شاخص کل بازار بورس اوراق بهادار تهران در هفته گذشته، مسیر نزولی را انتخاب کرد و به معاملهگران یادآوری کرد که صعود هیچگاه اجباری نیست. در هفته گذشته، شاخص کل بیش از 2600 واحد ریزش را تجربه کرد که بخش عمدهای از آن به نیمه نخست هفته اختصاص یافت. سیر تحولات در هفته گذشته بهگونهای بود که به نظر میرسیدتکتک رفتارهای شاخص کل و بازار از پیش طرحریزی شده بود. عرضههای شدید دو روز نخست بازار با خریدهای حساب شده و دقیق حقوقیها همراه بود. بهصورت عمومی، خریدها بهگونهای انجام میشد که نمادها زمانی طولانیمدت را در صف نمانند (برای جلوگیری از ایجاد فیدبک مثبت و به وجود آمدن جو صفنشینی) و از سوی دیگر قیمت آخرین معاملهشان نیز بیش از 2درصد از قیمت پایانی فاصله نگیرد.
نقطه عطف این ماجرا روزهای دوشنبه و سهشنبه بودند که با رنگ مثبت گشوده شدند؛ این اتفاق به خوبی مانع نوسانگیری سهامداران خرد شد. بازخورد این رخداد، پایداری بیشتر معاملات و جلوگیری از نوسان پراکنده قیمتها بود. بدین ترتیب در هفته گذشته بیش از 70 درصد نمادها با کاهش قیمت نسبت به هفته پیش از آن به کار خود پایان دادند و تنها 15درصد از نمادها رشد قیمتی را تجربه کردند. در این میان حدود 13 درصد از نمادها نیز بدون تغییر نسبت به هفته پیشین به کار خود پایان دادند. همانگونه که از ارقام مشخص است، هفته اخیر، هفته جذابی برای سهامداران نبوده است.
در این میان، خبرهای مستعدی در پایان هفته گذشته از گوشه و کنار بازار به گوش رسید که مهمترین آنها، مطرح شدن درخواست افزایش 17درصدی قیمت سیمان بود. به گزارش فارس، دبیر انجمن تولیدکنندگان سیمان، خبر از تسلیم «درخواست افزایش نرخ فروش به وزارت صنعت» در آیندهای نامعلوم داده است. این خبر دقیقا زمانی منتشر شد که عدهای توانسته بودند با بهانه کردن پایین بودن قیمت سهام نمادهای سیمانی، تقاضایی را در این گروه به وجود بیاورند. اما در بررسی خبر درمی یابیم، درخواستی به وزارت صنعت تسلیم نشده است که این وزارت با درخواست موافقت یا آن را رد کند و پس از آن با تصویب احتمالی آن شرکتهای سیمانی بتوانند بخشی از نقدینگی خود را که به دلیل رکود عمیق صنعت ساختوساز کشور و محدود شدن بازارهای خارجی از دست رفته بود بازیابند.
بنابراین با بررسی این خبر درمییابیم این خبر صحبتی جهتدار بوده و برای هدایت شاخص سیمان به بالا انجام شده است و میتوان اذعان کرد که این اتفاق به بهترین شکل ممکن رخ داده است. در صورت وقوع افزایش نرخ سیمان، این اتفاق در بهترین سناریو ممکن در ابتدای تابستان رخ میدهد و بدین ترتیب شرکتهای سیمانی از نیمه نخست بازه زمانی فروششان (همچون سال گذشته) بهرهای نبردهاند. در میان سایر خبرها، مهمترین خبر همان افزایش قیمت نفت است. در پی کنشهای شدید در منطقه خاورمیانه، قیمت جهانی نفت در مسیر صعودی قرار گرفت تا در هفته گذشته هر بشکه نفت برنت به محدوده 65 دلار نزدیک شود. جو این افزایش قیمت میتواند تاثیرات مثبتی را بر بازار سرمایه کشور اعمال کند.
در ادامه بازار، سناریوهایی مختلفی برای حرکت بازار وجود دارد که براساس احتمال وقوع به بررسی آنها میپردازیم. براساس اطلاعات پردازش شده معاملات هفته گذشته، منطقیترین سناریو برای هفته پیشرو، نوسان رو به بالای شاخص کل محسوب میشود. بدین ترتیب، انتظار میرود شاخص کل در روز نخست با رنگ سبز به کار خود پایان دهد. در ادامه یک منفی گذرا را تجربه کرده و پس از آن به سمت مقاومتهای موجود در سر راه خود حملهور شود. در سناریویی که احتمال وقوع آن کمتر است، احتمال نزولی شدن شاخص کل مطرح میشود که بدین ترتیب شاخص کل حمایتهای 67300 واحد و 66250 واحد را پیشرو خواهد داشت که با شکست رقم دوم تنها حمایت مهم برای شاخص 65140 واحد باقی خواهد ماند. در صورت سبز بودن روز نخست هفته، باید توجه بیشتری به حجم و ارزش معاملات داشت؛ چرا که حجم کم معاملاتی در روز شنبه سناریو دوم را بهمراتب محتملتر کرده و حجم معاملات بالا در این روز میتواند بر وقوع سناریو اول صحه بگذارد.
* کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه