سرمایهگذاری روی هنر، از آن دسته سرمایهگذاریهایی است که نیاز به عشق و علاقه دارد. به عبارتی یک هنرمند وقتی میخواهد روی هنرش سرمایهگذاری کند، نباید برای کسب درآمد دست به چنین کاری بزند، بلکه ارتقای هنر و عشق و علاقه به آن از همه چیز مهمتر است، اما چه میشود کرد غم نان را؟
محمود فرشچیان در این خصوص گفتوگویی با ایسنا داشته که خواندنش خالی از لطف نیست. درددلهای این هنرمند کارکشته شاید زبان حال بسیاری از هنرمندانی باشد که عمرشان را در این راه سرمایهگذاری کردهاند اما آنچه برداشت میکنند متناسب با سرمایه و وقتی نیست که برایش صرف شده است.
محمود فرشچیان گفت: متاسفانه هنر امروز ایران کیفیت و اصالت خود را از دست داده است، چراکه متاسفانه عشق از هنر گرفته شده و بهجای آن مارکتینگ وارد عمل شده است و کسی هم وجود ندارد که از هنر و هنرمند واقعی حمایت کند.
استاد برجسته نقاشی و مینیاتور ایران اظهار کرد: هنر و مقوله هنر، حساب دو دو تا چهار تا یا ترازوی میزان و سنجشی نیست، چراکه هر زمان دارای فرازها و فرودهای متعددی است و گاهی به آن توجه میشود و گاهی مورد بیمهری قرار میگیرد.
هنرمند امروز تنها به دنبال بازار است
وی با بیان اینکه مدتی است هنر در ایران حالت اصولی و صحیح خود را از دست داده، افزود: از 35 سال گذشته تاکنون به تدریج به مقامات و مسئولان یک توصیه کردم و آن هم ایجاد یک دانشگاه هنر در ایران بوده است، چراکه هنرهای کشور کیفیتهای اصلی خود را از دست دادهاند، زیرا نه حمایتی میشوند و نه انسجامی دارند.
این دانشگاه هنری که من بارها آن را توصیه کردم دانشگاهی جامع و کاربردی است که تمام زیر و بم هنرهای موجود ایران در آن آموزش داده شود تا هنری در کشور خاموش نشود.
این استاد برجسته مینیاتور ادامه داد: زمانی که هنر ایرانی از چین یا ژاپن وارد کشور میشود معلوم است که هنرمند ایرانی رغبت خود را از دست میدهد. بهعنوان نمونه زمانی فرش ایرانی حرف اول را در دنیا میزد حالا رتبه ایران در فرش 27 یا 28 جهان است زیرا نه از طرف هنرمند و نه از طرف مسئولان به مقوله هنر توجه نمیشود و فقط یک کار شتابناک در هنر ایران رسوخ کرده که هنر را برای رساندن به بازار و مارکتینگ میخواهد و همین موضوع هنر را مورد تعرض و لطمه قرار داده است. چطور ممکن است هنری که هنرمند فقط برای بازار ایجاد میکند با ارزش باشد؟
فرشچیان یادآور شد: کاشیکاری یکی دیگر از هنرهایی بود که جهان دنبال مدل ایرانی آن میدویدند. برای مثال 700 سال پیش بازار سر شور مشهد در مسجد جامع، کاشی کاری شده است که هر بینندهای را مدتها مجذوب خود میکند در حالی که کاشی کاریهای امروز ما اصلا آن جذابیت را ندارد و پس از 10 سال از بین میرود. به این دلیل که عشق جای خود را به مارکتینگ و بازار داده است.
هنرمندان در به وجود آمدن
وضع فعلی هنر مقصرند
وی با بیان اینکه هنرمندان در وضع فعلی هنر مقصر هستند، چرا که عشق و علاقهمندی تقلیل یافته است، تصریح کرد: امروزه هنر یک مقدار حالت شو پیدا کرده است و هنرمند تنها به دنبال سریع کار کردن است و هنوز کسی که خود را هنرمند مینامد به جایی نرسیده سعی دارد گالری بزند یا شهرت پیدا کند، خیر اصلا این فرد هنرمند خطاب نمیشود، بلکه فقط اسم هنر و هنرمند را خراب میکند. هنرمند باید برود و مطالعه کند.
این استاد برجسته نقاشی جهان گفت: دولت باید هنر و هنرمند را همراهی کند، هنر امروز کشور اصالت خود را از دست داده است. باید هنر و اصالت هنر در مراکز آکادمیک آموزش داده شود که این موضوع دقیقا به دلیل نبود همان دانشگاه جامع هنر به وجود آمده است.
چه شد که امروز حق یکدیگر را ضایع میکنیم
فرشچیان همچنین درخصوص خشکی زایندهرود گفت: امروز پلهای بیآب و تشنه زاینده رود منتظر جرعهای آب هستند، من نمیدانم این چه بلایی است که بر سر زایندهرود آمده؟ مگر در گذشته مردم بالا دست و پایین دست نبودند چه شد که امروز حق یکدیگر را ضایع میکنیم؟
وی اضافه کرد: دولت اگر اقدام عاجلی نکند آن موقع تاسف شدیدی برای اصفهان و کشور به وجود خواهد آمد چرا که اصفهان بیآب دیر یا زود از دست میرود، رودخانهها در شهر موجب آبادانی هستند و به همین دلیل است که تمام کشورهای دنیا حواسشان به رودخانههایشان است.
مترو بلای جان میراث اصفهان است
این چهره ماندگار ایران خاطرنشان کرد: متاسفانه خبرهایی که از متروی اصفهان به گوشم میرسد خوب نیست. من از همان آغاز به کار عملیات مترو بارها هشدار دادم و به مسئولان نامه نوشتم که عبور مترو از مرکز تاریخی اصفهان و خیابان چهارباغ درست نیست و آبستن مشکلات متعدد است، اما کسی گوش نکرد و امروز میگویم عبور مترو از چهارباغ هم میراث فرهنگی را تهدید و هم درختان کهنسال چهارباغ را خشک میکند.