آیا می دانستید شرکت ها چطور می توانند هم پیمانی هایی خلق کنند که نه تنها در سطح واحد کسب وکار ارزشمند باشند، بلکه بتوانند با هم برای ایجاد یک پرتفولیوی هم پیمانی یکپارچه، پرتفولیویی که بیش از مجموع ارزش های بخش های تشكیل دهنده آن خلق ارزش کند، همکاری کنند؟ یک بخش از جواب، داشتن یک دپارتمان در سطح سازمانی است که تمام فعالیت های مربوط به هم پیمانی را در میان تمام واحدهای چندگانه شرکت هماهنگ کند.
چنین دپارتمانی برای تضمین اثربخشی کلی پرتفولیوی هم پیمانی حیاتی است. گرچه ایده ها برای هم پیمانی ها باید از واحدها بیاید، اما باید سازگاری کل پرتفولیو هم مورد آزمون قرار بگیرد تا تضمین شود ارزشی که خلق می شود، تنها مربوط به یک واحد و در نتیجه تلاش افراد خاص نیست، بلکه مربوط به سطح پرتفولیوی هم پیمانی است. چنین دپارتمانی باید نتایج پرتفولیو را در حالی که در طول زمان تکامل می یابد، دنبال کند و تعادلی بین حل مسائل واحد و اثربخشی کلی پرتفولیو برقرار کند.
با این حال در دنیای واقع چنین واحدهایی به عنوان واحدهای هزینه بر در نظر گرفته می شوند و مدیران آنها عموما نفوذ کمی روی تصمیم گیرندگان عملیاتی دارند که این باعث ایجاد تعارض می شود.
سه عامل زیر می توانند به مدیران برای برخورد با این چالش کمک کنند:
1- یک چارچوب هم پیمانی کسب وکار که هزینه ها و منافع را در سطح فردی و سطح پرتفولیوی هم پیمانی تحلیل در نظر بگیرد.
2- یک فرآیند تصمیم گیری یکپارچه و با قاعده که مدیران واحد و سطح سازمان را درگیر کند.
3- تعریف شفاف نقش ها و مسئولیت ها برای تمام بازیگران دخیل در تصمیم گیری.