بهترین روش مالیاتی برای کسب و کار

شنیدن جزییات کد مالیاتی شاید شما را به هیجان نیاورد، اما بسیار مهم هستند و در نهایت ممکن است تغییر کند. در حقیقت، ۱۲ ماه آینده به یک زمان حساس تبدیل می شود. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، با وجود شروعی ناهموار، اصلاحات مالیاتی در دستور کار کنگره قرار دارد و ایده هایی که در نظر گرفته می شوند، به خصوص در مورد مالیات بر کسب و کار، صرفا اصلاحاتی در سیستم انعطاف ناپذیر ما محسوب نمی شوند. آن تصمیمات به طور جدی چگونگی کسب درآمد دولت را تغییر می دهند و انگیزه تصمیم گیرندگان بخش  خصوصی را دگرگون می سازد.

این برای کسانی که مثل من علاقه مند به سیاست های مالیاتی هستند، بسیار جذاب است، اما درک آن برای همه اهمیت دارد. نیروی انگیزشی در پس اصلاحات مالیات کسب و کار این است که نرخ مالیات قانونی بر شرکت ها در ایالات متحده آمریکا یکی از بالاترین ها در جهان است. نرخ بالا انواع رفتارهای ناسازگار را تشویق می کند، از قبیل نگه داشتن پول در شرکت های تابعه در خارج از کشور و دستکاری ساختارهای شرکتی برای سوءاستفاده از نرخ های پایین تر در خارج از کشور.

مالیات بر شرکت های فعلی مورد قبول کوین آ. هاست نیست؛ اقتصاددانی که اخیرا به وسیله رئیس جمهور ترامپ به ریاست شورای مشاوران اقتصادی منصوب شده است. برخی تحقیقات آقای «هاست» نشان می دهد که مالیات های ما بر شرکت های بزرگ ممکن است چنان تحریف شده باشد که کاهش در نرخ ممکن است درآمد مالیاتی را افزایش دهد.

در یکی دیگر از مقاله ها، آقای هاست دریافت که مالیات بر شرکت ها دستمزد را برای کارگران بخش صنعتی کاهش می دهد. در جهانی که سرمایه  دارای تحرک است و نیروی کار نیست، سرمایه از کشورهای با مالیات بالا فرار می کند و کارگران باید بار بهره وری کمتر و کاهش درآمد را تحمل کنند. با این حال بحث در کنگره فراتر از بحث ساده نرخ های مالیات است.

نقشه راه بهتر، همان طور که به وسیله سخنگوی پارلمان پاول راین و نماینده  جمهوریخواه کنگره کوین بردی، مورد حمایت قرار گرفت، وعده تغییرات اساسی در ماهیت مالیات بر کسب و کار را می دهد که بیشتر این تغییرات از نظر من، قدمی در مسیر درست است، اما چهار مسئله کلیدی وجود دارد.

جهانی در برابر کشوری: اکثر کشورها قصد دارند مالیات را بر فعالیت های اقتصادی که در داخل سرزمین شان قرار دارد اعمال کنند. چنین سیستمی کشوری نامیده می شود. در مقابل، ایالات متحده دارای مالیات بر شرکت هایی با سیستم جهانی است. اگر یک شرکت مستقر در ایالات متحده یک محصول در خارج از کشور تولید و سپس آن را به خارج از کشور  بفروشد، خزانه داری ما هنگامی که آن محصول به داخل کشور بازگردانده می شود، بخشی از سود را به عنوان مالیات از آن دریافت می کند. طرح مالیاتی مجلس سیستم ما را به سمت استانداردهای جهانی حرکت می دهد. شرکت های آمریکایی قادر به رقابت در خارج از کشور و با شرایطی برابر با شرکت های کشورهای دیگر خواهند بود. انگیزه مالیاتی برای انحراف های شرکتی حذف خواهد شد.

درآمد در مقابل مصرف: بسیاری از اقتصاددانان بحث کرده اند که مالیات بندی باید براساس مصرف و نه درآمد صورت گیرد. مالیات های بر مصرف انگیزه سرمایه گذاری و پس انداز را کمتر کاهش می دهند و در نتیجه برای رشد اقتصادی مطلوب تر هستند. علاوه بر این، مالیات های بر مصرف به طور قابل توجهی عادلانه تر هستند؛ این مالیات ها بر استاندارد زندگی ای که مردم از آن لذت می برند بسته می شوند و نه بر ارزش آنچه تولید می کنند.

طرح مجلس به سمت مالیات بر مصرف حرکت می کند و اجازه می دهد کسب و کارها هزینه های سرمایه گذاری خود را بلافاصله کسر کنند، برخلاف حالتی که در آن کسب و کارها این هزینه ها را به آرامی و طی زمان مستهلک کنند. با معافیت کسب و کارها از مالیات بر درآمدهایی که مجددا سرمایه گذاری می کنند، دولت اساسا سودهای مصرف شده را مالیات بندی می کند.

مالیات بندی مبدا-محور در مقابل مقصد-محور: در حال حاضر مالیات بندی مبدا-محور پایه اصلی سیستم مالیات بر شرکت ها است. در این سیستم مالیات بر سود کالاهایی که در ایالات متحده تولید می شوند بسته می شوند و توجهی به جایی که این کالاها موردمصرف قرار می گیرند صورت نمی گیرد. جایگزین پیشنهاد شده در طرح مجلس، این گونه خواهد بود که در آن تمام کالاهای مصرف شده در ایالات متحده، صرف نظر از جایی که ساخته شده اند مالیات بندی می شوند.

این رویکرد مقصد-محور، واردات را مالیات بندی می کند و صادرات را از آن معاف می سازد، این سیستم گاهی اصلاح مرز نامیده می شود. به این ترتیب مالیات بر کسب و کار شباهت بسیاری به مالیات های ارزش افزوده در اروپا خواهد داشت. بعضی از طرفداران این سیستم استدلال می کنند که تغییر به مالیات مقصد-محور، کالاهای آمریکایی را رقابتی تر می کند و کسری تجاری ما را کاهش می دهد. برخی منتقدان نیز مطرح کرده اند که این کار به شدت به شرکت هایی که به واردات و مشتریان شان وابسته هستند، آسیب می رساند، اما هر دو استدلال احتمالا اشتباه هستند.

واضح است که تاثیر فوری این تغییر کاهش واردات و تشویق صادرات است، اما در عین حال به معنی کاهش عرضه  دلارهای آمریکایی در بازار ارز خارجی و افزایش تقاضای دلار توسط خارجی ها است. در نتیجه، ارزش دلار افزایش خواهد یافت و کالاهای خارجی را برای آمریکایی ها ارزان تر و کالاهای آمریکایی را برای خارجی های گران تر می کند. تغییر نرخ ارز، تاثیر اولیه بر واردات و صادرات را جبران می کند.

مزیت اصلی مالیات مقصد-محور آسان تر بودن شناسایی مکان مصرف یک کالا به نسبت شناسایی مکان تولید آن است. در دنیایی که شرکت های چندملیتی کالاها را با استفاده از قطعاتی از سراسر جهان تولید می کنند، مالیات های مبدا-محور شرکت ها را تشویق می کند تا با دستکاری قیمت های انتقال، سیستم را دور بزنند. مالیات بر مبنای مقصد به آسانی قابل دور زدن نیست.

بدهی در مقابل سهام: در حال حاضر، بنگاه ها می توانند پرداخت های بهره ای به صاحبان اوراق قرضه را جزو کسورات مالیاتی قرار دهند، اما پرداخت های سهامی به صاحبان سهام جزو این کسورات قرار نمی گیرد. این روش، شرکت ها را تشویق می کند تا روش تامین مالی خود را به جای سهام، بر بدهی استوار کنند و این باعث آسیب پذیری بیشتر آنها از لحاظ مالی خواهد شد. طرح مجلس این رفتار نامتقارن با بدهی و سهام را با پایان بخشیدن به معافیت مالیاتی پرداخت های بهره ای اصلاح می کند.

در این طرح مالیات کسب و کار بر مبنای جریان وجوه نقدی آن خواهد بود؛ یعنی درآمد منهای پرداخت های دستمزدی و هزینه های سرمایه گذاری. حال اینکه پس از آن این جریان پول نقد چگونه و به چه ترتیبی به صاحبان سهام و صاحبان  بدهی پرداخت می شود بی اهمیت خواهد بود.در حالی که من گزینه های سیاستی پیشنهاد شده توسط طرح مجلس را می پسندم، اما همه اقتصاددانان در این مورد توافق ندارند. برخی این طرح را بسیار افراطی و با عواقب پیش بینی  نشده  بی شمار می دانند. دیگران نگران هستند که انتقال از سیستم قدیمی به سیستمی جدید، ارزش هزینه های ناشی از آن را ندارد، حتی اگر روش جدید بهتر باشد.

بدون تردید، مناظره  پیش رو در این مورد با بازی های سیاسی فراوان همراه خواهد بود. هر گونه تغییر بزرگ مالیاتی برندگان و بازندگانی دارد و بازندگان مطمئنا کاری می کنند که صدای شان شنیده شود، اما مهم ترین مسئله این است که این تغییرات در کل برای ایالات متحده و نه تنها برای ذی نفعان خاصی، بهتر باشد. هر چه رأی دهندگان بیشتر آگاه شوند، برای همه ما بهتر خواهد بود.