محققان دانشگاه واشنگتن رویکرد جدیدی را ایجاد کردهاند که به جراحان کارآموز کمک میکند از یک ماده غضروفمانند دنده کودکان برای تراشیدن گوش جدید با استفاده از قالبهای چاپی سهبعدی استفاده کنند. جراحان زبده برای درمان کودکان فاقد گوش یا دارای گوش رشد نکرده، بخشهایی از غضروف دنده کودک را استخراج کرده و آنها به شکل یک گوش جدید میتراشند.
آنها تنها مقدار لازم از غضروف را برداشت میکنند و ماده معتبری را نیز در اختیار رزیدنتهای پزشکی برای تمرین قرار نمیدهند. برخی از این دانشجویان از دنده خوک یا جسد انسان استفاده میکنند اما دنده کودکان از اندازه و استحکام متفاوتی برخوردار است.
ابداع جدید محققان آمریکایی میتواند درهای جدیدی را برای حرفهایتر شدن جراحان مشتاق در فرآیند مطلوب اما چالشبرانگیز بازسازی گوش باز کند. سه جراح زبده بهعنوان بخشی از این بررسی به انجام کار تراش، خم کردن و بخیه زدن مدلهای سیلیکونی تیم دانشگاه واشنگتن پرداختند که از یک قالب چاپی سهبعدی مدلسازی شده از روی سیتیاسکن یک بیمار هشت ساله ساخته شده بود.
آنها سختی، حس و کیفیت بخیه را با غضروف واقعی و همچنین ماده گرانتری از جنس ماده قالبگیری دندان سنجیدند. هر سه جراح از مدل سیلیکونی محققان استقبال کرده و توصیه کردند که آنها بهعنوان یک ابزار تمرینی در اختیار جراحان و پزشکان در حال آموزش قرار داده شوند.