۲۵ سال با مکلارن F1

سال ۲۰۱۷ سالی است که ۲۵ سال از عمر ابر خودروی مکلارن F1 می گذرد. در ادامه نگاهی خواهیم داشت بر این خودروی مشهور دهه ی نود.

امسال خودروی مکلارن F1 وارد بیست و پنجمین سال حیات خود می شود. این مدل را حقیقتا باید به عنوان یکی از برترین خودروهای تاریخ دانست که البته نیازی نیست که تنها در سالگرد ۲۵ سالگی به آن اشاره کرد بلکه در هر زمان و مکانی می توان این محصول را مورد ستایش قرار داد اما حالا که این اثر هنری وارد بیست و پنجمین سال خود شده است، باید بیشتر به آن پرداخته شود.

ابتدا بهتر است کمی به تاریخچه و پیشینه ی این خودرو بپردازیم. بی ام و در اوخر قرن بیستم سال های طلایی را سپری می کرد، خودروی فرمول یک که این شرکت برای تیم های برابهام و مکلارن تولید کرده بود توانستند به چند مقام قهرمانی دست پیدا کنند، اخرین آن ها نیز توسط آیرتون سنای فقید هدایت می شد. نتیجه ی این موفقیت ها سبب شد تا بی ام و تصمیم بگیرد در ساخت اولین خودروی خیابانی مکلارن مشارکت کند. طراحی این محصول به عهده ی گوردون موری طراح خودروهای فرمول یک واگذار شد و او نیز یک سوپر اسپرت ۳ نفره را طراحی کرد که راننده در مرکز قرار داشت و دو سرنشین نیز در دو طرف راننده و کمی عقب تر می نشستند.

از نظر وزن نیز این خودرو بسیار سبک بود و بیشتر به خودروهای گو گارت شباهت داشت تا یک مدل خیابانی. بدنه، شاسی و فناوری هایی که در این خودرو به کار رفتند در زمان خود بی همتا بودند و حتی با معیارهای امروزی نیز بسیار پیشرفته هستند. با این وجود مهم ترین بخش مکلارن F1 پیشرانه ی آن بود که توسط بی ام و توسعه داده شد.

این پیشرانه که در پشت سر سرنشینان نصب شده است را به جرات می توان به عنوان یکی از برترین پیشرانه های احتراق داخلی ساخته شده در تاریخ به حساب آورد. توسعه ی این پیشرانه بر عهده ی بخش موتور اسپرت بی ام و و طراحی آن را نیز طراح افسانه ای موتور یعنی پاول روش بر عهده داشت. نتیجه ی کار این گروه تولد پیشرانه ای V شکل با ۱۲ سیلندر بود که در بین پیشرانه های بی ام و با نام S70/2 شناخته می شود. پیشرانه ی این خودرو  ۶.۱ لیتر حجم دارد و حداکثر قدرت تولیدی آن نیز به ۶۲۷ اسب بخار در دور موتور ۷۵۰۰ دور بر دقیقه می رسد.

این تنها قدرت بالای پیشرانه نیست که S70/2 را تبدیل به یک موتور خاص می کند بلکه صدای تولیدی، واکنش فوق العاده سریع به پدال گاز و مهندسی برتر این پیشرانه همگی در بالاترین سطوح قرار دارند و امروزه نیز با گذشت این همه سال، چیزی از ارزش آن  کم نشده است.

این پیشرانه ی فوق العاده ی V12 به یک جعبه دنده ی شش سرعته ی دستی متصل شده بود، درحالیکه خبری از جعبه دنده های دو کلاچه و یا سکوئنشال نیست. سادگی این خودرو به همین مورد خلاصه نمی شود بلکه مکلارن F1 فاقد سامانه هایی چون کنترل کشش، سیستم ضد قفل ترمز، فناوری های کمکی ترمز و حتی سیستم کمکی فرمان است. بنابراین مکلارن F1 یک رانندگی کاملا خالص را به راننده ی خود ارائه می دهد و در صورتی که راننده اشتباهی را مرتکب شود هیچ سیستمی برای جبران، وجود ندارد.

F1 خودروی بسیار سریعی است. زمانی که این خودرو وارد بازار شد توانست عنوان سریع ترین خودروی جهان را از آن خود کند. در سال ۱۹۹۸ مکلارن توانست رکورد سرعت خودروهای تولید انبوه را شکسته و سرعت ۳۸۶ کیلومتر بر ساعت را بر جای بگذارد. این رکورد تا سال ۲۰۰۵ در دستان مکلارن باقی مانده بود تا اینکه بوگاتی ویرون وارد میدان شد و رکورد مکلارن را شکست. البته این را هم در نظر داشته باشید که بوگاتی به ۱۶ سیلندر، ۴ توربوشارژر، هشت رادیاتور، سیستم چهارچرخ محرک، جعبه دنده ی دو کلاچه و تعداد زیادی از سامانه های الکترونیکی مجهز بود. همه ی این موارد نشان می دهند که شکست دادن گوردون موری و تیم کوچکش تا چه اندازه برای گروه فولکس واگن مهم و البته سخت بوده است.

نکته ی جالبی در خصوص مکلارن F1 وجود دارد. هنوز تعدادی از متخصصین و مهندسین مکلارن هستند که به مناطق مختلف جهان سفر می کنند تا مدل های F1 را سرویس و یا تعمیر کنند. می توان به جرات مکلارن F1 را برترین و یا حداقل یکی از خودروهای افسانه ای تمام زمان ها دانست.