10درس مدیریتی که از ابرقهرمان های سینمایی باید آموخت

فانوس سبز: رهبران بر ترس های شان چیره می شوند

دوست هال جوردن در فیلم به او می گوید: «حلقه تو را عاری از ترس نمی داند، او توانایی غلبه بر ترس را در تو می بیند.» در حیاتی ترین لحظه هال می فهمد او با پذیرفتن ترس هایش توانایی غلبه بر آنها را دارد.

رهبران بزرگ

آسیب پذیری ها و ترسهایشان را انکار نمی کنند. آنان به سادگی با ترس هایشان روبه رو می شوند و با این کار هم بر ترس ها غلبه پیدا می کنند و هم انگیزه بخش دیگران برای پیروزی می شوند.

کاپیتان آمریکا: رهبران هیچ وقت خاستگاه شان را فراموش نمی کنند

وقتی کله سرخ دشمن کاپیتان آمریکا از او می پرسد چه چیزی تو را اینقدر قدرتمند کرده، او می گوید: «هیچ چیز، من فقط یک بچه بروکلینیم.» استیون راجرز پیش از آنکه به واسطه یک عمل افزایش قدرت ژنتیک تبدیل به کاپیتان آمریکا بشود جوانی لاغر اما پردل و جرات و خستگی ناپذیر بود که تلاش می کرد به ارتش ملحق شود و برای کشورش در جنگ جهانی دوم بجنگد.

وقتی پس از عمل عضلانی و تنومند می شود ذاتش تغییری نمی کند. رهبران بزرگ همیشه ریشه های شان را به یاد دارند و این اصالت آنان را متواضع و مصمم نگه می دارد.

هالک: رهبران خویشتن دار هستند

واقعا می تواند از این واضح تر باشد؟ بروس بنر باید همواره مراقب خشمش باشد چون هنگام عصبانیت تبدیل به هیولای سبز مخرب و غول پیکر می شود. رهبران بزرگ کنترل اعصاب شان را دارند. رهبران بزرگ آرام و یکپارچه هستند و با هیولای سبز درون شان می جنگند.

مرد آهنی: رهبران برای میراث شان ارزش قائلند

تونی استارک درباره زمان زندانی بودنش می گوید: چشم هایم به روی دنیا باز شد. فهمیدم فرا تر از فروش سلاح می توانم در این دنیا مفید باشم. تونی که بعد تر به مرد آهنی تغییر هویت می دهد وقتی به میراثی که می خواهد از خود به جا بگذارد می اندیشد، تبدیل به یک رهبر می شود. رهبران بزرگ می خواهند به خاطر خدمات خیرخواهانه شان به جامعه، شناخته شوند و نه به خاطر وسعت ثروت و قدرت شان.

بتمن دوباره آغاز می کند: رهبران مهربان هستند

بروس وین با انگیزه انتقام از فرد بی رحمی که مسبب قتل والدینش شده بود، زندگی می کند.  اما مخاطبان هیچ گاه نمی بینند بتمن کسی را بکشد. در جایی از فیلم دشمنش به او می گوید دلسوزی تو را دشمنانت ندارند و این نقطه ضعف توست. او پاسخ می دهد «به خاطر همین این دلسوزی مهم است. این حسی است که ما را از آنها جدا می کند.»

رهبران برای دیگران ارزش قائلند و هیچ گاه به احساسات انتقام جویانه خود مجال ظهور نمی دهند. رهبران بزرگ به افراد فرصت دوباره می دهند.

مرد عنکبوتی: رهبران اجازه نمی دهند استعدادشان هرز برود

«قدرت زیاد، مسئولیت سنگین می آورد» این جمله ای است که عمویش به او گفته و مرد عنکبوتی در طول این سه گانه با مفهوم آن درگیر است. زمانی مرد عنکبوتی ترجیح می دهد مبارزه با بی عدالتی را کنار بگذارد با این توجیه  که مختار است هر کاری را که دوست دارد در زندگی اش انجام دهد. گفته های عمویش او را دوباره به دنیای واقعی باز می گرداند. رهبران بزرگ اجازه نمی دهند استعدادشان هدر برود و در مقابل آن را فرصتی می دانند تا عملی قهرمانانه انجام دهند.

شگفت انگیزها: رهبران بزرگ می دانند مهم ترین اولویت چیست

«شما بهترین ماجراجویی من در زندگی بوده اید و من تقریبا از دست تان دادم.» آقای شگفت انگیز این جملات را به خانواده اش می گوید. در بیشتر زمان فیلم آقای شگفت انگیز انتظار زمانی را می کشد که همه مردم او را تحسین کنند. او تمام ذهنش درگیر شهرت و شکوه قهرمان بودن است. در پایان فیلم زمانی که تقریبا خانواده اش را از دست می دهد می فهمد اولویت هایش در زندگی را اشتباه برگزیده است. رهبران بزرگ می دانند چگونه اولویت بندی کنند.

چهار شگفت انگیز: رهبران به کار گروهی اعتقاد دارند

در طول فیلم چهار شگفت انگیز تلاش می کنند با مشکلات درون تیمی کنار بیایند. هر کدام با دیگری مشکلی دارد. در پایان فیلم تنها به واسطه همکاری با هم می توانند دشمن شان را شکست دهند. فیلم آبکی است؟ بله واقعیت دارد؟ حتی بیشتر از آبکی بودن فیلم! رهبران بزرگ همکاری را ارج می نهند.

تغییر شکل دهندگان: رهبران استعداد دیگران را شناسایی می کنند

اپتیموس پرایم، رهبر تغییر شکل دهندگان درباره انسان ها می گوید: آنها گونه بی تجربه ای هستند. خیلی چیزها را باید یاد بگیرند اما من خوبی را درون آنها دیده ام.

هرچند روبات ها از نظر تکنولوژی بسیار قدرتمند تر هستند، اپتیموس زندگی خودش و افراد زیر دستش را به خطر می اندازد تا نسل بشر را نجات دهد زیرا در آنان استعداد را دیده است. رهبران بزرگ استعداد های بزرگ در مردم کوچک را می بینند.

شوالیه تاریکی برمی خیزد: رهبران امید را ترویج می دهند

پس از ظهور جوکر در گاتهام اتفاقات وحشتناک زیادی رخ می دهد. اما بتمن دست به انتخابی می زند که مردم را امیدوار می کند. رهبران بزرگ افرادشان را با منفی نگری و بدبینی نا امید نمی کنند. آنها افرادشان را با دیدگاهی مثبت ترغیب می کنند و در مسیری روشن قرار می دهند.