روسفیدی تولید داخل در فصل مدارس

مولوی، یافت آباد، عبدل‌آباد و پیچ‌شمیران مهم‌ترین مراکزی هستند که واحدهای صنفی فروش پارچه در آنها مستقر شده‌اند. صنف پارچه‌فروشان تهران با داشتن بیش از سه هزار عضو صنفی می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در مبادلات اقتصادی بازار داشته باشد. شروع فصل مدارس و احتیاج به چندین میلیون متر پارچه رونقی به بازار این صنف نداده و دلایل خاصی هم دارد که رییس این اتحادیه با «فرصت امروز» در میان نهاده است.
حسین نورایی آشتیانی، رییس اتحادیه پارچه‌فروشان تهران در همین ارتباط می‌گوید: خرید پارچه برای دوخت روپوش مدارس با سفارش مدرسه‌ها به تولیدی‌ها صورت می‌گیرد. تولیدی‌ها هم عمدتا به بنکداران پارچه مراجعه و کمتر از مغازه‌های پارچه‌فروشی خرید می‌کنند.

سهم عمده تولید داخل در پوشاک مدارس
نورایی آشتیانی سهم تولیدی‌های داخلی را در تامین پارچه مورد نیاز برای پوشاک مدارس قابل توجه می‌داند و می‌گوید: تقریبا همه پارچه‌های لازم برای دوخت روپوش‌های دخترانه و پسرانه ایرانی است. جنس مورد استفاده برای دوخت این لباس‌ها اغلب فاستونی و ویسکوز است که توسط کارخانه‌های ایرانی تولید می‌شوند. البته برای دوخت لباس دخترانه مدارس تا حدی از پارچه‌های وارداتی هم استفاده می‌شود که در مقابل حجم مورد استفاده از تولیدات داخلی ناچیز است.

ریزش صنف پارچه‌فروش‌ها
نورایی در ادامه و در مورد اوضاع کنونی بازار پارچه اضافه می‌کند: تا همین چند سال پیش در بازار پارچه‌فروشان بیش از پنج‌هزار واحد صنفی داشتیم که الان تعدادشان به سه هزار واحد کاهش پیدا کرده است. درواقع تعداد فعالان این صنف در حال ریزش است. وی دلیل عمده این موضوع را ارزان‌تر بودن قیمت تمام شده پوشاک آماده می‌داند. زیرا هزینه‌های دوخت و خرید پارچه به‌مراتب بیشتر از خرید لباس‌هایی است که در فروشگاه‌ها عرضه می‌شوند. چون قدرت خرید مردم هم تا حدودی کاهش یافته، ترجیح می‌دهند لباس از پیش آماده بخرند تا اینکه پروسه خرید پارچه و بردن پیش خیاط و غیره را طی کنند.

پارچه لباس خانم‌ها وارداتی است
این مقام‌مسئول در ادامه و در مورد پارچه مشکی مورد استفاده برای دوخت چادر می‌افزاید: این پارچه تقریبا وارداتی است و کشور‌های عمده صادرکننده آن به ایران هم کره و چین هستند. هر چند کشورهای دیگری چون امارات هم به‌عنوان یک گذرگاه اقتصادی از جمله صادرکننده‌های این پارچه به ایران است.
همچنین عمده پارچه‌های مورد استفاده برای دوخت لباس زنانه به‌ویژه لباس‌های خانگی آنها وارداتی است. مثلا برای دوخت لباس‌های مجلسی زنانه به هیچ عنوان پارچه تولید داخل نداریم. پارچه‌هایی چون کرپ که موارد استفاده زیادی در دوخت پوشاک زنانه دارد هم عمدتا وارد می‌شوند. پارچه کتان نیز که در دوخت بسیاری از مانتوهای زنانه به کار می‌رود، وارد می‌شود.
وی در ادامه و در مورد تولید سایر پارچه‌های مورد نیاز خانواده‌ها می‌افزاید: البته پارچه‌های رومبلی که میزان خریدوفروش خوبی هم دارند، تا حدود زیادی تولید داخل است. هر چند در این زمینه واردات هم داریم اما نمونه‌های ایرانی هم از کیفیت خوبی برخوردارند و خریداران هم نسبت به آنها رغبت زیادی نشان می‌دهند.
از دیگر پارچه‌هایی که تولیدات داخلی آن از کیفیت خوبی برخوردار است و حتی از نمونه‌های انگلیسی خود هم چیزی کم ندارند، پارچه‌های فاستونی است که برای دوخت کت‌وشلوار استفاده می‌شوند. مرغوبیت این پارچه‌ها موجب شده تا خریداران رغبت زیادی به خرید آنها داشته باشند.