به نظر می رسد اگر وضع همين طور پيش برود، بايد نگاه كردن به تبليغات برخی كانديداهای مجلس را برای افراد زير ١٨ سال ممنوع كرد و يك ١٨+ خيلی درشت و ناناز چسباند بالای پوسترهای تبليغاتی شان. مثلا ديديم و شنيديم كه يكي از نامزدهای انتخاباتی مجلس در يكی از استانها گفته: اگر طرفدار من باشيد، لوازمآرايشی صورتی برای خانمها و قاب عينك صورتی در ميان آقايان توزيع خواهم كرد.
او در يك نشست خبری در توجيه اين اقدام خودش گفته رنگ مورد نظر ستاد تبليغاتی ام را صورتی انتخاب كردهام و هر كس نمادی از اين رنگ داشته باشد، يعنی طرفدار من است. من جای اين بزرگوار بودم پلنگ صورتی را هم بهعنوان نماد انتخاباتی ام انتخاب می كردم. شانس آورديم در انتخابات قبلي طرفداران بنفش رو به استفاده كارتونی از رنگشان نياوردند وگرنه چه می شد؟
يك پيشنهاد ديگری هم دارم كه اين نامزد انتخاباتی عزيز بهتر است يك شعار انتخاباتی هم برای خودش جور كند. فقط با رنگ كه نمی شود برنده انتخابات شد. به نظر من با توجه به انتخاب رنگ هوشمندانه و تو دل برو ستاد انتخاباتی ايشان بهترين شعار برای كمپين انتخاباتی شان اين است: پيرهن صورتی دل منو بردی/ كشتی تو منو غممو نخوردی/ بيا رحمی به حال زار ما كن/ بيا اين بی وفایی را رها كن.