کار کردن را می توان از سن 16 سالگی، به طور رسمی و قراردادی یا تحت مشاغل موقت و فصلی آغاز کرد. البته، همه چیز به خانواده ها و شرایط اقتصادی آنها و قوانین کشور بستگی دارد. اما به طور کلی، شروع یک فعالیت حرفه ای و رسمی از 18 سالگی آغاز می شود.
در اینجا مشاغلی که برای سنین مختلف پیشنهاد می شود به فاکتور هایی از جمله جنسیت بستگی دارد. تا پیش از رسیدن به سن قانونی 18 سال، در اکثر کشورها کارفرمایان برای استخدام و به کار گیری نوجوانان، اجازه کتبی پدر و مادر را نیاز دارند.
قبل از 14 سالگی
افراد پس از رسیدن به سن 14 سالگی می توانند به صورت پاره وقت در فروشگاه های چند رسانه ای کار کنند. معمولاً پسران در این سن به فروش فیلم، CD موسیقی و DVD علاقه دارند و محیط های اینچنینی آنها را جذب می کند. مثلاً می توانند در شرکت های تلویزیونی، تبلیغات و ضبط صدا و رادیو کار کنند. شغل پیشنهادی دیگر برای این افراد، کار کردن در آتلیه ها به عنوان مدل عکاسی است. کار کردن در محیط هایی با ماشین آلات سنگین و حمل بار های سنگین برای آنها ممنوع است.
14سالگی
در اغلب کشور ها، در بازه سنی 14 تا 15 سال، با موافقت قانون کار نوجوانان می توانند در فصل تعطیلی مدارس تحت شرایط زیر کار کنند:
- 14روز از تعطیلی مدرسه گذشته باشد.
- حداقل نیمی از دوران تعطیلی را استراحت کنند.
- از نظر بهداشتی و سلامت به آنها آسیبی نرسد
- حداکثر روزانه هفت ساعت کار کنند.
دستمزد آنها 80 درصد دستمزد پایه دولتی باشد.
از سن 15 سالگی به بعد
در این سن، افراد می توانند در دوره های کارآموزی ثبت نام کنند. نوجوانان در این سن می توانند به عنوان کارآموز و تحت حمایت قانون کار در شرکت ها کار کنند و برای رشته خود در آینده تجربه کسب کنند. پسران می توانند در کارگاه های فنی، مانند نجاری، جوشکاری کارآموزی کنند و دختران نیز در دوره های آرایشگری و خیاطی را یاد بگیرند. اگر علاقه به تحصیل در رشته های پزشکی داشته باشند، می توانند در مطب های پزشکی به عنوان دستیار کار کنند.
از 16 سالگی به بعد
افراد به محض رسیدن به سن 16 سالگی به جز در برخی موارد که به سلامتی و وضعیت بهداشتی آنها آسیب می رساند، می توانند فعالیت نیمه حرفه ای خود را آغاز کنند. آنها می توانند روزانه 7 تا 10 ساعت کار کنند و استراحت میان کار برای آنها الزامی است. در اغلب کشور ها در این سن نوجوانان می توانند در آخر هفته ها هم کار کنند.