آشنایی صفر تا صد با انواع کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی نوعی وسیله اطفای حریق است. این دستگاه یکی از خاموش کننده های آتش قابل حمل است . کپسول های آتش نشانی سیلندرهای فلزی محکمی هستند که با آب یا نوعی ماده خفه کننده مانند دی اکسید کربن پر می شوند و اگر اهرمی در بالای سیلندر فشار داده شود، این ماده با فشار زیاد از کپسول خارج می شود. در این کپسول ها یک لوله مخزن فشار کپسول را به بالای کپسول متصل می کند و یک شیر فنری اتصال بین لوله و خروجی را مسدود می کند. در بالای سیلندر، سیلندر کوچک دیگری وجود دارد که با یک گاز فشرده مانند دی اکسید کربن و دریچه ای پر شده است که از خروج دی اکسید کربن جلوگیری می کند.

برای استفاده از کپسول آتش نشانی باید ماشه را فشار داده و اهرم را فشار دهید. این اهرم یک میله را فشار می دهد تا شیر فنر را به سمت پایین فشار دهد و خروجی را باز کند.

.

وزن کپسول آتش نشانی

وزن کپسول های آتش نشانی دستی از 1 کیلوگرم تا 12 کیلوگرم یا 12 لیتر متفاوت است تا یک نفر به راحتی آن را حمل کند. انواع بزرگتر این دستگاه به دلیل وزن زیاد بر روی چرخ ها قرار می گیرد و گاهی برخی از آن ها در محل خاصی که دیگر به آن دستی نمی گویند ثابت می شود و به کپسول آتش نشانی چرخ دار معروف است.

بیشتر بخوانید: جعبه آتش نشانی ایمن پیشتاز

در گذشته از سطل های ماسه یا جعبه های گرد و غبار برای اطفای حریق استفاده می کردند، بنابراین برای پرتاب این مواد فاکتور فشاری وجود نداشت و فرد مجبور بود با دست آن را روی آتش بپاشد، اما امروزه برای پرتاب کپسول های آتش نشانی فشار وارد می شود CO2 داخل کارتریج

قدرت پرتاب

برای اینکه بتوان با حفظ فاصله صحیح از آتش کپسول آتش نشانی را در مقابل آتش پاشید، کپسول آتش نشانی باید دارای نیروی تخلیه باشد که معمولاً حداقل 2 متر و حداکثر 7 متر است.

میزان تخلیه: میزان تخلیه مواد اطفاء حریق در شرایط عادی و زمانی که دستگاه کاملا شارژ شده است متفاوت است. این درصد برای خاموش کننده های آب، فوم، دی اکسید کربن و هالوژن 95 درصد و برای خاموش کننده های پودری 85 درصد است.

زمان تخلیه: این زمان در کپسول های آتش نشانی بسته به کپسول های آتش نشانی و وزن یا حجم آنها متفاوت است. حداقل زمان خنک شدن 8 ثانیه و حداکثر خنک شدن 60 ثانیه است.

تست فشار در کپسول های آتش نشانی

برای اطمینان از وجود فشار کافی در داخل خاموش کننده معمولاً آزمایشات زیر انجام می شود: الف) توزین: کارتریج را از خاموش کننده خارج کرده و توزین می کنیم در صورتی که بیش از 10 درصد وزن گاز موجود در آن کاهش یافته باشد. ، باید دوباره پر شود.. ب) گیج فشار: کپسول های آتش نشانی که با هوای فشرده کار می کنند، فشار داخل سیلندر با فشار سنج روی آن نشان داده می شود. ج) محلول های آزمایش: کپسول های آتش نشانی که فشار آنها با تولید گاز ناشی از واکنش شیمیایی دو ماده تامین می شود، اندازه گیری گاز تولیدی با ترکیب برخی از مواد شیمیایی موجود در سیلندر و محاسبه میزان گاز تولیدی انجام می شود.

حفاظت در برابر خوردگی بدنه سیلندر صدا خفه کن ها: خطری که در مورد صدا خفه کن ها وجود دارد، ضعیف شدن ضخامت بدنه کارتریج در اثر زنگ زدگی و خوردگی فلز در داخل یا خارج است. برای جلوگیری از زنگ زدگی، معمولاً از قسمت پایین بدنه از کارتریج محافظت می کنند. الف) استفاده از فلز ضد زنگ ب) پوشش سطح داخلی و خارجی با مواد ضد زنگ ج) برداشتن پوشش پلاستیکی از داخل بدنه یا کارتریج

تست بدنه: در طول ساخت بدنه، کپسول های آتش نشانی برای اطمینان از مقاومت فشاری آنها آزمایش می شوند. الف) تست نشت مکانیکی ب) تست حداقل ضخامت بدنه ج) تست تجزیه د) تست فشار کاری نصف فشاری است که بدنه در آن آزمایش می شود)

تست های روتین

تمامی کپسول های آتش نشانی باید توسط کاربر یا سازنده تست شوند. الف) ویزیت ماهانه: این ویزیت ماهی یک بار تا سه ماه به صورت وابسته انجام می شود

بسته به شرایط آب و هوایی هر منطقه، در این حالت کپسول آتش نشانی خوب به نظر می رسد و آب بندی آن محکم است، در جای خود قرار می گیرد و فشار کاهش نمی یابد. سرویس پذیری نازل و عدم ضربه زدن مورد توجه قرار می گیرد.

ب) بازدید سالانه: برای اطمینان از کارکرد کپسول های آتش نشانی

برخی از خاموش کننده ها باید در تمرین و آتش سوزی آموزشی مورد استفاده قرار گیرند و پس از آن خاموش کننده باید شارژ و آماده استفاده شود.

ج) تست فشار بدنه: طبق استاندارد یا توصیه سازنده، هر چند سال (معمولاً 2 سال)، بدنه خاموش کننده از نظر مقاومت تحت فشار هیدرواستاتیک قرار می گیرد.

تعیین محل صحیح نصب کپسول آتش نشانی

1) باید در ارتفاع حداکثر 1.5 متری از سطح زمین نصب شود. اگر وزن کپسول آتش نشانی بیش از 18 کیلوگرم باشد باید در ارتفاع حداکثر 1 متر از سطح زمین نصب شود. 2) در نزدیکی ورودی و خروجی قرار گیرد. 3) مسیر دسترسی باید کوتاه و عاری از وسایل دست و پا گیر و حواس پرتی باشد. 4) باید در محلی نصب شود که احتمال آسیب فیزیکی به حداقل برسد. 5) سیلندر را نباید در فضای باز و در معرض نور مستقیم خورشید یا برف و باران قرار داد. 6) باید دقت کرد که کپسول آتش نشانی دور از مواد خطرناک نصب شود. ۷) زمانی که کپسول آتش نشانی بر روی دیوار نصب می شود باید از براکت های مخصوص استفاده شود. 8) توزیع یکنواخت

رنگ کپسول

سه نکته در استاندارد رنگ کپسول ها باید در نظر گرفته شود:

این استانداردها از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. حتی در استرالیا، که موضوع سنتی انگلستان است، تفاوت وجود دارد.

این استانداردها وابسته به زمان هستند. قبلاً کل کپسول رنگ می شد، اکنون برای ایجاد تمایز محیطی همه کپسول ها قرمز هستند و از یک نوار رنگی یا تکه پلاستیک رنگی استفاده می شود.