صاحبخانگی روزگاری برای امریکاییها قلب تپنده رویاهایشان بود و نشان پررنگ ثبات مالی در ایالات متحده به شمار میرفت. اکنون خانه برای امریکاییها نزدیک به 62درصد میانگین کل سرمایه صاحبخانه است که در نوع خود رکورد محسوب میشود و حدود یک سوم همه داراییهایی است که خانوادههای امریکایی صاحبش هستند. در حالیکه تصمیمهای مرتبط با مسکن در امریکا همچنان در رده مهمترین تصمیمگیریها برای مردم این کشور است، اجماعی در این زمینه وجود ندارد که صاحبخانگی بهترین کار در حوزه مالی است.
این گرایش تا حدی در گزارش ماه جولای اداره آمار ایالات متحده نشان داده شده است. در گزارش آمده، آمار صاحب خانهها در پایان 19 سال منتهی به سه ماهه دوم سال 2014 به 64.7درصد کاهش داشته است...
یکی از دلایل این کاهش در صاحبخانگی، بهویژه در زمانی که نرخ بهره بسیار پایین است، دگرگونی در طرز تفکر امریکاییها است. براساس مطالعهای که بنیاد مک آرتور همین امسال انجام داده، نزدیک به دو سوم بررسیشدگان گزارش کردند که به نظرشان صاحبخانه بودن این روزها در مقایسه با 20 یا 30 سال پیش کمتر به معنای ثروت داشتن است. از این گذشته به نظر تقریبا 43درصد پاسخدهندگان خرید خانه سرمایه بلندمدت مناسبی نیست.
این مطالعه همچنین نشان داد که تقریبا نیمی از بررسی شدگان معتقدند مستاجرها درست به اندازه صاحبخانهها شانس موفقیت مالی دارند. درحالیکه صاحبخانگی موضوعی برجسته و مهم است، این مقاله از دو منظر به موضوع نگاه میکند. مناظری که از نظر بنیاد مک آرتور پراهمیت بوده اند: 1. آیا اجاره کردن خانه بهتر از خرید آن است؟ 2. آیا صاحبخانگی سرمایه بلندمدت مناسبی است؟
آیا صاحبخانگی سرمایه بلندمدت خوبی است؟
یکی از نکتههای کلیدی اشاره شده در نظرسنجی بنیاد مکآرتور این بود که بسیاری از امریکاییها دیگر به خانهدار شدن بهعنوان یک سرمایه بلندمدت قدرتمند نگاه نمیکنند. براساس پژوهشهای روبرت شیلر، اقتصاددان دانشگاه یِل و از جمله برجستهترین کارشناسان مسکن در امریکا از سال 1890 تا 1990 میلادی قیمتهای واقعی اصلاح شده، براساس تورم خانه تقریبا تغییری را نشان ندادند.
این برای بسیاری از مردم شگفتآور بود، چون بیشترشان انتظار داشتند بتوانند با فروش خانه خود سرمایهای برای آینده تامین کنند. در دهههای نخست قرن بیستم، قیمت مسکن کاهش یافت و کاهش واقعی را دوباره در دهه 2000 دیدیم. اما درس عبرتی که در قیمت مسکن نهفته است، اغلب از چشم مردم دور میماند. خبر خوب این است که تاریخ ثابت کرده مسکن دستکم با تورم همپا است و با آن پیش میرود. اما تغییرات در امکانات، پیشرفتهای فناوری و تنوع در سبک اجرا همگی میتوانند بر قیمت مسکن اثر منفی بگذارند.
از نقطهنظر سرمایهگذاری خالص، بورس بهتر میتواند به شما بازگشت سرمایه نشان دهد تا مسکن. این امر به حفاظت از پول شما در برابر تورم کمک میکند، در حالیکه حسابهای بانکی و گواهیهای سپرده این روزها چنین قدرتی در بازگرداندن سرمایه ندارند. اگرچه خانه بهخودیخود سرمایه خوبی به نظر نمیرسد، باید به این نکته توجه داشته باشید، خانه داشتن مزایایی دارد که در هیچ سهام و بورسی نمیتوانید این مزایا را بیابید. برای بسیاری از مردم داشتن خانه حس غرور، امنیت و راحتی به همراه دارد.
آیا اجارهنشینها از نظر مالی امنیت خانهدارها را دارند؟
باوجود رویکردهای اخیر نسبت به همسطحی مالی اجارهنشینی و صاحبخانگی، پژوهشی تازه نشان میدهد، خرید خانه و صاحب خانه شدن احتمالا تصمیمی بهتر در حوزه مالی نسبت به اجارهنشینی است. مرکز توسعه اجتماعی براون اسکول در دانشگاه واشنگتن در میسوری امریکا گزارشی با عنوان صاحبخانگی و ثروث در میان صاحبخانههای فرودست و متوسط جامعه را در سال 2013 منتشر کرد که نشان میدهد، صاحبخانههای قشر پاییندست و متوسط جامعه ثروت خالص بیشتری را نسبت به همتایان اجارهنشین خود در یک بازه زمانی مشخص تولید کردند.
این مطالعه بحث یا نتیجهای در باب این موضوع نداشت که صاحبخانگی همواره بهترین راه است، اما نشان داد آنهایی که از وام مسکن استفاده کرده اند، ثروت خالصشان را به میانگین 20هزار دلار در طول سه سال رساندند، حال آنکه ثروت خالص همتایان اجارهنشین آنها در همین مدت تنها به میانگین 15 هزار دلار رسید. به علاوه اگرچه بخش بزرگی از بحثهای آکادمیک و مفهومی میگویند که اجارهنشینی باید ثروت را بیش از خرید خانه افزایش دهد، مروری بر پژوهش موجود در مرکز مشترک مطالعات مسکن دانشگاه هاروارد باز هم مهر تاییدی است بر این موضوع که حتی پس از توجه دقیق نسبت به تفاوتهای جامعه شناختی، اقتصادی و سایر تفاوتها، آنهایی که خانه میخرند، بیشتر به افزایش ثروت خود نسبت به اجارهنشینها تمایل دارند.
در پایان اینگونه میتوان نتیجه گرفت که منطقهای که در آن زندگی میکنید، نرخ بهره و قیمت خانه همگی بر تصمیمگیری در زمینه خرید یا اجارهخانه تاثیرگذار هستند. اما وقت تصمیمگیری مهم است بدانید که خرید خانه همیشه یک سرمایهگذاری مالی مطمئن نیست و همه داروندارتان را صرف خرید خانه نکنید، چون شما صرفا یک خانه میخرید و نه سرمایهای که براساس آن بتوانید درآمدزایی کنید.