تحصیلکرده هستید و همانند بسیاری از جوانان فاقد سرمایه و به دنبال کار. رسم معمول بر این بوده که در این محل سرمایه گذاری از چگونگی راه اندازی یک کسب و کار اقتصادی حرف بزنیم اما این بار قصد داریم برای شما تصاویری از نحوه ورود به بخش تولید و صنعت ماشین آلات سنگین کشور ترسیم کنیم.
برای ورود و کار کردن در کارخانجات تولیدی ماشین آلات کشاورزی، راهداری و صنعتی که البته این روزها حال و روز چندان مساعدی ندارند به عنوان نیروی متخصص باید در رشته های مهندسی فناوری های مکانیک، مهندسی ماشین آلات، طراحی صنعتی و. . . درس خوانده باشید و خلاصه به حوزه تحصیلی خود اشراف داشته باشید.
هر چند برای ما و شما مشهود است که توان تخصصی امروزه نقش چندانی در جذب نیروی کار متخصص نداشته است. پس بهتر است بگوییم در کنار برخورداری از افراد صاحب موقعیت یا به زبان ساده تر آشنا، باید دانش فنی داشته باشید و از توانایی کار کردن در این اماکن برخوردار باشید.
صنعت تولید ماشین آلات راهسازی صنعت پولسازی است. البته سرمایه گذاری بالایی نیاز دارد ولی با توجه برنامه های توسعه ای در کشور و نیاز به این ماشین آلات، تقاضای این ماشین آلات بالا بوده و ریسک سرمایه گذاری در صورت برخورداری از ارتباطات لازم چه تجاری و غیر تجاری، در این صنعت به گفته کارشناسان امر بسیار کم است.
کارشناسان معتقدند ماشین آلات سنگین به عنوان زیربنای توسعه در جهت عمران کشور مورد نیاز است و به هیچ عنوان نمی توان آن را یک کالای مصرفی و لوکس تلقی کرد، چرا که می توانیم عمده فعالیت های خود را بدون ابزار و ماشین های لوکس و شاید با سختی بیشتری انجام دهیم، اما بدون شک اجرای پروژه های عمرانی مانند راهسازی، راه اندازی یک خط راه آهن یا ساختن یک سد بدون دخالت ماشین آلات سنگین حتی با سختی فراوان هم امکان پذیر نخواهد بود.
محصولات تولیدی این حوزه تنها به ساخت تراکتور و لودر محدود نمی شوند. بیل های مکانیکی، تجهیزات کشنده، ماشین های CNC، بکهو لودر، تریلی، غلطک و بسیاری دیگر از جمله تولیدات این حوزه هستند.
راه اندازی
برای راه اندازی یک بخش تولیدی ماشین آلات سنگین راهسازی و کشاورزی پیش از هر چیز به دانش فنی احتیاج دارید. برای این کار ابتدا به یک تیم 100 نفره و فضای کارگاهی بیش از 5000 متر مربع احتیاج دارید.
بسیاری از بانک های دولتی در این حوزه ساز و کار تسهیلاتی برای شروع کار دارند که می توان از آنها نیز کمک گرفت. به عنوان مثال بانک های تجارت و صادرات تسهیلاتی در قالب کارآفرینی دارند که اجاره به شرط تملیک است و جهت خرید ماشین آلات مورد نیاز و هزینه های پیمانکاری در نظر گرفته شده است.
همچنین دیگر هدف از ارائه این بسته های حمایتی گسترش بخش های تولید و صنعتی همچنین خرید دفاتر کار و مشاورین حقوقی عنوان شده است. برای برخورداری از این امکانات باید یک حساب فعال در این بانک ها با حداقل عمر چهار ماه داشته و پروانه و مجوزهای مربوط به تأسیس یک واحد تولیدی را نیز داشته باشید. سود این تسهیلات حداقل 8 درصد است و اقساط آن باید به صورت ماهانه پرداخت شود.
آینده در آینه
قاسم برهانی نژاد، مدیر فروش شرکت تیــراژه مـــاشیـن -یکـی از واحـدهـای تولیدی ماشین آلات سنگین در ایران- به «فرصت امروز» می گوید: با توجه به وارد کننده شدن بسیاری از شرکت های فعال در این حوزه و مشکلات بسیار بخش های تولیدی، همچنین بی توجهی سطوح بالای مدیریتی در کشور، نمی توان آینده روشنی برای این کسب و کار ترسیم کرد.
مشکلاتی که بخش های تولیدی در شرایط فعلی با آن مواجه هستند صرفاً موانع موجود در تجارت بین المللی نیست. راه های ورود به بازارهای بین المللی برای گروه های داخلی چندان در دسترس نیستند و به واسطه عقب ماندگی بسیاری از فعالان در ماشین آلات و دانش فنی امکان ورود به آنها چندان مهیا نیست، این موضوع فقط به واسطه ناتوانی بخش های تولیدی و فعالان نیست بلکه سیاست گذاری و تغییرات مدیریتی مسئله ای است که گریبان دولتی ها را گرفته است، بنابراین با این دورنما نمی توان برای این صنعت آینده ای ترسیم کرد و انتظار ارزآوری بسیار داشت.
خصوصی ها در حاشیه امن؟
مدیر بخش فروش شرکت تیراژه ماشین می افزاید: مسئله این است که خصوصی سازی صورت نگرفته و گروه هایی که از اساس دولتی بوده اند، در بدنه مدیریتی تغییری نکرده اند و صرفاً افراد جابه جا شده اند. بخش هایی که از ابتدا با هسته سرمایه داران خصوصی آغاز به کار کرده اند صرفاً با محدودیت های اضافی بخش های دولتی مواجه نیستند و دیگر مشکلاتی که دولتی ها با آن درگیر هستند، گریبان خصوصی ها را نیز گرفته است.
وی می گوید: لابی کردن با گروه های مالی بین المللی حتی در مواردی برای شرکت های خصوصی سخت تر است. منافع و رانتی که در اختیار برخی گروه های دولتی است اگر در اختیار فعالان بخش خصوصی قرار گیرد بدون شک شاهد اتفاقات مناسبی در این صنعت خواهیم بود. مسئله این است که مدیران دولتی توان و دانش استفاده از امکانات را ندارند و مدیران بخش خصوصی به آن دسترسی ندارند.
این موضوع باعث به وجود آمدن مشکلات بسیای برای بخش خصوصی نیز شده است. مشخص نیست که دقیقاً چه ساز و کاری برای کار کردن گروه های صاحب سرمایه در بازار داخلی وجود دارد. برخی با استفاده از رانت و منابع خاص به واردات روی آورده اند و این موضوع به شدت فعالیت بخش خصوصی را با مشکل روبه رو کرده است.
توصیه؛ نداریم
برهانی نژاد درباره ورود به حوزه تولید می گوید: شرایط آنچنان نفس گیر است که اگر عشق و علاقه به تولید، دیدن سالن کار و کارگران و دستگاه در کسی وجود ندارد به او توصیه نمی کنیم که وارد این کار شود. اما اگر عشق دارد و حاضر است هر روز کفش های آهنی به پا کند به این عرصه وارد شود و با توجه به نیازهای فعلی کشور زمینه هایی برای فعالیت وجود دارد.
موفقیت در این امر مستلزم جریان شناسی بازار و همچنین برخورداری از دانش مدیریت ارتباط و منابع است. قطعاً اگر چنین شرایطی در یک فرد وجود داشته باشد باز هم نمی توان به طور قطع تضمین داد که کسی می تواند در این حوزه موفق شود، بنابراین اگر کسب و کار دیگری در نظر خوانندگان شما وجود دارد، پیشنهاد می کنیم به آن بپردازد و وقت خود را برای رسیدن به آن هزینه کند.