مرثیه ای برای لندن

خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا برای بانک های بین المللی پیامدهای پررنگی خواهد داشت. این تنها یکی از بزرگ ترین پیامدهایی است که بیرون آمدن یکی از قدرتمندترین اعضای بلوک 28 کشوری اروپایی برای دنیا به همراه خواهد داشت. از وقتی که مردم بریتانیا رای به خروج این کشور از اتحادیه اروپا داده اند، یکی از بزرگ ترین نگرانی ها وضعیت بانک های بزرگی است که سال ها در لندن امپراتوری جهانی خود را هدایت می کنند.

برگزیت برای لندن به عنوان یک مرکز مالی بزرگ چه پیامد هایی دارد؟

تصمیم بریتانیایی ها برای خروج از اتحادیه اروپا یک تصمیم تاریخی است و یکی از بخش هایی که قطعا اثر عمیق این خروج را حس خواهد کرد، شهر لندن است. اهمیت بخش مالی در همه پرسی روز پنجشنبه سوم تیر بر هیچکس پوشیده نبود.

City UK یک گروه مشاوره است که اکثر کارمندان بزرگ و کنونی بانک های لندنی را صاحب کار و شغل در بخش بانکداری، بیمه و مدیریت دارایی کرده است. این گروه مشاوره در یک نظرسنجی دریافت که 84 درصد اعضایش طرفدار باقی ماندن در اتحادیه اروپا بودند و تنها 5درصدشان از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا حمایت می کردند.

برخی گروه های کوچک تر مالی از اینکه از قید و بند قوانین دست وپاگیر اتحادیه اروپا رها می شوند، قطعا هیجان زده خواهند شد و استقبال گرمی از خروج خواهند کرد، اما برای بسیاری از موسسات مالی بزرگ حاضر در لندن ممکن است سازوکارشان به طورکلی از این رو به آن رو شود.

در طول 30 سال گذشته، لندن با حضور بانک های بزرگ آمریکا و سایر بانک ها در ابعاد جهانی، سال به سال بین المللی تر شده است. حضور این بانک ها در لندن بدون اصلی به نام «passporting» امکان پذیر نیست. این اصل به بانک های بین المللی اجازه می دهد که بدون محدودیت به بازار واحد اروپایی دسترسی پیدا کنند.

چندین بانک هشدار داده اند که برگزیت از پایه و اساس تعداد کارمندان حاضر در بریتانیا را تحلیل می برد. بانک JPMorgan اعلام کرد خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تیشه به ریشه 4هزار شغل در بریتانیا خواهد زد.

همچنین طبق اعلام بانک HSBC بیش از 1000 پست در پی برگزیت از لندن به پاریس منتقل خواهد شد که شرکت های تابعه زیادی از این بانک ها در این شهر قرار دارد. بسیاری از کارمندان دیگر نیز گفته اند که درصورت اجرایی شدن خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا باید شغل شان را از انگلیس خارج کرده و به کشورهای عضو اتحادیه ببرند.

بانک های آسیایی چه کرده اند؟

بانک های آسیایی هم نگاهی دقیق به بی ثباتی سیاسی و اقتصادی در بریتانیا دارند و برخی از آنها آنچه می بینند را اصلا دوست ندارند. بانک UOB سنگاپور یکی از بانک های بزرگ آسیایی است که دست به اقدام ضربتی زده و برنامه های وام خود را در نتیجه آنچه بی ثباتی پسا برگزیت دانسته برای لندنی ها موقتا به حالت تعلیق درآورده است.

این نخستین اقدام از سوی یکی از سه بانک بزرگ سنگاپور در لندن است. UOB  می توانست تا این حد سختگیرانه تصمیم نگیرد و به افزایش نرخ استقراض روی وام ها یا درخواست برای سپرده بیشتر یا حتی بازنگری در نحوه دادن وام بسنده کند، اما این اقدام ضربتی بانک سنگاپوری به خوبی نشان دهنده نگرانی برخی بانک های آسیایی درباره موقعیت فعلی لندن است.

دراین حال، بانک DBS بزرگ ترین بانک وام دهنده سنگاپور و جنوب شرقی آسیا به همراه بانک OCDB تصمیم گرفته اند فعلا در میدان بازی باقی بمانند. آنها می گویند با دقت درحال بررسی اوضاع هستند و به مشتریان شان گفته اند که از نرخ ارزهای خارجی و ریسک سیاست های دولتی آگاه هستند.

خطر بیش از همه چه چیزی را تهدید می کند؟

اگر تنها یک فعالیت باشد که لندن در آن برجسته است، آن تبادل ارزهای خارجی است. بانکدارهای لندنی بر سر اینکه دقیقا چه تهدیدی در انتظار پادشاهی لندن پس از برگزیت خواهد بود، اختلاف نظر دارند. این شهر پیش از به وجود آمدن اتحادیه اروپا دهه ها تسلط و قدرت را تجربه می کرد. قدرت این شهر به عنوان محلی برای تجارت یورو پس از تشکیل اتحادیه اروپا نیز ادامه یافت، اما حالا بازار روزانه 2تریلیون دلاری آسیب پذیر به نظرمی رسد.

بانک مرکزی اروپا همواره تلاش کرده تا مدیریت یورو در کشورهای عضو اتحادیه اروپا انجام شود و کشوری خارج از این اتحادیه نتواند مدیریت پول واحد اروپایی را در دست داشته باشد. بسیاری از لندنی ها معتقدند بریتانیا تنها به لطف عضویت در اتحادیه اروپا است که قدرت زیادی دارد. به باور آنها خارج از این محدوده قرار گرفتن باعث خواهد شد که لندن خیلی زود کسب وکار با یورو را از دست بدهد. سایرین هم نگران هستند که فعالیت های تجاری هم همین سرنوشت را پیدا خواهد کرد.

فرانکفورت، مقر بانک مرکزی اروپایی و پایتخت مالی بزرگ ترین اقتصاد اروپا یعنی آلمان دیگر گزینه  جایگزینی لندن است. وزیر اقتصاد محلی آلمان گفته که در ماه های اخیر چندین بانک خارجی راه خود را به سمت فرانکفورت کج کرده اند. اما این شهر کوچک با تنها کمی بیشتر از 700 هزار نفر جمعیت، از نظر کارمندان بانک های بین المللی ابعاد جهانی ندارد و چندان گزینه محبوبی به نظر نمی آید.

دوبلین، شهر انگلیسی زبان و جذاب از نظر قوانین مالیاتی دیگر شهر پیشنهادی برای جایگزینی لندن است که البته بیشتر به یک شوخی شبیه است.

محتمل ترین نتیجه این است که بانک های خارجی با عملیات های بزرگ در لندن کارمندان خود را به شهرهای گوناگون حوزه یورو از جمله فرانکفورت، دوبلین، پاریس، ورشو و لیسبون که در آنها فعالیت بانکی دارند، منتقل خواهند کرد. این تقسیم نیرو باعث شکاف در صنایع خدمات مالی در اروپا و تضعیف توانایی قاره سبز در رقابت های مالی بین المللی خواهد شد.

در صنعت بیمه که باز هم لندن در آن حرف اول را در اروپا می زند، این بار گزینه های آسیایی برای جایگزینی لندن پیشنهاد می شود. پیش بینی می شود که مراکز مالی آسیایی مثل سنگاپور یا توکیو احتمالا در این شرایط می توانند بازار را از دست شرکت هایی چون LIoyd درآورند.

آیا لندن پسابرگزیت، بریتانیایی تر خواهد شد؟

لندن علاوه براینکه شغل های زیادی را پس از خروج از اتحادیه اروپا از دست می دهد، با خطر رفتن بسیاری از نیروهای کاری توانا و ماهر نیز روبه رو است.

قوانین مهاجرتی آزاد میان کشورهای حوزه یورو باعث شده بود که لندن صاحب نیروی کاری قدرتمند در اروپا باشد. براساس آمار، نزدیک به 11 درصد از 360 هزار کارگر فعال در لندن از سایر کشورهای اروپایی هستند. ایرلند، فرانسه و ایتالیا بیشترین نیروی کار را در لندن دارند.

هرچند ماهیت قراردادهای میان بریتانیا و اتحادیه اروپا از این پس نقش تعیین کننده ای خواهد داشت، اما لندن پسابرگزیت قطعا کمتر از پیش بین المللی خواهد بود.