چون نیک نظر کرد پر خویش در آن دید

عصر امروز، چهارمین دوره انتخابات انجمن صنفی نشریات تخصصی کشاورزی و صنایع غذایی در دفتر موقت این انجمن برگزار می‌شود. در دنیا و به‌ویژه کشورهای پیشرفته مرسوم است که رسانه‌های تخصصی با ایجاد تشکل و ساماندهی امور حرفه‌ای خود ضمن پیشگیری از موازی کاری، موجبات کاهش اشتباه در امر اطلاع‌رسانی تخصصی را فراهم کرده و به موضوعات اصلی آن حرفه می‌پردازند و با هم پوشانی و گسترده‌تر کردن دایره اطلاع‌رسانی و در نهایت، دفاع از حقوق صنفی و اجتماعی آن تشکل در داخل و دفاع از حقوق فعالان زیرمجموعه آن صنعت (کشاورزان، سرمایه‌گذاران و بهره‌برداران) در سراسر کشور و جهان را بر عهده داشته و حتی در رابطه با تسهیل در تامین مواد اولیه مناسب‌تر، کیفی‌تر و ارزان‌تر و توزیع در بین اعضای خود تلاش می‌کنند.
مجوزهای صادر شده و لغو امتیاز نشده وزارت ارشاد نشان می‌دهد، حدود 70 پروانه انتشار هفته‌نامه، دو هفته‌نامه، ماهنامه و فصلنامه کشاورزی و صنایع غذایی (با نشریات آشپزی اشتباه نشود) به نام افراد حقیقی و حقوقی غیر‌دولتی با گستره انتشار سراسر کشور و دارای مجوز فروش صادر شده که نزدیک به 50 نشریه عضویت این انجمن را پذیرفته‌اند. چنانچه امروز اکثریت قریب به اتفاق آنان در این مراسم حضور یابند و در یک انتخاب حداکثری، شایسته‌ترین افراد را برای مدیریت مجموعه خود انتخاب کنند، نشان از پیوند محکم بین آنها، وحدت رویه، توانایی رسیدگی به امور اعضا و دفاع از حرفه و حقوقشان و همچنین اراده لازم برای اطلاع‌رسانی موثر ترویجی و انتقال دانش فنی روز کشاورزی و البته موضوعیت دادن به کشاورزی در زندگی مردم است.
تجارب دوازده‌ساله این انجمن و بالا و پایین رفتن حیطه قدرت، کسب مقبولیت در مجامع و مراجع کشور و هم‌پوشانی اعضا و پذیرش همدیگر پس از سه دوره باید افراد را به مرحله‌ای از بینش رسانده باشد که با کمترین اختلاف نظر، توان کارشناسی روزنامه‌نگاری تخصصی و اقتدار حرفه‌ای را نمایش دهند.
اگر این انجمن به‌صورت قوی و سازمان یافته و به دور از موضع‌گیری سیاسی و جناحی و ابهامات در مدیریت یا شایعه بهره‌گیری از امتیازات خاص (به دور از چشم اعضا) و با وحدت همه اعضا در یک انتخابات حداکثری محک بخورد می‌تواند مدعی شایسته‌ای برای جایگزینی ترویج کشاورزی و حتی بخشی از آموزش در وزارتخانه، اجرای مسئولیت انتشارات و تولید کتب چاپی و نشریات وزارت جهاد کشاورزی و تهیه برنامه‌های شبکه کشاورز و سیمای جهاد کشاورزی باشد (زیرا با مدیریت فعلی روابط عمومی وزارت جهاد کشاورزی امکان برون‌سپاری بسیاری از فعالیت‌های مرتبط وزارتخانه به انجمن وجود دارد). در آن صورت می‌توان از سازمان مرکزی تعاون روستایی انتظار داشت، انجمن را به مثابه یک تشکل کشاورزی در جمع سایر تشکل‌ها بپذیرد و از خدمات‌رسانی به آن دریغ نورزد و وزارت ارشاد را متقاعد کند قبل از صدور مجوز نشریات کشاورزی برای متقاضیان، ظرفیت مورد نیاز بخش و تخصص، اهلیت و حرفه‌ای بودن متقاضی را از انجمن استعلام کند.
انجمن همچنین با حدود 50پایگاه اطلاع‌رسانی مکتوب منحصربه‌فرد و سراسری و بهره‌گیری از همین تعداد سایت نشریات و حدود 500 خبرنگار و کارشناس قلمزن متخصص کشاورزی می‌تواند شایسته‌ترین امکانات ارائه راهکار و مشاوره به مدیران کل، معاونان و شخص وزیر کشاورزی را داشته باشد.
متاسفانه این انجمن هنوز یک دفتر کار مستقل اعم از مالکیت یا استیجاری و سر شاخه‌ها یا نمایندگی‌هایی در استان‌های کشور ندارد و ارتباط مستمری نیز با انجمن‌های فعالان مطبوعاتی کشاورزی دنیا بنا نگذاشته و جای آن در مجامع ذی‌ربط جهانی و حضور در اجلاس منطقه‌ای و بین قاره‌ای مربوط خالی است. از همه مسئله‌دارتر اینکه هنوز تمامی رسانه‌های کشاورزی و حتی تمامی اعضای انجمن به این باور نرسیده‌اند که خروجی انجمن برای نشریات عضو عبارت است از همه توانایی‌ها و حاصل ملاقات‌ها، پذیرش درخواست‌ها (پیشنهاد حمایت‌های مالی و تولید یا توزیع درآمد) و رایزنی‌های انجمن نزد مقامات دولتی، اقتصادی و بازرگانی.