تراست

آیا می دانستید تراست از اتحاد چند شرکت که کالایی مشابه هم تولید می کنند و سهم عمده ای از بازار را در اختیار دارند به وجود می آید؟ تراست سهام شرکت هایی را که در آن عضو هستند به صورت امانت نگه می دارد، اما مالکیت سهام برای خود شرکت ها باقی می ماند.

اما شرکت ها استقلال مالی، فنی و بازرگانی خود را از دست می دهند و تمام امکانات و قدرت عمل آنها در تراست متمرکز می شود. وظیفه اصلی  تراست کنترل امور شرکت های عضو از طریق کنترل آرای سهامداران آن شرکت ها، انتصاب مدیران و اعمال نظارت مرکزی بر امور یکایک آنها است، به نحوی که حداکثر سود تراست حاصل و در نهایت این سود میان اعضا تقسیم شود.

وقتی تراست ها اتحادیه تشکیل دهند به آن اتحادیه کنسرن گفته می شود. این واحدهای اقتصادی بزرگ در کشورهای سرمایه داری از قدرت زیادی برخوردار بوده اند و همیشه عامل تسلط صنعتی، بازرگانی و نظامی بر کشورهای دیگر هستند.

یکی از کنسرن های بزرگ در آمریکا شرکت جنرال موتورز است که از ادغام واحدهای خودروسازی و کارخانه های ذوب آهن و تهیه فولاد و موسسات لاستیک سازی بی.اف.گودریچ و جنرال تشکیل شده  است و حتی منابع مالی مورد نیاز خود را از طریق بانک های وابسته به خود تامین می کند. ژاپن نیز به تحریک سه تراست بزرگ خود یعنی میتسویی که کنترل کننده بیش از ۵0درصد تجارت خارجی ژاپن بود و میتسوبیشی و مانیگو که در ارتش و دولت نفوذ زیادی داشتند، وارد جنگ جهانی دوم شد.

در آلمان نیز هیتلر با حمایت شش کنسرن بزرگ که کلا ۹8درصد تولید چدن و 85درصد تولید فولاد آلمان را در اختیار داشتند، جنگ جهانی دوم را آغاز کرد. با این رویه رقابت در کشورهای سرمایه داری تبدیل به انحصار شد و برای مقابله با تراست باید قوانینی ضد انحصار به وجود می آمد که یکی از معروف ترین این قوانین «قانون ضد تراست شرمن» است که در سال ۱۸۹۰ در آمریکا به تصویب رسید.