سودوکو,شماره97

طبق قانون هر فرد باید روزانه هفت ساعت و 20 دقیقه به کار اشتغال داشته باشد ولی کارگران محروم شاغل در کوره‌پزخانه‌ها 16 ساعت کار می‌کنند تا بتوانند مخارج خود را تامین کنند. معمولا شاغلان این بخش باید روزانه تا 1200 خشت بزنند، ولی برای اینکه دریافتی بهتری تا حداکثر یک میلیون تومان در ماه داشته باشند روزانه با صرف انرژی زیاد 3000 خشت نیز زده می‌شود.

البته معمولا اشتغال در این بخش به‌صورت خانوادگی است.  کارگران کوره پزخانه‌ها به‌صورت فصلی کار می‌کنند به نحوی که در شش ماه گرم سال به کار اشتغال دارند و در نیمه دوم سال نیز بیکار هستند و باید با درآمد نیمه اول سال، مخارج کل سال‌شان را تامین کنند. البته با افزایش هزینه‌های انرژی، توان کارفرمایان نیز در این بخش کاهش یافته است.

در عین حال، برخی کارفرمایان نیز هستند که با وجود تمکن مالی، از شرایط کارگران محروم سوء‌استفاده می‌کنند و به‌صورت عمدی برای کارگران پوشش بیمه‌ای ایجاد نمی‌کنند. با این حال، بسیاری از کارفرمایان کوره‌پزخانه‌ها افراد معتقدی هستند و تلاش می‌شود تا حقوق نیروی کار پرداخت شود. برای سال جاری میزان دستمزد کارگران کوره‌پزخانه‌ها 25 درصد افزایش داشته است و مبلغ پرداختی برای هر 1000 خشت از 27 هزارتومان سال گذشته به 32500 تومان در سال جاری افزایش یافته است.

با وجود اینکه برخی کارفرمایان عنوان می‌کنند اشتغال کودکان را نمی‌پذیرند، ولی برخی کارگران می‌گویند بدون پذیرش کودکان، کار نخواهند کرد چون از این طریق به دنبال کسب درآمد بیشتر هستند. دستمزدهای پایین، بیکار ماندن در نصف سال و توانایی مالی ضعیف از جمله دلایلی به شمار می‌رود که باعث رواج رسمی اشتغال خانوادگی کارگران محروم شده است. هم‌اکنون کارگران برخی کوره‌پزخانه‌ها تنها به شرط اجازه اشتغال کودکان، حاضر به قرارداد با کافرمایان می‌شوند!