اگر می خواهید در کارتان موفق باشید، ورزش کنید! (رابطه ورزش و موفقیت)

اگر فکر می کنید که ورزش کردن فقط سرگرمی و بازی است و هیچ تأثیری در پیشرفت شخصی، کار و زندگی شما ندارد، پس قطعا باید تجدید نظر کنید. ورزش کردن می تواند تاثیر بالایی بر رشد شخصیت فردی داشته باشد. نحوه تعامل شما با اعضای تیم یا حریفان، می تواند چیزهای زیادی در مورد زندگی واقعی به شما بیاموزد.

ورزشکاران برای رقابت آموزش می بینند. آن ها می دانند چگونه شکست ها را بپذیرند و از نو شروع کنند و به موفقیت های چشمگیری دست پیدا کنند. آن ها از فشار و فضای سنگین نمی ترسند و می توانند زمانی که تحت فشار هستند به وضوح فکر کنند. به همین دلیل است که اکثر ورزشکاران در زندگی و کارشان موفق هستند و از پس هر مشکلی برمی آیند.

مطالعه ای که اخیراً در مجله بین المللی مطالعات رهبری و سازمانی منتشر شده است، شواهدی را نشان می دهد که دانش آموزان دبیرستانی که در فعالیت های ورزشی شرکت می کنند، تمایل بیشتری دارند تا اعتماد به نفس و مهارت های رهبری خود را در محیط های اجتماعی عملی کنند.

در ادامه برخی از ویژگی ها و عادت هایی که در ورزشکاران ایجاد می شود تا در زندگی و کار خود به موفقیت برسند و رهبران قدرتمندی شوند را بررسی می کنیم.

1. ترس از شکست را از بین می برد.

برد و باخت بخشی از روال عادی یک ورزشکار است. آن ها به شکست عادت کرده اند و به همین دلیل از شکست نمی ترسند. آن ها این واقعیت را در نظر می گیرند که شکست تنها بخشی از تجربه است و موفقیت واقعی تنها زمانی حاصل می شود که یاد بگیرید دوباره بلند شوید. آن ها اجازه نمی دهند یک شکست کل مسیر زندگیشان را مشخص کند. زمانی که با اکثر ورزشکاران صحبت می کنید، متوجه می شوید که بیشترین رشدشان هنگام بزرگترین شکست هایشان رخ داده است.

وقتی در محیط کار هستید و با چالش های واقعی روبرو می شوید، موانعی پیش رویتان قرار می گیرد که به نفعتان نیست. مثلا یک دوچرخه سوار نمی تواند با دوچرخه از زمین مسابقه بیرون برود فقط به این دلیل که از بقیه جا مانده است. او باید به مسابقه ادامه بدهد و 100 درصد خود را تا آخرین ثانیه بازی به نمایش بگذارد. بنابراین مواجهه با شرایط سخت و نامطلوب به طور ناخودآگاه در DNA ورزشکاران نقش می بندد و به همین دلیل است که می توانند با اطمینان خاطر حتی در محیط کار با شرایط نامساعد رو به رو شوند.

2. کمک می کند تا مسئولیت اعمال خود را بپذیرید.

ورزشکاران همیشه مسئولیت کارهای خود را می پذیرند و از پذیرفتن شان ترسی ندارند. در زمین بازی، یک ورزشکار باید تصمیمات متعددی بگیرد. برخی از این تصمیمات موفقیت آمیز هستند و برخی دیگر ناموفق هستند اما در هر صورت این تصمیمات اجرا می شوند. به عنوان مثال در ورزش های تیمی مانند بسکتبال اگر توپ درون سبدشان قرار بگیرد، نمی توانند آن را به گردن هیچکدام از بازیکنان بیندازد یا مثلا در فوتبال اگر بازیکنی یک موقعیت تک به تک را از دست بدهد و گل نزند این تقصیر اوست نه اعضای تیمش!

ورزش های تیمی ارزش و کار گروهی را به ورزشکاران می آموزد اما ورزش های انفرادی مانند دوچرخه سواری به ورزشکاران می آموزد که مسئولیت اعمال خود را بر عهده بگیرند. در محل کار، اگر حرکت اشتباهی انجام دهند، شجاعانه مسئولیت آن را قبول کنند و سپس برای اصلاح اشتباه خود تلاش کنند. عادت به مالکیت اعتبار آن ها را افزایش می دهد و حرف هایشان بدیهی تلقی نمی شود. مدیران این افراد در واگذاری مسئولیت های مهم به آن ها تردیدی ندارند زیرا می دانند که هر کاری که باشد با فداکاری کامل انجام خواهند داد.

3. به شما کمک می کند تا سریع تر و دقیق تر تصمیم بگیرید.

در یک محیط تجاری پیشرو و رقابتی، مدیریت زمان از همه چیز مهم تر است. شما نمی توانید ساعت ها را صرف یک تصمیم کوچک یا حتی یک تصمیم بزرگ کنید. ورزشکاران مهارت های مدیریت زمان را بهتر از هر کس دیگری می دانند. آن ها همچنین برای پذیرش ریسک های حساب شده آموزش دیده اند. این عادات آن ها را به تصمیم گیرندگان عالی تبدیل می کند.

آن ها به خوبی از ارزش زمان و اهمیت استراتژی آگاه هستند. در یک مسابقه ورزشی، تنها چند ثانیه می تواند تفاوت بزرگی را ایجاد کند. یک بازیکن فرصت بسیار کمی برای عمل کردن دارد. این تمرین باعث می شود که ورزشکار فرصت ها را حتی در محل کار خیلی زودتر درک کند و از آن استفاده کند.

4. در مدیریت موقعیت های استرس زا به شما کمک می کند.

ورزش بدون استرس که دیگر ورزش نیست. حتی وقتی تماشاگر یک بازی هستید، می دانید که آدرنالین در بدنتان ترشح می شود و حتی شما هم دلشوره یا استرس را تجربه می کنید. اگر تیم مورد علاقه شما شکست بخورد، احتمالاً از عملکرد تیم خود ناراحت و ناامید خواهید شد. اما برای یک ورزشکار مخاطرات بسیار بیشتری وجود دارد. اگر عملکرد یک ورزشکار بد باشد، همه چیز او حتی معیشت و زندگیش در لبه پرتگاه قرار می گیرد.

اما آن ها عادت دارند با موقعیت های استرس زا کنار بیایند که آن ها را در برابر استرس بسیار مقاوم می کند. در یک محل کار، هرگاه در شرایط استرس زا قرار می گیرند، به جای وحشت، مسئولیت را بر عهده می گیرند و اقدامات لازم را انجام می دهند.

5. به شما کمک می کند تا یک رروتین را توسعه دهید.

یکی از ویژگی های مشترک هر ورزشکاری این است که دو نوع روتین دارند، یک روتین معمول و یک روتین بسیار سخت! آن ها می دانند که پشتکار و تمرین دو عامل کلیدی است که موفقیت آن ها را تعیین می کند. برای خود یک روال تعیین می کنند و بعد به صورت مرتب به آن عمل می کنند. این عادت، موفقیت آن ها را در محل کار تضمین می کند. یک بازی خوب فکر شده می تواند تفاوت بین برد و باخت باشد. اغلب اوقات، ورزشکاران در محیط کار برای توسعه استراتژی به دلیل توانایی شدید آن ها در ایجاد یک برنامه منعطف و اجرای آن، مورد اعتماد قرار می گیرند.

جمع بندی

در پایان باید بگوییم که در محیط های کاری، استخدام ورزشکاران از جمله ورزشکارانی که فعالیت های تیمی انجام می دهند، می تواند یک مؤلفه بسیار مثبت برای ایجاد تیمی از قهرمانان در محل کار باشد زیرا رقابت چیز خوبی است (بیایید صادق باشیم) و ورزشکاران عاشق برنده شدن هستند! همچنین ورزشکارانی که به صورت انفرادی فعالیت می کنند، می توانند مدیران و رهبران بسیار مقتدر و شایسته ای باشند.