روایت موسس پیکسار از ۴۶ بار نه شنیدن تا ساخت «داستان اسباب بازی»

استودیو پیکسار سال هاست نام خود را به عنوان یکی از استودیوهای مطرح در زمینه ساخت انیمیشن های باکیفیت ثبت کرده است. مطلب پیش  رو، داستان کوتاهی درباره این شرکت است.

به گزارش نوپانا، پیکسار با قرار دادن طراحی بصری و داستانی قدرتمند به عنوان پایه های اصلی کاری خود، برای بیش از یک دهه است که توانسته جایگاه ویژه ای را در میان مخاطبان سینما به دست آورد.

آنها توانستند در ابتدای کار خود رویکرد مخاطب به انیمیشن های سینمایی را تغییر دهند و کار خود را در قالب تصاویر تولید شده توسط کامپیوتر معرفی کنند. در حال حاضر پیکسار سالانه ۱۷فیلم سینمایی بلند تهیه و اکران می کند که ۱۲مورد از آنها در میان ۵۰ فیلم انیمیشنی پرفروش تاریخ سینما قرار دارند.

اخیراً پیکسار کلاس های آنلاینی را تحت عنوان  «پیکسار در جعبه» برگزار کرده که سبک خاصی از داستان سرایی را به علاقه مندان آموزش می دهد. به همین جهت و ب سایت آنتروپنر گفت و گویی مختصر با  «الوی ری اسمیت»، یکی از موسسان پیکسار در خصوص نحوه شکل گیری این کمپانی انجام داده است.

*جدای از یادگیری گرافیک کامپیوتری در انستیتو تکنولوژی نیویورک، پایه های انیمیشن را با کتابی ۵ دلاری که توسط پرستون بلیر نوشته شده  (انیماتور شخصیت های انیمیشنی در کارهای دیزنی و مترو گلدن مایر) فرا گرفتید، اما با روش های کسب و کار چگونه آشنا شدید؟

من و ادوین کتمال از دیگر بنیان گذاران شرکت پیکسار، روحیاتی آکادمیک داشتیم. خوره های کامپیوتری با مدرک دکترا بودیم که کسب وکار را بدون هیچ دانش اولیه و تنها با تکیه بر جست وجو یاد گرفته  بودیم؛ زمانی که جورج لوکاس مدیر لوکاس فیلم نیمی از دارایی خود را به واسطه طلاق از دست داد، و ما مجبور به احداث شرکت دیگری شدیم تا اعضای تیم را از دست ندهیم  (اعضای پیکسار پیش تر در لوکاس فیلم مشغول کار بودند).

نخستین حرکت ما خرید چهار کتاب با مضمون آموزش راه اندازی کسب وکار بود. از سوی دیگر با جیم کلارک، از همکلاسی های قدیمی ام در نیویورک که موسس «سیلیکون گرافیک» بود، تماس گرفتم و سوالاتی در زمینه راه اندازی کسب و کار از او پرسیدم. کلارک توضیح داد که راه اندازی یک کسب وکار آنقدرها هم سخت نیست و تنها با کمی تلاش و فعالیت می توان اصول کار را یاد گرفت. در ادامه راه، شروع به یادگیری فشرده اصول اولیه برای جذب سرمایه کردیم. آن زمان ۳۵ سرمایه گذار خصوصی و ۱۰ کمپانی بزرگ پیشنهاد ما برای جذب سرمایه را رد کردند اما باز هم ناامید نشدیم.

*کمی هم درباره تأثیری که گوردن مور، موسس شرکت اینتل بر فلسفه کسب و کار شما داشت، توضیح دهید.

قانون مور به این نکته اشاره دارد که هر آنچه تاکنون به عنوان دستاورد  کامپیوترها شناخته می شود طی پنج سال آینده، ۱۰برابر بهتر خواهد شد. در نتیجه کامپیوترهای سال ۲۰۱۵ چیزی حدود ۱۰ میلیارد بار بهتر از چیزی هستند که در سال ۱۹۶۵ به نمایش درآمده بودند.

کتمال و من از این قانون در چند نقطه مهم استفاده کردیم که یکی از آنها تأسیس پیکسار بود. در سال پایانی فعالیت خود در لوکاس فیلم تصمیم گرفتیم برای ساخت نخستین فیلم دیجیتالی مان قراردادی را با یک شرکت ژاپنی امضا کنیم. در ادامه متوجه شدیم که طبق قانون مور، کامپیوترها هنوز به درجه پیشرفت مورد نظر ما نرسیده اند، به همین جهت امضای قرارداد به سرانجام نرسید. زمانی که پیکسار تأسیس شد، می دانستیم که تا پنج سال آینده نمی توانیم فیلمی با مشخصات مورد نظرمان تولید کنیم اما دقیقا در انتهای سال پنجم،  (هماهنگ با قانون مور نیز)، شرکت دیزنی سراغ ما آمد و بودجه ساخت «داستان اسباب بازی» را که نخستین فیلم دیجیتالی ما بود فراهم کرد.

*در زمان همکاری با استیو جابز به چه نکات مثبتی دست پیدا کردید؟ چه شخصی سرمایه گذاری اصلی پیکسار بود؟

جابز زمانی روی شرکت ما سرمایه گذاری کرد که با جواب منفی ۴۵ مؤسسه دیگر روبه رو شده بودیم. جابز پیکسار را خلق یا هدایت نکرد اما طی پنج سال نخست تأسیس کمپانی کاری را انجام داد که باعث شد تبدیل به پیکساری که امروز همه می شناسند شویم. بارها با کمبود بودجه مواجه شدیم و هر بار نیز سراغ استیو جابز می رفتیم و او چکی جدید برای مان امضا می کرد. بزرگ ترین کمک او این بود که بازخورد ها از پیش نمایش اولیه داستان اسباب بازی را به صورت عمومی منتشر کرد.

*به عنوان یکی از موسسان پیکسار، چه اصولی برای پیشرفت کسب   وکارتان در پیش گرفتید که بتواند به استارت آپ ها در آغاز راه کمک کند؟

زمانی که قصد استخدام نیروی جدیدی را دارید بهتر است از سه قانون طلایی استفاده کنید؛ این افراد باید از خودتان باهوش تر باشند، پس بهترین ها را استخدام کنید و فضای مناسبی را نیز در اختیار آنها قرار دهید. استخدام نیروی جدید تقریباً شبیه به تبدیل شدن به یک پدر و مادر خوب است. شاید شما امکان تولید خلاقیت را نداشته باشید اما می توانید خلاقیت ها را شناسایی کنید، پرورش دهید و بستری برای رشد در اختیار آنها قرار دهید.

البته من و کتمال شاید الگوهای خوبی نباشیم چرا که برای پنج سال متمادی شکست خوردیم و اگر امروز به عنوان یک کمپانی زنده  هستیم، تنها یک دلیل داشت و آن هم شخص استیو جابز بود. ما تا زمانی که برای کسب و کار حرفه ای  خود آماده نشده بودیم، پیاپی شکست خوردیم. چیزی که ما را به موفقیت رساند، آشکار شدن تصویری از هدف مان بود که باید به آن دست پیدا می کردیم و این هدف برای پیکسار، ساخت فیلم دیجیتال بود.

سرگذشت پیکسار به ما می آموزد که همواره پیشگامان، پیشگام به دنیا نمی آیند، بلکه در طول زمان به چنین جایگاهی می رسند. شکست همیشه آخر کار نیست و می توان با رعایت اصولی خاص به نتایج مطلوبی دست یافت.