مدیر امور بینالملل شرکت ملی گاز ایران با بیان اینکه شبکه انرژی خزر از جمله مکانیزمهای نوین همکاری انرژی در منطقه خواهد بود، اظهار کرد: چنانچه چهار کشور ایران، قطر، ترکمنستان و روسیه در این طرح مشارکت کنند ٣٠کشور در بازار برق مشارکت خواهند داشت.
به گزارش ایلنا، عزیزالله رمضانی در «نشست تخصصی معرفی نظریه شبکه انرژی خزر» که در موسسه پژوهش در مدیریت و برنامهریزی انرژی برگزار شد، گفت: قبلا تصور این بود که ما یک کشور نفتخیز هستیم و اقتصادمان بر مبنای نفت است، اما با توجه به اینکه ٦٠ درصد منابع هیدروکربوری ایران گاز و ٤٠ درصد آن نفت است، بنابراین آینده صنعت نفت وگاز ایران بیشتر متکی بر گاز خواهد بود.
وی ادامه داد: براساس آمار، از نظر میزان ذخایر گاز رتبه نخست را در اختیار داریم و طبق گزارشهای موسسه بیپی طی سه سال گذشته، ذخایر گازی ایران در رتبه نخست و پس از آن روسیه و دیگر کشورها قرار دارند.
مدیر امور بینالملل شرکت ملی گاز ایران با اشاره به مطالعات انجام شده برای صادرات گاز طبیعی ایران، ادامه داد: براساس این مطالعات گاز را میتوان از سه طریق خط لوله، ال ان جی و تبدیل به برق، صادر کرد.
رمضانی با بیان اینکه هر یک از راههای صادرات گاز مزایا و معایبی را در پی خواهد داشت، به صادرات از طریق خط لوله اشاره کرد و افزود: در کشور ما صادرات گاز از طریق خط لوله راحتتر است، ضمن اینکه ٣٤هزار کیلومتر خط لوله فشار قوی در کشور داریم که ظرفیت صادرات حدود ٣٠ میلیارد مترمکعب گاز را در سال دارند.
وی با بیان اینکه انتقال گاز از طریق خط لوله دارای محدودیتهای زیست محیطی است، ادامه داد: برای اینکه خطوط لولههای گاز را از مناطق مختلف عبور دهیم ناچار هستیم در بسیاری از جاها کوه را بشکافیم.
مدیر امور بینالملل شرکت ملی گاز ایران با اشاره به صادرات گاز از طریق الانجی، تصریح کرد: پیش از این پروژهای در خصوص صادرات ال ان جی تعریف شده بود که به دلیل تحریمهای بینالمللی با مشکلات فراوانی مواجه شد و اکنون ایران تلاش خود را به کار بسته است تا در این حوزه نیز ورود کند.
رمضانی اظهارکرد: با توجه به این موارد، ایده تبدیل گاز به برق مطرح شد که به جهت اقتصاد پروژه از اهمیت برخوردار بود به این دلیل که فناوریهای انتقال برق، هزینه سرمایهگذاری، هزینه بهرهبرداری و عملیات را پایین آورده است.
وی افزود: بنابراین اگر این موارد را در نظر بگیریم این ایده مطرح میشود که گاز را تبدیل به برق کنیم و برق را در شبکهای به جریان بیندازیم، بنابراین در قالب نشستی در عشقآباد بحث شبکه انرژی را مطرح کردیم.
رمضانی ادامه داد: بر این اساس، شبکه برقی با حضور کشورهایی مانند ایران، ترکمنستان، آذربایجان یا کشورهای دیگر ایجاد میشود و کشورهایی که انرژی را تولید میکنند، برق را به این شبکه تزریق کرده و کشورهایی که نیاز دارند از این شبکه برداشت میکنند.
مدیرامور بینالملل شرکت ملی گاز ایران افزود: آنچه در این میان در ذهن ماست این بوده که اگر بخواهیم این فرآیند را در یک رینگ کوچک در نظر بگیریم کشورهایی که به تولید برق در این شبکه میپردازند ایران و ترکمنستان هستند، اما اگر در رینگ بزرگتر در نظر بگیریم قطر و روسیه هم میتوانند در این پروژه مشارکت داشته باشند، زیرا ٧٠ درصد ذخایر گاز طبیعی جهان در اختیار چهار کشور ایران، روسیه، ترکمنستان و قطر است.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم مشارکت ایران و ترکمنستان را در نظر بگیریم حداقل ١٠ کشور میتوانند مشارکت داشته باشند و کشورهای دیگر را هم به این حلقه اضافه کنیم بیش از ٣٠ کشور میتوانند در این بازار مشارکت داشته باشند.
مدیر امور بینالملل شرکت ملی صادرات گاز ایران ادامه داد: در نشست عشق آباد این ایده مطرح شد و مورد استقبال قرار گرفت و اکنون شاهدیم که این ایده در حال گسترش است و امیدواریم به نتایج قابل قبول و اجرایی برسد.
به دنبال امضای یادداشت تفاهم میان وزارت نیرو و برخی کشورهای همسایه شمالی برای ایجاد کریدور انرژی شمال به جنوب، موسسه پژوهش در مدیریت و برنامهریزی انرژی دانشگاه تهران با همکاری موسسه آموزشی و پژوهشی اتاق بازرگانی و شرکت پترواسکاتلند نشستی را در تهران برگزار کرده و نظریه ایجاد این شبکه را با حضور کارشناسان حوزه انرژی بررسی کردند.