سودوکو

در پایان سال 92 از مجموع 23 میلیون و 834 هزار و 551 نفر جمعیت فعال کشور، 2 میلیون و 488 هزار و 372 نفر بیکار مطلق و یک میلیون و 900 هزارنفر نیز دارای اشتغال ناقص بوده‌اند. بنابراین تا پایان سال گذشته، تعداد افراد دارای مسائل کاری جدی در کشور طبق آمارهای رسمی، 4 میلیون و 388 هزارنفر بوده است.

طبق تعریفی که از اشتغال ناقص وجود دارد، افراد دارای اشتغال ناقص کسانی هستند که درآمد آنها کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد و آنها به دنبال انجام کار بیشتر به منظور دریافت حقوق بالاتر در مشاغل خود هستند. بررسی گزارش مرکز آمار ایران از وضعیت بازار کار در بهار امسال نشان می‌دهد، استان گلستان با 8/20 درصد بالاترین سهم اشتغال ناقص جمعیت 10 ساله و بیشتر را به خود اختصاص داده است.

این رقم در استان یزد با 2 درصد، کمتر از سایر استان‌های کشور بوده است. آمارهای 9 سال اخیر بازار کار ایران نیز نشان می‌دهد تعداد افراد دارای اشتغال ناقص کشور از یک میلیون و 500 هزارنفر در سال 84 به یک میلیون و 900 هزارنفر در پایان سال گذشته افزایش یافته است. در عین حال، تعداد کل شاغلان کشور نیز از 20 میلیون و 600 هزارنفر سال 84 به 21 میلیون و 300 هزارنفر در سال 92 رسیدکه نشان‌دهنده شاغل شدن تنها 700 هزارنفر در طول 9 سال است.

آمارهای رسمی در حالی این میزان اشتغال را نشان می‌دهد که معاون وزیر کار می‌گوید اگر بخواهیم از سد بیکاری تا سال 1400 رد شویم، باید سالانه یک میلیون شغل در کشور ایجاد شود. بنابراین در فاصله سال‌های 84 تا 92 باید 9 میلیون فرصت شغلی در کشور ایجاد می‌شد که متاسفانه منفی شدن رشد اقتصادی کشور و رکود شدید در جذب سرمایه‌ها و سرمایه‌گذاری خارجی در دوره مورد بررسی باعث ایجاد وضعیت بحرانی در بنگاه‌ها، افت شدید ظرفیت تولید در بسیاری از واحدها و در نتیجه کاهش سطح اشتغال‌زایی و به نوعی توقف ایجاد فرصت‌های شغلی در کشور شد.