4 ابرروند که دنیا را تا سال 2030 زیر و رو خواهند کرد

برای سال 2030 یعنی 14 سال دیگر انواع پیش بینی ها از اجتماعی گرفته تا اقتصادی وجود دارد. رشد اقتصادی کشورها، پیش بینی درباره دسترسی مردم جهان به اینترنت، آمار مربوط به جرم و جنایت و خلاصه هر نوع پیش بینی که فکرش را می کنید برای این سال و به طورکلی دو دهه آینده در دسترس است. در میان این پیش بینی ها اما یک گزارش وجود دارد که آینده کل دنیا را یکجا پیش بینی کرده است. این گزارش را دولت آمریکا منتشر کرده و تصویر نسبتا شفافی از آینده بشر و زندگی اش در دو دهه آینده به دست می دهد. 

در این گزارش که با عنوان «روندهای جهانی سال 2030: جهان های جایگزین» منتشر شده، دولت آمریکا به پیش بینی روندهای جهانی در سال 2030 پرداخته است. این گزارش پیش بینی شفافی از دو دهه آینده در اختیار خوانندگان قرار می دهد. در این پیش بینی هم نقاط سیاه و تاریک وجود دارد و نورهای امیدی که جهان را جای بهتری برای زندگی تصویر کرده است.

در این گزارش بخشی با عنوان «ابر روند» وجود دارد که به تغییرات در الگوهای اجتماعی، سلامت، دولت و منابع می پردازد. در این گزارش به چهار ابر روند اشاره شده که در سال های آینده بیشترین اثر را بر جهان و مناسباتش خواهند داشت.

1. توانمندسازی شخصی

در طول یک دوره 15 تا 20 ساله، دولت آمریکا پیش بینی کرده که اکثریت جمعیت جهان دیگر فقیر نخواهند بود، بنابراین در سال 2030 باید انتظار دیدن مردمانی توانمند را داشته باشیم که می توانند استقلال داشته باشند.

براساس این گزارش، تلاش مستمر گروه ها و سازمان هایی چون سازمان بهداشت جهانی (WHO) و بنیاد بیل و ملیندا گیتس باعث خواهد شد تا میلیون ها نفر از مردم جهان از فقر خارج شوند. این گزارش «توانمندسازی شخصی» را مهم ترین ابر روند می داند، چون هم علت سایر ابرروندها است و هم معلول آنها. در واقع ابرروند «توانمندسازی شخصی» از جهتی دلیل سایر روندها و از سویی اثر بقیه روندها است.
این گزارش البته از بین رفتن فقر را تاحدی خطرناک خوانده، چون به هرحال افرادی که توانگری بیشتری دارند می توانند راحت تر به شبکه ها و سلاح های کشنده دسترسی داشته باشند. در دست گرفتن سلاح برای مردم در دنیای به هم پیوسته آینده اتفاقی است که پیش از این تنها در اختیار دولت ها بوده است.

2. انتقال قدرت

طبق آنچه در گزارش دولت آمریکا آمده، اگر روند فعلی اقتصادی و جمعیتی دنیا حفظ شود، اروپا و آمریکای شمالی موقعیت و نفوذ خود را از دست می دهند و به جای آنها آسیایی ها قدرت را به دست خواهند گرفت و پرنفوذتر از اکنون خواهند شد.

در این گزارش آمده که چین به تنهایی احتمالا بزرگ ترین قدرت اقتصادی دنیا خواهد شد، چون این کشور چند سال قبل از سال 2030 بالاتر از آمریکا قرار خواهد گرفت. از طرفی در یک تغییر تاکتیکی، سلامت اقتصاد جهانی به شکلی فزاینده وابسته به چگونگی عملکرد کشوهای درحال توسعه خواهد بود و این وابستگی بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیش از این درباره غرب وجود داشت.

طبق این گزارش آنچه در نهایت سرنوشت کشورها را رقم می زند این است که کشورها چگونه خود را با طبیعت شبکه های جهانی شده سازگار می کنند. داشتن بیشترین پول یا بالاترین جمعیت لزوما تضمین کننده قدرت یک کشور نیست، به خصوص اگر سایر کشورها به منابع و داده ها دسترسی کامل داشته باشند.

3. الگوهای جمعیتی

پیرشدن جمعیت، فرزندآوری کمتر، مهاجرت و شهرنشینی همگی باعث خواهند شد تا سال 2030 جهان کاملا متفاوت با امروز باشد. با جمعیتی که تا سال 2030 به 3/8 میلیارد نفر خواهد رسید، تمدن بشری هم پیرتر و هم بیشتر متمرکز روی زندگی شهری خواهد بود؛ روندی که می تواند سناریوهای نه چندان جالبی برای زندگی بشر خلق کند. زیرساخت ها احتمالا قوی تر خواهند شد اما سطح نوآوری و خروجی کار بدون داشتن نیروی کار جوان کاهش خواهد یافت. به نوشته این گزارش کشورهای پابه سن گذاشته مبارزه سختی برای حفظ استانداردهای زندگی خود خواهند داشت.

اما این احتمال هم بسیار وجود دارد که در دهه های آینده بشریت ساختارهای شهری بیشتری نسبت به آنچه در کل تاریخ وجود داشته، برای زندگی راحت تر خود ایجاد کند.

4. تقاضای فزاینده برای غذا، آب و انرژی

تحقیقات دولت آمریکا نشان می دهد دنیا در سال 2030 با انسان هایی که قدرتمندتر از پیش شده اند و قشر متوسطی که درکل دنیا قدرت و وسعت بیشتری به دست آورده است، تقاضا برای غذا، آب و انرژی به ترتیب تقریباً 35، 40 و 50درصد افزایش خواهد یافت.

مناطقی از دنیا که الگوهای آب و هوایی سخت را تجربه می کنند، مثل باران های موسمی در سنگاپور یا آب وهوای گرم و خشک بمبئی در هندوستان، بیش از سایر مناطق دنیا در خطر تحمل عواقب ناشی از تغییرات اقلیمی هستند. بنابراین کاهش در بارش بر خاورمیانه، شمال آفریقا، آسیای میانه غربی، جنوب اروپا، جنوب آفریقا و جنوب غربی آمریکا تأثیر عمیق خواهد گذاشت.

این گزارش می گوید که در سال 2030 هنوز منابع آنقدر وجود خواهد داشت که بتوان از قحطی جلوگیری کرد. علاوه بر این، براساس این گزارش آمریکا تا آن زمان از وابستگی به انرژی رهایی خواهد یافت، هرچند نگرانی های زیست محیطی ارزش این عدم وابستگی به انرژی را برای آمریکا کم خواهد کرد.