۱۲ تفاوت مهم بین کارمندان و کارآفرینان

آیا می توانید زمان و پول  خود را برای ساختن رویا های تان قربانی کنید؟ یا تنها نگران قسط های ماهانه تان هستید؟ آیا با این هدف برای یک شرکت کار می کنید که در آینده، کار خودتان را شروع کنید؟ یا برای یک شرکت کار می کنید تا یک جایگاه ثابت به دست آورید؟ آیا با فهم عمق مکالمه، تمایلات خودتان را نیز به آن اضافه می کنید؟ یا سر خود را پایین می اندازید و کورکورانه از دستورالعمل ها پیروی می کنید؟

در هر سازمانی دو دسته از کارکنان وجود دارند:

-کارکنانی که ذهنیت یک کارمند را دارند

- کارکنانی که ذهینت یک کارآفرین را دارند.

به گزارش سایت chetor برخی از افراد خودشان را اسیر ضرب الاجل هایی کرده اند که از پیش برنامه ریزی شده اند. برخی از افراد ترجیح می دهند با توجه به اهداف آینده خودشان که طرح ریزی کرده اند، کار کنند. مهم نیست که برای یک شرکت کار کنید یا نه. چیزی که بیش از همه اهمیت دارد، ذهنیت شما است.

با توجه به این دو دسته بندی، بیایید ۱۲ تفاوت اصلی یک کارمند و یک کارآفرین را بررسی کنیم.

۱-کارمندان کمالگرا اما کارآفرینان عمل گرا هستند

کارمندان با فکر کردن به تکمیل مهارت های مختلف شان، رشد خود را در آینده محدود می کنند. به جای  اینکه با نگاهی مثبت کارهایی را شروع کنند، توانایی ها و نقاط قوت  شان را زیر سوال می برند. کارآفرینان درباره همه چیز اطلاعات اندکی دارند، درنتیجه کارشان را با یک ورودی اندک آغاز می کنند. آنها در تله کمال  گرایی نمی افتند و وقت خود را تلف نمی کنند. آنها به یاد گیری چیزهای جدید در طول سفر نوآورانه شان باور دارند.

۲- کارمندان منتظر زمان مناسب می مانند، اما کارآفرینان وقت را تلف نمی کنند

کارمندان بهانه های زیادی برای کامل کردن وظایف شان می آورند. آنها اهداف شان را به تعویق می اندازند. کارآفرینان هر زمانی که بخواهند کارشان را آغاز کنند، سه تقویت کننده اصلی دارند؛ عشق، صبوری و فداکاری. آنها با درک اینکه فرصت ها دارای عمر کوتاهی هستند، آنها را دراختیار خود قرار می دهند و طرح های مختلفی برای آنها درنظر می گیرند.

۳- هدف کارمندان ارتقای شغلی است اما کارآفرینان به توسعه کسب و کار فکر می کنند

کارکنانی که «ذهنیت کارمندی» دارند، نگران این هستند که همکاران شان رشد کنند و آنها درجا بزنند. آنها سخت کار می کنند تا جایگاه  بهتری کسب کنند و حقوق بالاتری داشته باشند. کارآفرینان سخت کار می کنند تا ایده های جدید یاد بگیرند. آنها سرگرم یافتن راه های مختلف برای تحقق رویاهای کسب وکارشان هستند.

۴- کارمندان فقط رویا پردازی می کنند اما کارآفرینان برای رویاهای شان برنامه  ریزی می کنند

تفاوتی نمی کند که رویاهای شما چقدر بزرگ باشد؛ رویاها بدون طرح هیچ عظمتی ندارند. کارمندان قصرهای پوشالی در هوا می سازند و در رویای فرار از کار روزمره هستند. آنها در آرزوی سبکی از زندگی هستند که در آن ولخرجی کنند. درسوی دیگر، کارآفرینان یک طرح استوار برای شکل دادن به رویاهای شان دارند. آنها با یک استراتژی مناسب به جلو حرکت می کنند.

۵- کارمندان فکر می کنند «پول همه چیز است» اما کارآفرینان می دانند که «زمان همه چیز است.»

کارمندان با تمرکز کردن روی پول برای رشدشان در آینده سرمایه گذاری می کنند. آنها فقط به دنبال بازگشت  سرمایه ایمن هستند. کارآفرینان می دانند که «زمان پول است.» آنها با تخصیص زمان زیاد برای رشد شرکت، تمرکزشان را از پول به زمان منتقل می کنند. آنها حاضرند ماه ها کار کنند، بدون اینکه سودی نصیب شان شود. از آنجا که آنها به تولید ثروت باور دارند، به ماه های اولیه که نتایج مطلوبی به همراه ندارند، توجه نمی کنند.

۶- ناامیدی برای کارمندان پایدار اما برای کارآفرینان موقتی است

رهایی از ناامیدی به شیوه ای بستگی دارد که افراد با آن مبارزه می کنند. کارمندان می دانند که هر روز باید فعالیت های روزمره و خسته کننده ای انجام دهند، درنتیجه علاقه شان را از دست می دهند و با همکاران و اعضای خانواده با بداخلاقی رفتار می کنند. کارآفرینان نیز با وجود انجام نقش های مختلف، گاهی  وقت ها با لحظات خسته کننده ای مواجه می شوند. این مشکل برای آنها زودگذر است، چراکه آنها می خواهند با انجام دادن کاری که دوست دارند، به زندگی شان شکل بدهند.

۷- کارکنان از آزادی می ترسند اما کارآفرینان خود را از همه ترس ها آزاد می کنند

چه کسی دوست ندارد آنگونه که دلش می خواهد زندگی کند؟ از یک طرف کارمندان می خواهند آزاد باشند و به دور از محدودیت ها زندگی کنند، ازسوی دیگر زندگی شان را با محدودیت های آینده معامله کرده اند. کارآفرینان آزادانه زندگی می کنند. معنای این حرف این نیست که آنها بر تعهدات شان پایبند نیستند. آنها در محاسبه میزان درست ریسک برای هر استراتژی مهارت دارند.

۸- کارمندان سخت کار می کنند اما کارآفرینان هوشمندانه کار می کنند

کارمندان تمام تلاش شان را می کنند تا نظر مثبت رئیس شان را جلب کنند. آنها کارشان را به خوبی انجام می دهند و پرونده های بیشتری روی میز کارشان جمع می کنند. کارآفرینان با دسته بندی کردن کارهای شان به دو دسته ضروری و غیرضروری آنها را اولویت  بندی می کنند. آنها از  «اصل پارتو» پیروی می کنند، یعنی۲۰ درصد از کاری را انجام می دهند که ۸۰ درصد نتایج را به همراه می آورد.

۹- کارمندان در سمت های شغلی تعیین  شده کار می کنند، کارآفرینان شغل خودشان را خلق می کنند

کارمندان باید با توجه به ویژگی های شغلی که دریافت می کنند، وظایف شان را انجام دهند. بدون توجه به علایقی که دارند، مجبور می شوند در محیط بیگانه کار کنند. کارآفرینان متخصص نیستند، از آنجا که باید گروه ها را هدایت کنند، وظایفی کلی برعهده آنهاست. آنها از خودبنیادی و استقلالی که دارند، لذت می برند.

۱۰- کارمندان دیگران را سرزنش می کنند اما کارآفرینان خودشان را اصلاح می کنند

برای اینکه به موفقیت بزرگی در زندگی تان دست پیدا کنید، لازم است شجاعت پذیرش خطاهای تان را داشته باشید. سرزنش دیگران هیچ سودی ندارد. کارکنانی که «ذهنیت کارمند» دارند، عادت کرده اند که سرزنش، توجیه و شکایت کنند. کارآفرینان می دانند که خودشان مسئول همه تصمیمات شان هستند. آنها به جای اینکه روی اشتباهات شان سرپوش بگذارند، آماده اند آنها را بپذیرند.

۱۱- کارمندان تعطیلات را زمانی برای آسایش می دانند اما کارآفرینان در تعطیلات باورهای شان را بازنگری می کنند

کارمندان به شدت در انتظار تعطیلات هستند. آنها فقط به دنبال این هستند که خود را از استرس دفتر کار نجات بدهند. برخی از آنها برنامه ریزی می کنند تا پیش از روبه روشدن با یک اول هفته خسته کننده دیگر به مسافرت بروند. کارآفرینان نیز چشم انتظار تعطیلات هستند، اما آنها برای طرح کسب وکارشان در اول هفته برنامه ریزی می کنند. محیطی که در آن مزاحمتی وجود ندارد، به آنها کمک می کند باورشان را افزایش دهند.

۱۲- کارمندان بعد از شکست خوردن خودشان را می بازند اما کارآفرینان از شکست ها درس می گیرند

شکست اجتناب ناپذیر است. اگر آماده در آغوش گرفتن شکست نیستید، قادر نخواهید بود به ایده های نو دست پیدا کنید. کارمندانی که  «ذهنیت کارمندی» دارند، در زمان هایی که کشمکش بیشتری وجود دارد، اعتماد به  نفس  شان را از دست می دهند. آنها به شکست همچون یک بن بست نگاه می کنند. کارآفرینان در همه شکست ها، فرصت هایی می بینند. آنها پس از شکست خوردن اشتیاق خود را از دست نمی دهند. آنها هر سقوط را جبران می کنند و آن را بهبود می بخشند.

به این ترتیب آیا شما یک کارمند هستید یا یک کارآفرین؟