اکنون وضعیت سینمای ایران بهگونهای است که دیگر مانند سابق ستاره سالاری جواب نمیدهد. متاسفانه ستارههایی که در دهه 70 و 80 مطرح شدند افول کردند و دیگر مثل قبل نیستند و موقعیت سابق را هم ندارند. در مقاطعی سینمای ایران ستاره محور بود و در فیلمها، چهرههایی حضور داشتند که فروش فیلم را تضمین میکردند اما اکنون دیگر این اتفاق نمیافتد. به یاد دارم عید سال 91 بعد از اکران فیلم جدایی نادر از سیمین من با آقای اصغر فرهادی مصاحبهای داشتم و او به نکته جالبی اشاره کرد که میتواند برای سینمای کشور بسیار گرهگشا باشد. از او پرسیدم: فکر میکنید دلیل موفقیت شما در سینما چیست و چه عنصری باعث میشود پشت سر هم فیلم بسازید؟ او گفت: فقط درام قوی. یعنی ما به جای این فرمزدگیهای افراطی به سراغ خلق درامهای قوی برویم که بتواند گریبان تماشاگر را بگیرد و او را جذب فیلم کند. موفقیت در سینما این نیست که فقط نخبگان را جذب کنیم یا عامه مردم را. اگر به پشت سرمان نگاهی بیندازیم میبینیم که تجربههایی نظیر «هامون» و همچنین فیلمهای دهههای 60 و 70 داریوش مهرجویی را داشتیم که هم نخبگان را راضی میکرد و هم عامه مردم را. از آن گذشته این فیلمها بسیار پرفروش هم از آب در میآمد. بنابراین تا وقتی که در سینمای ایران یک درام قوی نداشته باشیم هر اتفاق دیگری بیمعناست.
*منتقد سینما