استارت آپ ها گرفتار آزمون و خطای تصمیم گیری می شوند؟

دو خاصیت قابلیت توسعه و تکرارپذیری کسب و کار جدید، ویژگی بارز استارت آپ هاست؛ کسب و کاری که سرمایه ها را به سمتی هدایت می کند که هزینه اولیه کمتر و توان بیشتری برای بازگرداندن سرمایه اولیه دارد.

به گزارش دریک آنلاین، می گویند استارت آپ یک سازمان موقت است، یعنی وظیفه اصلی آن جست وجوی فوری مهم ترین مدل کسب و کار در کمترین زمان ممکن است. در این میان البته چالش های بسیاری هم پیش روی فعالیت این کسب و کارهای نوین وجود دارد؛ نبود متولی خاص این حوزه در کشور و عدم سیاست گذاری کلان حاکمیت در کنار فقدان ساز و کارهای حمایتی و عدم واگذاری تصدی گری به بخش خصوصی از مهم ترین موانع حضور استارت آپ ها در اقتصاد کلان است.

در حال حاضر وضعیت مبهمی در خصوص مسئولیت پذیری وزارتخانه ها نسبت به استارت آپ ها وجود دارد و هر از گاهی تلاش های پراکنده ای در جهت حمایت صورت می گیرد. نکته حائز اهمیت در این میان آزمون و خطاست که ماهیت وجودی استارت آپ ها را تشکیل می دهد؛ یعنی معلوم نیست که استارت آپ های ایرانی قرار است به کجا بروند.

کارآفرینان استارت آپ در ایران می گویند موانع متعدد تولید و مالی در نظام اقتصادی کشور همچون وزنه سنگینی به پای کسب و کارهای جدید چسبیده است، به طوری که هر گونه چابکی را از آن سلب کرده است.

زهرا کریمی، اقتصاددان و استاد اقتصاد دانشگاه مازندران می گوید: «دسترسی به اینترنت و فعالیت در دنیای مجازی در جامعه ما رو به افزایش است؛ به همین دلیل فضا برای اینکه از این ابزار نوین، برای فعالیت اقتصادی استفاده شود، بسیار مثبت است. با این حال تعداد کسب و کارهای مبتنی بر نت در ایران محدود است؛ هر اندازه که از نظر قانونی بر این کسب و کارها نظارت مستحکم تری شود و سازوکار کنترل بیشتری برای آنها وجود داشته باشد، می توانند فراگیرتر شوند.»

رشد قارچ گونه یا با هدف

این روزها هر سایت اینترنتی که باز می کنید، با هجوم تبلیغات گسترده مواجه می شوید؛ این موضوع نشان می دهد که عده ای از طریق این سایت ها در حال تبلیغات و خریدوفروش هستند و به هر نحو ممکن کسب و کاری راه انداخته اند.

خانم کریمی، اقتصاددان در این رابطه با افزایش کسب و کارهای اینترنتی می گوید: «هرچه سازوکار کنترل و نظارت بر این کسب و کارها بیشتر باشد، فضا برای ادامه فعالیت این بخش، اطمینان بخش تر و زمینه برای رونق و گسترش این کسب و کارها فراهم تر می شود. مهم این است که کسب و کارهای اینترنتی در ایران در حال پیمودن مسیر رشد و توسعه هستند، اما اینکه این نوع از کسب و کار بتواند به عنوان یک کسب و کار گسترده برای افراد مختلف مطرح شود، به اعتمادی نیاز دارد که فعال در فضای کسب و کار ما وجود ندارد، چراکه در حال حاضر بسیاری از مردم نگران تقلب و کلاهبرداری در این حوزه هستند، بنابراین در شرایط فعلی سهم این نوع از کسب و کار در حد فروش کالا و عرضه خدمات در بازار اشتغال بسیار ناچیز است.»

یکی از راهکارهای توسعه استارت آپ ها در ایران رویکرد فرادستگاهی است. این رویکری سبب می شود تا وزارتخانه های آموزش و پرورش، علوم، ارشاد، ارتباطات و فناوری اطلاعات و صنعت، معدن و تجارت برای تقویت استارت آپ ها با هم هماهنگ باشند.

کارشناسان می گویند مادامی که چنین هماهنگی ایجاد نشود، نمی توان انتظار داشت درصد قابل توجهی از اشتغال کشور به این بخش اختصاص یابد. هرچند به گفته خانم دکتر کریمی راه اندازی این نوع کسب و کارها مثبت است، حتی اگر سهم اندکی داشته باشد.

پول، شرط اول

استارت آپ هم مثل هر ایده دیگری برای کسب و کار نیاز به یک نظام تامین مالی دارد تا بتواند سرمایه لازم را برای اجرای طرح های خود تامین و مقدمات تبدیل آن را به یک کسب و کار ادامه دار و قابل رشد آماده کند.

اگرچه در حال حاضر تشکیلاتی مثل «صندوق نوآوری و شکوفایی» برای کمک به استارت آپ ها وجود دارد، اما این صندوق برای تامین مالی این حوزه از کسب و کار کافی نیست و باید نهادهای مربوط به این حوزه، شکل بگیرد. در چنین شرایطی می توان گفت شرایط مناسب برای اینکه حجم این شرکت های جدید و استارت آپ ها مهیاست و پس از آن می توانند در GDP و تولید ناخالص ملی سهم داشته باشند.

به گزارش دریک آنلاین به نقل از خبرآنلاین، گزارش موسسات تحقیقاتی جهانی نشان می دهد کشورهای توسعه یافته به دنبال سرمایه گذاری ۲۲۰ میلیارد دلاری در حوزه استارت آپ ها هستند که این موضوع موجب، رشد جهانی این صنعت خواهد شد.

براساس گزارش شاخص اقتصادی بازار آزاد داوجونز، تعداد ۴۰ استارت آپ اروپایی، با افزایش سرمایه توانسته اند ارزش خود را هر کدام یک میلیارد دلار یا بیشتر از آن افزایش دهند.  ۱۷ شرکت از ۴۰ شرکت اروپایی که تعداد آنان نسبت به قبل دو برابر شده است، متعلق به انگلستان هستند که در میان آنها استارت آپ های مالی یا فین تک ها با هشت شرکت، بیشترین سهم را دارا هستند.

چنین رشدی از این صنعت نوپا برای کشورهایی که جمعیت جوان و تحصیلکرده همانند ایران دارند، می تواند سرمایه اولیه تلقی شود.