فناوری + تولید؛ تیمی که اغلب برنده است

سهم بزرگی از نرخ تولید در هر کشور با میزان پیشرفت تکنولوژی و فناوری مرتبط است. اغلب کشورهای توسعه یافته که سهم قابل توجهی در بازار تولید و تجارت به خود اختصاص داده اند، به زیرساخت های فناوری خود توجهی ویژه دارند.

با این وجود، توجه به مسائل مرتبط با فناوری همان قدر مهم است که ایجاد زیرساخت های مناسب برای ارائه تولید و خدمات. یکی از مهم ترین زیرساخت های تولید، شناخت مناسب نسبت به نیازهای بازار و به عبارتی واضح تر، نیازسنجی مقتضیات است. دهه 90 میلادی الگویی جالب توجه از تاثیر شناخت کافی نسبت به بازار و عدم شناخت در اختیار افراد قرار می دهد.

سال های ابتدایی دهه 90 مساوی بود با استقبال شدید دولت ها از تولید و خدمات مبتنی بر فناوری. این استقبال شدید منجر به اشباع بازارهای تجاری از خدمات محصولاتی مشابه شد. در سال های پایانی دهه 90 استفاده از تکنولوژی نتیجه ای نسبتا معکوس را پشت سر گذاشت و در نهایت منجر به رکود نسبی در بازار شد. با این وجود این روزها استفاده از تکنولوژی برای پیشرفت مسئله ای عادی است. در سطور زیر به برخی از این تجارب اشاره می شود.

کره جنوبی

به عقیده کارشناسان اقتصادی بنیاد مطالعاتی مک کینزی، کره جنوبی «معجزه آسیا» است. نگاهی به تحولات اقتصادی کره از دهه 60 میلادی تاکنون نشان می دهد این تعبیر چندان دور از واقعیت نیست. ریشه کن کردن فقر، کاهش بی سوادی، ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی و بسیاری از موارد دیگر تایید کننده این مدعا هستند. در این میان نقش تکنولوژی در پیشرفت اقتصادی کره انکارناپذیر است. کره جنوبی نمایشگاهی از دانش، تکنولوژی و هنر آسیایی است. مجموعه این موارد ترکیبی موثر از صادرات بالا و سودآوری اقتصادی را به ارمغان آورده است.

یک سوال مهم درخصوص رشد اقتصادی کره در سایه تکنولوژی این است؛ کره چگونه موفق شد تا این حد سریع پیشرفت کند؟ پاسخ ساده است. کره نه تنها شناخت مناسبی از بازار تجارت و چگونگی استفاده از تکنولوژی برای صادرات دارد، بلکه از انعطاف پذیری بسیار بالایی نسبت به تحولات اقتصادی برخوردار است.

از سوی دیگر، کره در بخش بهره وری انسانی چالش های بسیاری را پشت سر گذاشته است. فارغ از حل مشکل بیکاری، کره جنوبی موفق شده  این روزها سرانه تولید ناخالص داخلی خود را به 37 هزار دلار برساند؛ رقمی که دولتمردان کره ای امیدوارند تا سال 2020 تا 5.6 درصد رشد را تجربه کند، اما این ارقام تا اوایل دهه 90 میلادی بسیار پایین تر (نزدیک به نیمی از رقم فعلی) بود.

مسیری که کره برای افزایش بهره وری و رقابت با کشورهای موفقی مانند ژاپن و آلمان طی کرده از روی یک پل مهم می گذرد. این پل فضای سال های دور و این روزهای کره را پر می کند. این پل چیزی نیست به جز شناخت موثر از واردات و صادرات، طبقه بندی صحیح نیازهای وارداتی، صرفه جویی در منابع داخلی و کاهش وابستگی به برخی اقلام صادراتی و تمرکز بر مولفه های تولید.

آلمان

بدون شک، آلمان جزو برترین اقتصادهای جهان است که رتبه ای کم نظیر دارد. این کشور اروپایی که این روزها از صادرکننده های موفق در عرصه بین الملل است، برای رسیدن به جایگاه فعلی سال ها تلاش کرده است. سیاست های اقتصادی آلمان براساس تحولات منطقه ای و جهانی تغییراتی مثبت را تجربه کرده اند، با این وجود نقطه اشتراک بین همه این سیاست ها، دسترسی به قوی ترین راهکارها برای افزایش بهره وری است.

راهکارهایی که از انحصار در تولید برخی اقلام تا استفاده از انرژی های تجدید پذیر را شامل می شود. اطلاعات منتشر شده توسط مجله اقتصادی اتحادیه اروپا نشان می دهد نوآوری و افزایش بهره وری دو عامل مهم در توسعه اقتصادی آلمان هستند.

بیش از 50 درصد از شرکت های مهم تولید و صادرکننده این کشور، در عرصه خلاقیت و نوآوری با یکدیگر رقابت می کنند و بالغ بر 30 درصد این شرکت ها، برای افزایش توان خلاقیت کارمندان خود به برنامه های آموزشی و ابداعی روی آورده اند، اما تاکید آلمانی ها برای افزایش نرخ نوآوری به چه علت است؟ در بازار رقابت جهانی، کشورهای صنعتی و مهمی مثل آلمان از مرحله نخست و دشوار تولید و صادرات با موفقیت عبور کرده اند. به عبارت دیگر این کشورها به جایگاهی تثبیت شده در حوزه صادرات رسیده اند.

بنابراین برای تثبیت جایگاه و موقعیت کنونی خود به راهکارهایی برای افزایش توان صادراتی خود نیاز دارند. خلاقیت و نوآوری از برترین راهکارها برای افزایش این توان است.