر تیم دیپلماسی کشورمان اراده مثال زدنی برای عبور از سنگلاخ‌های دشواری بود که بر سر راه داشتند. این اراده به‌طور قطع در هیچ دوره‌ای از تاریخ ایران نظیری ندارد. تنها نمونه‌ای که می‌توان برای آن یافت عزم عظیم رزمندگان میهنمان در جنگ تحمیلی است. 

به این ارزش‌ها بیفزایید دانش‌ها و مهارت‌های علمی، فنی، حقوقی و دیپلماتیک تیم مذاکره‌کننده را که مدت حدود 23 ماه با بخش مهمی از کل ظرفیت دیپلماسی جهان به چالش نشستند و بدون عدول از موازین و منافع ملی بر رسیدن به یک توافق عزتمندانه پای فشردند. ما به احترام یکایک این گروه عزیز، چه آنها که نامشان رسانه‌ای شد و چه کسانی که از آنها کمتر یاد شده‌است، از جای برمی‌خیزیم. کسانی که بدون شک نام های سرافراز کتاب‌های تاریخ آیندگان خواهند بود.(به مطالب مرتبط در پایین صفحه مراجعه نمایید.)