ایران با توجه به قدمت تاریخی و تنوع جغرافیایی که دارد از بیشترین پتانسیل لازم برای توسعه گردشگری در میان کشورهای منطقه برخوردار است. اما متاسفانه این مقوله به دلایل مختلف تاکنون در کشور مغفول مانده است. برخی دلایل رکود گردشگری به موانع داخلی و برخی به موانع خارجی باز میگردد. طی سالها ایران بهدلیل تبلیغات منفی دولتهای مختلف کشوری ناامن همراه با مخاطرات متعدد برای گردشگران شناخته میشد. مقولهای که سبب شده بود با وجود جذابیتهای مختلف کشور گردشگران تمایلی نسبت به انتخاب آن بهعنوان مقصد گردشگری نداشته باشند.
اما همه مشکل رکود گردشگری به این امر باز نمیگشت. بسیاری از مسئولان و دولتمردان در کشور نگران آن بودند که با باز شدن دروازههای کشور روی گردشگران کشور با مخاطرات هجوم فرهنگهای نامتجانس رو به رو شود؛ مقولهای که رشد گردشگری در هر کشور با آن رو به رو است. اما اکنون فضای متفاوتی پیش روی صنعت گردشگری کشور باز شده است.
از یک سو مذاکرات ایران با جهان و توسعه تعاملات با دنیا تصویر نادرست ایران را در میان گردشگران از بین برده و تصویر روشن و مناسبی از ایران پیش روی این کشورها قرار دارد.کاهش قیمت نفت و رو به رو شدن کشور با بحران اقتصادی نیز دولتمردان را بر آن داشته تا از دیگر پتانسیلهای داخلی بهرهمند گیرند. همین امر سبب شده تا گردشگری بهعنوان یکی از راه حلهای برداشتن بحرانهای اقتصادی مورد توجه قرار گیرد.
رشد روز افزون وسایل ارتباطاتی چون اینترنت و ماهواره نیز شرایطی ایجاد کرده تا تنها برداشتن دروازهها مانع تغییرات فرهنگی نشود و مسئولان را به این فکر بیندازد که به جای بستن درها روی گردشگران تلاش کنند تا مخاطرات فرهنگی را از راههای دیگر رفع و رجوع کنند. بنابراین سالهای پیش رو، سالهای توسعه گردشگری در کشور است که میتوان امید داشت با تکیه بر توسعه آن اقتصاد ایران را بارور کرد و صنعت مهم گردشگری را پایه اقتصاد ایران قرار داد.