معصومیت کودکانه

یک انسان‌شناس به تعدادی از بچه‌های افریقایی یک بازی را پیشنهاد کرد. او برای امتحان کودکان سبدی پر از میوه‌های رنگارنگ را در نزدیکی یک درخت گذاشت و گفت: «هر کسی که زودتر به درخت برسد آن میوه‌های خوشمزه را برنده می‌شود.‌»

هنگامی که او فرمان دویدن را داد، تمامی بچه‌ها دستان یکدیگر را گرفتند، با یکدیگر دویدند و در کنار درخت خوشحال نشستند. وقتی که انسان‌شناس دلیل این رفتار آنها را پرسید در حالی‌که یک نفر می‌توانست به تنهایی همه میوه‌ها را برنده شود آنها گفتند: «آبونتو* (UBUNTU)»، چگونه یکی از ما می تواند خوشحال باشد در حالی که دیگران ناراحتند. این بازی و عکس‌العملی که کودکان افریقایی نشان دادند در زندگی همه ما نیز صدق می‌کند.

باید هر روز به خودمان یادآوری کنیم که ما انسان هستیم و در اجتماعی حاصل از حضور هر روزه انسان‌ها زندگی می‌کنیم. اگر هنگام حرکت به سمت پیروزی دست دوستانمان را هم بگیریم و آن‌ها را نیز برای موفقیت آماده کنیم حتما در نهایت به پیروزی نزدیک می‌شویم. این پیروزی همان احساسی است که همه می‌توانیم از آن شادمان باشیم. اگر کاری را آغاز می‌کنیم باید به شادمانی و پیروزی همه می توانیم فکر کنیم.

* (آبونتو در فرهنگ افریقایی ژوسا یعنی من هستم چون ما هستیم.)