صنعتی‌ سازی گران‌تر، اما محبوب‌تر

در جوامع امروزی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه انبوه‌سازی بدون صنعتی‌سازی معنا ندارد. در ایران هم با توجه به تاکید دولت در افزایش میزان عرضه در مدت زمان کوتاه، صنعتی‌سازی می‌تواند بهترین انتخاب پیش روی انبوه‌سازان و متولیان امر باشد.
به یقین صنعتی‌سازی در مقایسه با سنتی‌سازی به معنای واقعی مقرون به‌صرفه‌تر است، اما از آنجا که در سنتی‌سازی هم از رعایت استانداردها فاکتور گرفته می‌شود، هزینه ساخت کاهش می‌یابد، این در حالی است که اگر ساخت‌و‌ساز به شیوه سنتی رعایت شود، بسیار گران‌تر از صنعتی‌سازی است.
معتقدم، صنعتی‌سازی با توجه به کیفیتی که از خود به جا می‌گذارد، بسیار به صرفه‌تر از صنعتی‌سازی است، اما این به صرفه بودن خود را در بقای ساختمان و عمر بلند خود نشان می‌دهد. در حالی که ساختمان‌های سنتی بیشتر از 30 سال عمر نمی‌کنند، عمر ساختمان‌های صنعتی‌ساز به 70 تا 80 سال هم می‌رسد.
از دیگر مزایای صنعتی‌سازی صرفه‌جویی انرژی است، به یقین در ساخت‌و‌سازهای صنعتی چیزی با عنوان پرتی حرارتی و برودتی وجود ندارد اما وجود این پرتی‌ها در سنتی‌سازها اجتناب‌ناپذیر است. با وجود پیدایش صنعتی‌سازی و ورود بیش از پنج متد و مدل صنعتی‌سازی به ایران از چندین سال گذشته اما هنوز صنعتی‌سازی مورد پسند انبوه‌سازان و مصرف‌کنندگان قرار نگرفته زیرا فرهنگ خانواده‌های ایرانی ریشه در سنت‌ها دارد و اینکه بین زندگی چند خانواده دیواری مشترک بنا شود، هضم نشده است.
هر چند ردپای صنعتی‌سازی را می‌توان در پروژه مسکن مهر پرند پیدا کرد، اما معتقدم شاید 15 سال دیگر مردم کشورمان صنعتی‌سازی را بپذیرند و از آن استقبال کرده و صنعتی‌سازی در ایران را بومی کنند. خوشبختانه در کشورمان هم مصالح مورد نیاز صنعتی‌سازی وجود دارد و هم تکنولوژی پیاده‌سازی مدل‌ها و روش‌های مطبوع با جغرافیای کشورمان که از چند سال گذشته وارد شده است که در این میان شاید خلأ یک اجبار برای ورود انبوه‌سازان به این مقوله احساس می‌شود.