وقتی دولت سازندگی روی کار آمد، خرابی های جنگ بسیار زیاد بود و دولت باید جراحات را ترمیم می کرد. خرابه های باقی مانده از زمان جنگ، کمبود امکانات و وجود بخشی از تحریم ها از جمله مشکلاتی بود که دولت با آن مواجه بود. اراده دولت سازندگی این بود که کشور به سمتی برود که شرایط اقتصادی بهبود پیدا کرده و به سمت توسعه حرکت کند.
از همین رو سیاست ها به سمت بازسازی و فراهم کردن زیرساخت ها برای توسعه همه بخش های اقتصاد از جمله صنایع به پیش رفت. صنعت خودرو که در آن زمان وضعیت خوبی نداشت نیز یکی از صنایع مورد هدف برای تحول و تغییر و حرکت به سمت توسعه بود.
تفکر توسعه محور در دولت سازندگی به این صنعت نیز رسید و آغاز تحول در صنعت خودرو در دوران پس از جنگ نیز حاصل همین تفکر است؛ صنعتی که در مقاطعی با میزان ناچیز تولید در کشور مواجه بود اما براساس همین تفکر و با توجه به سیاست گذاری های انجام شده در آن زمان، شاهد حرکت رو به پیشرفت و تیراژ بیش از یک میلیونی در صنعت خودرو در دوره های بعد بودیم.
تحول اینچنینی در صنعت خودرو حاصل تفکر و به کارگیری مدیران قدرتمندی است که در دوران سازندگی روی کار آمدند تا با اجرایی کردن سیاست ها، آغازگر مسیر توسعه این صنعت در دوران بعد از جنگ باشند؛ مدیرانی نظیر مهندس غروی در ایران خودرو. این مدیریت ها و سیاست ها بود که صنعت خودروی کشور را به سمت توسعه هدایت کرد.
مدیرعامل بهمن دیزل