رانندگان معمولی تاکسیهای سیاه رنگ «لندن» دیگر به اختلالهای دیجیتالی عادت کردهاند؛ گیر افتادن در ترافیک و صفهای طولانی به خاطر جادهسازی یا در زمانهایی غیرقابل پیشبینی. اما مطلقا هیچ چیز با این اختلالی که در حال حاضر با آن روبه رو هستند، قابل مقایسه نیست. یک اختلال نیز گریبانگیر «اوبر» (Uber)شرکت همسفری آنلاین در «سانفرانسیسکو» است. برنامه این شرکت اجازه میدهد خود مسافران پروسه درخواست سفر و پرداخت برای سفر با تاکسی را از طریق تلفنهای همراه خود انجام دهند.
این اختلال از دیوار تاکسیهای لندن فراتر میرود. اتومبیلهای بدون راننده چالش بزرگی برای کارخانههای اتومبیلسازی بزرگ به حساب میآیند. شرکت «ار بیان بی» (Airbnb) شرکتی که مردم در آن مکانهای اقامتی را کرایه میدهند، بخش هتلهای سنتی را به چالش کشیده است. ابزارهای توزیع دیجیتالی مثل «آمازون پرایم» (Amazon Prime) و «نتفلیکس» (Netflix) در توزیع برنامههای تلویزیونی انقلابی به پا کردهاند. این امر خیلی واضح است که روند تجارتهای دیجیتالی مخرب هستند و فشار نیز بهشدت رو به افزایش است.
موضوع این اختلالات در گزارش جدید مجله «هاروارد بیزینس ریویو» (Harvard Business Review نشریه عمومی در زمینه مدیریت در آمریکا)، تحت حمایت مالی «سیای تکنولوژی» (CA)شرکت نرمافزاری آمریکایی نیز آمده است.
گزارش«Surviving Disruption»، «Leading Change»: در مجله «Winning» و مجله «نرمافزارهای اقتصادی» تاثیر اختلالات دیجیتالی و مواردی که سازمان دهندهها میتوانند انجام دهند برای پیروزی در اقتصادی که هر بار بیشتر تحت سلطه نرمافزارها و دیگر سرویسهای دیجیتالی هستند را مورد بررسی قرار میدهند.
این مطالعات نظر 250 نفر از مدیران سازمانهای بزرگ در بخش مالی، تولید، بهداشت و ارتباطات را در میان دیگر افراد به نمایش میگذارد. نتایج آشکار میسازد که 44درصد از پاسخ دهندگان انتظار دارند در سه سال آینده، با توجه به روند کسب وکار دیجیتالی، بخش آنها از تغییرات مهمی رنج ببرد. حدود 22درصد از افراد میگویند که این تغییرات مخل در حال حاضر در بخش آنها نیز رخ داده است.
بسیاری بر این باورند که پاسخ در فناوری است. اغلب از زبان مدیران اجرایی در نشستهای سالانه میشنویم که میگویند: «ما بانک نیستیم، ما یک شرکت فناوری هستیم»، یا «ما یک شرکت هواپیمایی نیستیم، ما یک شرکت فناوری هستیم.»
این گزارشها نشان میدهند که 53درصد از سازمانها در حال سرمایهگذاری در فناوری مدرن هستند؛ برای توسعه محصولات و خدمات دیجیتالی سریعتر.در واقع این نخستین عملی است که شرکتها آن را انجام میدهند؛ برای رقابت موثرتر در اقتصاد دیجیتالی: مانند استقرار سرویسهای ابتکاری جدید که بتوانند مشتریان را راضی و وفادار نگه دارند.
نخستین مانع برای تغییر و تحول دیجیتالی این است که آنها در «بوروکراسی» اداری گیر افتادهاند. دادهها در سیلوها ذخیره میشوند، تصمیمات در بخشهای مختلف سازمان پراکنده شدهاند و دید نیز جزئی است. بهعلاوه 31درصد از سازمانها فرهنگهایی دارند که برخلاف تغییر و تحول هستند.
براساس گزاش « Harvard Business Review»، شرکتهایی که از نظر دیجیتالی پیشرفتهتر هستند، در حال افزایش سرعت «مزیت رقابتی» خود نیز هستند. حدود 68درصد میگویند، متخصصان هستند که در حال توسعه دادن قابلیتهای فناوری به شکل خیلی سریع هستند؛ در مقابل 25درصد از عقب ماندهترین سازمانها. بهعنوان مثال 48درصد از شرکتهای پیشرفته در کمتر از 4 ماه نرمافزارهای تلفنهای همراه خود را ارتقا دادهاند.
همچنین آنها سازمانهای احتمالی زیادی هستند برای استفاده از روشی سریع برای توسعه نرمافزار. این 48درصد نظر به استفاده از شیوههای توسعه سریع دارند؛ در مقابل 8درصد از شرکتها که به سوی عقبمانده شدن میروند. استفاده از این فرصت کسب وکار دیجیتالی نیازمند تغییر در بسیاری از جنبهها است.
در همین حال اولویت اصلی پاسخ دهندهها (48درصد) شکل دادن تجربهای خوب و به یادماندنی برای مشتریان است، به همین منوال است که آنها سرمایهگذاری را برای تغییر و تحول در عملیات و پروسهها اصلی تجارت (34درصد) و پروسههای کاری مرتبط با کارکنان (31درصد) انجام میدهند.
ایمنی نیز بسیار حائز اهمیت است. براساس این مطالعه 45درصد از پاسخ دهندهها نگرانی خود را از ایمنی در کارهایی که تجارت آنها دیجیتالیتر شده است نیز ابراز کردند. بیشتر متخصصان بر سر این موضوع توافق دارند که هر چقدر یک تجارت دیجیتالیتر باشد، تهدیدها نیز گستردهتر هستند. برای بسیاری، اکنون امکان دور ماندن از این مزاحمان وجود ندارد، بهطوری که ایمنی باید در سطحهای مختلف شرکت ورود پیدا کند و توانایی مقابله با این نفوذها و دادن پاسخی سریع برای محدود کردن خسارت را نیز داشته باشد.
رقابت بین شرکتها هر بار بیشتر به کیفیت نرمافزار و به سرعت توانایی فرستادن محصولات و سرویسهای جدید به بازار مربوط میشود. بنابراین بیشتر آنها فاقد افراد و فناوریهایی برای رقابت موفق در اقتصاد نرمافزارها هستند و ثبات در وضعیت اداری بزرگترین مانع است.
مدیران باید آماده باشند برای فدا کردن بعضی از وضعیتهای سکون به منظور پیش بردن تغییرات. آنها به کمک شرکای تجاری خود روابط انعطاف پذیری را خلق خواهند کرد، برای مدلهای جدید کسبوکار نیز به چابکی و سرعت بالا دست خواهند یافت. آنها در تکنولوژیهای مدرن نیز برای توسعه محصولات و خدمات دیجیتالی سریعتر سرمایهگذاری خواهند کرد. ولی خطر واقعی این است که اجازه داده شود این وضعیت سکون ادامه یابد.