محققان آمریکایی از تولید پوست پلاستیکی خبر دادهاند که قادر به تشخیص اختلاف فشار بین دست دادن شل و دست دادن محکم و سپس انتقال این سیگنالهای حسی به سلولهای مغز است. چنین سیستمی میتواند به بسیاری از مردم سراسر جهان که با اندام پروتزی زندگی میکنند، اجازه دهد تا حس را در اعضای مصنوعی بدن خود درک کنند. نقطه عطف این روش، یک ساختار پلاستیکی دو لایه است: لایه بالایی که یک مکانیسم سنجش را ایجاد میکند و لایه پایینی که به عنوان یک مدار برای حمل و نقل سیگنالهای الکتریکی و ترجمه آنها به محرکهای بیوشیمیایی سازگار با سلولهای عصبی عمل میکند.
برای لایه بالایی، گروه بائو ترکیب لاستیک و پلاستیک با میلیاردها نانوله کربنی را برای ساخت یک حسگر پلاستیکی ترکیب کردند که از پوست انسان تقلید میکند. محققان سپس مکانیسم حس فشار را به لایه دوم پوست مصنوعی متصل کردند که شامل یک مدار الکترونیکی منعطف با قابلیت انتقال پالسهای برق به سلولهای عصبی است.