58سال پیش در چنین روزی فیدل کاسترو به مقام نخست وزیری کوبا دست یافت. این چهره سیاسی از آن تاریخ تا سال 2011 به فعالیت سیاسی خود ادامه داد اگرچه در سال 2008 رسماً قدرت را به برادرش رائول واگذار کرد.
وی به واسطه شیوه انتخاب لباس و تیپ منحصر به فردش در بین رهبران جهان چهره ای شاخص بود. لباس های نظامی، کلاه های مخصوص و سیگار برگ از مهم ترین نماد های ظاهری کاسترو محسوب می شوند.
اما اهمیت به قدرت رسیدن کاسترو در کوبا تنها به ظاهر وی مرتبط نیست و به مواردی اقتصادی و اجتماعی نیز ارتباط دارد. در مدتی که کاسترو در مسند قدرت قرار داشت، صنعت و تجارت کوبا ملی شد و روابط تجاری این کشور با برخی کشورها رو به تیرگی رفت.
بر هم خوردن روابط کوبا و ایالات متحده از مهم ترین اتفاقاتی بود که در دوران حکومت کاسترو رخ داد. اگرچه اقدام های کابینه کاسترو اغلب با هدف کاهش وابستگی سیاسی به ایالات متحده انجام می شد، اما تاثیر اقتصادی این تصمیم گیری ها نیز به مرور در وضعیت تجاری و مالی کوبا رخ نشان داد و کوبا را وارد چالش دشوار تحریم ها کرد.
اوج درگیری های دو کشور به زمانی بازمی گردد که دولت کوبا اموال ایالات متحده را در خاک کشورش مصادره و در نتیجه در آوریل ۱۹۶۱ آمریکا تلاش کرد برای تلافی با ایجاد جنگی چریکی و ارتشی خصوصی متشکل از تبعیدیان کوبایی، حکومت کاسترو را سرنگون کند.
اما ارتش کوبا در خلیج خوک ها به مهاجمان حمله کرد و ضمن کشتن بسیاری از آنها، هزار نفر دیگر را به اسارت گرفت. آمریکا نیاز شدیدی به برخی کالاهای کوبایی داشت اما به خاطر تحریم های تجاری آمریکا، این کالاها به شوروی صادر می شدند و بعدها با حمایت شوروی کوبا در رأس جنبش عدم تعهد قرار گرفت.