معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی از جشنواره فیلم فجر به عنوان فرصت بسیار خوبی یاد کرد که ضمن معرفی صحیح فیلم های سینمایی، معادل چند صد میلیون تومان تبلیغ رایگان برای یک فیلم است.
حبیب ایل بیگی سه شنبه شب به خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: ما شاهد تلاش خبرنگاران در جشنواره فیلم فجر هستیم که چگونه درباره سینما، فیلمسازان و داستان های فیلم سخن می گویند و فضای خوبی را در جامعه ایجاد می کنند تا مردم به فیلم ها و سینما توجه کنند.
وی درباره ارتباط فیلم های راه یافته به جشنواره و اکران عمومی این فیلم ها اظهار داشت: بسیاری از فیلم های سینمایی به جشنواره فجر راه پیدا می کنند ولی نمی توانند اکران عمومی کنند و آنچه به جشنواره می رسد، به معنای پذیرفتن از سوی شورای پروانه نمایش است.
ایل بیگی اضافه کرد: جشنواره فجر به فیلم های راه یافته، مجوز اولیه را داده است و بعید است با مشکلی رو به رو شوند، ولی طبیعی است که این فیلمسازان ممکن است نتوانند برای اکران عمومی، پخش کننده مناسبی پیدا کنند و صاحبان فیلم ها فکر می کنند فیلمشان فیلم اکران عمومی نیست.
وی تاکید کرد: نباید انتظار داشته باشیم هر آنچه در جشنواره می بینیم، همه آن فیلم ها روی پرده سینما بیاید. چون در طول سال، بیش از 110 فیلم سینمایی ساخته می شود ولی ظرفیت اکران سینماهای کشور در نهایت 70 تا 80 فیلم است، لذا برخی فیلم ها به دلایل مختلف از گردونه اکران خارج می ماند.
معاون سازمان سینمایی افزود: این مسئله دلیلی بر این نیست که این فیلم ها نتوانسته اند مجوز بگیرند و لذا برخی از فیلم های جشنواره سال قبل نیز اکران عمومی نشد.
جشنواره را با اکران عمومی مقایسه نکنید
ایل بیگی گفت: نباید جشنواره را با اکران عمومی مقایسه کرد. چون برخی از فیلم ها فقط برای اکران ساخته می شود. یعنی بیرون از جشنواره می مانند و زود اکران می شوند که این فیلم ها معمولا برای جشنواره نیست.
وی افزود: دلایل متعددی وجود دارد که اگر چند جشنواره فیلم فجر مورد بررسی قرار بگیرد متوجه می شویم که بعضی از فیلم ها به جشنواره راه یافته ولی اکران نشده و از طرف دیگر بسیاری از فیلم ها به جشنواره نیامده ولی اکران عمومی شده است.
قاعده دهه 60 برای اکران عمومی
ایل بیگی گفت: قاعده ای در دهه 60 و اوایل دهه 70 حاکم بود که فیلم ها به شرطی می توانستند به اکران عمومی راه پیدا کنند که در جشنواره فجر شرکت کنند و هر فیلمی که در جشنواره فجر شرکت نمی کرد، نمی توانست در سال بعد اکران عمومی شود ولی الان این موضوع برداشته شده و مشکلی در این زمینه وجود ندارد، به گونه ای که جشنواره کار خود را می کند و اکران نیز به کار خود ادامه می دهد.
وی افزود: البته نمی توان حکم قطعی داد. چون شاهد برخی فیلم ها بوده ایم که به جشنواره فجر راه پیدا کردند، ولی به دلایل متعددی اکران نشدند که از جمله می توان به ممیزی زیاد یا دیگر مسائل حاشیه ای بیرونی اشاره کرد، ولی تلاش ما در سه سال اخیر این بوده که فیلم هایی که به جشنواره می آید حتما مجوز نمایش عمومی بگیرد تا سوءتفاهم برطرف شود.
این مقام مسئول افزود: قاعده دهه 60 اجباری بود و خوب نیست که برای فیلم اجبار قائل شویم. چون ممکن است خیلی از فیلمسازان علاقه ای به ارائه فیلم خود برای جشنواره نداشته باشند و الان بدون این اجبار، تقاضاهای بسیاری برای حضور در جشنواره فیلم فجر وجود دارد.
وی همچنین گفت: سیاست هایی لازم است که یک چیز نوپا اهمیت پیدا کند ولی بعد از مقطعی که جا افتاد این ضرورت وجود ندارد و برداشته شده است و لذا هر فیلمسازی فیلم خود را که در حد و اندازه رقابت در جشنواره بداند، به جشنواره می آورد.