زمانی را به تفکر در مورد کارهای لازم و ضروری اختصاص دهید

سال های مدیریت یک درس با ارزش به من آموختند: مشغله و کار دائمی و بی وقفه دشمن تفکر است.

من در دهه آخر فعالیتم به عنوان یک کارمند، در شرکت کوچکی کار می کردم که مبنای کارش بر پایه این شعار استوار شده بود: «کار زیاد با منابع اندک.»

مدیریت کارمندان، پروژه های شخصی، متعادل سازی بودجه، تماس با فروشندگان، برگزاری جلسه با نمایندگان فروش و شاید وقت گیرترین مورد، حل مشکلات بی انتها و غیرقابل پیش بینی «روزانه»، تنها بخشی از وظایف من در شرکت بود و به همین دلیل هرگز زمان کافی در اختیار نداشتم. اولین قربانی این مشکل، کیفیت فکر است.

یکی از مدیران چنین نظری داشت: «تو بیش از اندازه تاکتیکی هستی. من از تو انتظار دارم که به صورت استراتژیک فکر کنی.» این حرف به دلایلی کاملا صحیح است.

تلاش برای یافتن زمان

زمانی که سعی می کنید سر خود را از آب بیرون نگه دارید، هدف شما زنده ماندن است و شنا اهمیت چندانی نخواهد داشت. این حقیقت مدیریت من بود.

من اخیرا پس از مطالعه نکات مدیریتی مجله بررسی تجاری هاروارد به این موضوع فکر کردم: هر هفته زمانی را به تفکر بازتابنده اختصاص دهید. این برای من پیشنهادی عالی بود.

«هنگامی که برنامه شلوغی دارید، معمولا زمانی برای تفکر باقی نخواهد ماند، ولی افزایش کیفیت ایده ها نیازمند تفکر بازتابنده و بدون ساختار است. این فعالیت به شما در بررسی فرضیات خود و ایجاد ارتباط میان اطلاعات مختلف کمک خواهد کرد. چطور زمانی را به انجام چنین کاری اختصاص می دهید؟ این به برنامه و ریتم شخصی شما وابسته است.

از نظر نویسنده این نکته، تاکتیک های برنامه ریزی مانند اختصاص زمانی خاص در برنامه روزانه، یا ترکیب «زمان تفکر» با سایر فعالیت های انفرادی مثل قدم زدن یا نوشیدن قهوه، به شدت مؤثر خواهند بود.

مطلب مرتبط: مزایای تفکر در مورد آینده

من متوجه شدم که به صورت ناخودآگاه مشغول انجام چنین کاری هستم. خوشبختانه در شرکت محل کار من یک باشگاه ورزشی بسیار عالی قرار داشت و من سال ها در زمان استراحت و ناهار در این باشگاه ورزش کرده بودم. من همزمان با انجام ورزش هایی ساده و سبک مانند دویدن روی دستگاه تردمیل، به مسائل کاری نیز فکر می کردم و اکثر تصمیمات عالی در همین بازه زمانی کوتاه گرفته می شدند، زیرا تنها بر روی ورزش و فکر تمرکز می کردم. شاید همچنان بیش از اندازه تاکتیکی بودم، ولی مطمئنا اوضاع بدون ورزش بدتر می شد.

ورزش فرصتی عالی در اختیار من قرار می داد. من در مورد مشکلات کارمندان، مسائل خلاقانه (تبلیغات ملی یکی از حوزه های تخصصی من بود)، پروژه ها و چالش هایی که هنوز راهی برای حل آنها شناسایی نشده بود، فکر می کردم.

رویکردی منظم

رویکرد من به شدت نامنظم و گمراه کننده بود، ولی شما چنین اشتباهی را به هیچ عنوان تکرار نکنید. مدیران باید با اتخاذ رویکردی منظم، زمان خود را به گونه ای تقسیم بندی کنند که فرصت کافی برای انجام کار و تفکر در اختیار داشته باشند.

همانطور که گفته شد، این مسئله به «برنامه و ریتم» شخصی شما وابسته خواهد بود و این سخنی کاملا صحیح است.

طبق گفته مشاوران، «صرف نظر از استراتژی منتخب، همیشه زمان را به عنوان پدیده ای دقیق و محافظت شده در نظر بگیرید که ایمیل ها، تلفن ها و جلسات قادر به ایجاد اختلال در آن نیستند.»

کاملاً موافقم. نظر من؟ زمان تفکر احتمالا به با ارزش ترین زمان شما در هفته تبدیل خواهد شد.