هزینه های میلیون دلاری برای کنترل آب و هوا

تابستان امسال چین بودجه ای 30میلیون دلاری برای یک پروژه بحث برانگیز کنار گذاشت که کارش پرتاب گلوله های حاوی نمک و مواد معدنی به آسمان بود. هدف از این پروژه عجیب تولید باران اعلام شد.

این طرح بخشی از یک کارزار بزرگ تر موسوم به تکنیک های تغییر آب وهوا است که چین دست کم از سال 2008 درگیر آن است. چینی ها ادعا می کنند که در المپیک 2008 پکن جلوی باران را گرفتند تا تماشاگران ورزشگاه بزرگ «آشیانه پرنده» احساس راحتی کنند.

بر اساس اعلام سازمان جهانی هواشناسی، چین تنها کشوری نیست که به دنبال تغییر آب وهوایی است. اکنون تعداد کشورهایی که به دنبال اجرای طرح های تغییرات آب وهوایی هستند به عدد 52 رسیده که نسبت به پنج سال پیش 10 کشور بیشتر شده است.

در سراسر دنیا، کشورهایی که شاهد رویدادهای آب وهوایی بزرگ هستند کم نیست. این رویدادها قابلیت این را دارند که به خشکسالی های فاجعه بار یا توفان ها و سیل های ویرانگر تبدیل شوند. همزمان، منابع محدودی برای استفاده در تکنیک های تغییر آب وهوایی وجود دارد؛ منابعی که به گفته کارشناسان کشورها از آنها استفاده می کنند تا شاید بتوانند از نتایج ناگوار حاصل از بلاهای طبیعی جلوگیری کنند.

وزارت اقتصاد چین قصد دارد با استفاده از این فناوری تا سال 2020 سالانه بیش از 60میلیارد مترمکعب باران بیشتر ایجاد کند. از طرفی براساس گزارشی که خبرگزاری رویترز اخیراً منتشر کرده، سال گذشته دولت هند برای منطقه ماهاراشترا که دچار خشکسالی شده بود، 5/4میلیون دلار هزینه باروری ابرهای باران زا کرد.

پروژه های کنونی اما هدف شان فقط باروری ابرها و تولید باران نیست بلکه به دنبال مقابله با حوادث طبیعی و تغییرات آب وهوایی هم هستند. ماه مه سال جاری میلادی، دولت روسیه1/3 میلیون دلار برای پروژه ای اختصاص داد که هدفش جلوگیری از بارش باران در روز جهانی کارگر بود.

آمریکا نیز یکی از کشورهای قدیمی فعال در اجرای این پروژه ها است. چند دهه پیش ارتش آمریکا همزمان با جنگ ویتنام سالانه 3میلیون دلار هزینه می کرد تا توفان های موسمی را از بین برده و در هوا گردوخاک ایجاد کند.

در سراسر دنیا پروژه های دولتی زیادی در این حوزه وجود دارد اما بیشترین پروژه های موفق، آنهایی هستند که بخش خصوصی نیز در آنها سهم داشته است.

دانشمندان البته در اینکه این تکنیک ها و پروژه ها بتواند کارساز باشد، حتی با وجود تکنیک های بهبودیافته امروزی تردید دارند، اما آنچه مشخص است اینکه کشورها برای رسیدن به اهداف آب وهوایی خود از دیرباز بودجه های میلیون دلاری اختصاص داده اند و همچنان به این روند ادامه می دهند.
مسئولان اجرایی این پروژه ها می گویند اگرچه نتیجه این پروژه ها درصد قابل توجهی در آب وهوا تغییر به وجود نمی آورد و حتی ممکن است اجرای برخی پروژه ها در بارور کردن ابرها باعث افزایش 10درصدی بارش نشود، اما ارزش هزینه را دارد، چون کشورها اکنون آگاهی بیشتری نسبت به کمبود آب پیدا کرده اند.