خلاصه نویسی

اغلب مدیران روابط عمومی و افراد فعال در این حوزه عادت دارند در مقالات خود همه نکات و مسائل مهم را پوشش داده و مقاله خود را به گسترده و جامع‌ترین شکل ممکن به روزنامه‌ها و مجلات ارائه دهند. اگرچه این شیوه در اکثر اوقات بسیار عالی و مورد پسند سردبیرها است، با این حال بعضی اوقات سردبیرها فضای اندکی را برای قرار دادن مقاله شما به‌عنوان یک مدیر روابط عمومی در اختیار دارند.

در واقع در حوزه روزنامه‌نگاری همیشه امکان چاپ مقالات جامع و بلند وجود ندارد و گاهی نیاز است تا در یک صفحه چندین مقاله را جای داد.

از طرف دیگر اگر فضای اندکی برای چاپ مقاله شما وجود داشته باشد و در عین حال مقاله و یادداشت شما گسترده و طولانی باشد، این تضاد بین فضای موجود و حجم مقاله شما برای سردبیر و ویراستار نشریه دردسرساز خواهد شد. در حقیقت برای سردبیر و ویراستار نشریه شاخ و برگ دادن به یک مقاله کوتاه بسیار آسان‌تر از خلاصه کردن یک مقاله بلند و جامع است.

ایده

معمولا سردبیر هر روزنامه و مجله همیشه تعدادی مقاله و یادداشت کوتاه را نزد خود دارد. این مقالات کوتاه که معمولا کمتر از 100 کلمه هستند به‌عنوان راه نجات برای پر کردن فضاهای خالی و کوچک موجود در نشریه بسیار مفید هستند.

به عبارت دیگر در برخی از شماره‌های هر نشریه‌ معمولا یک یا چند فضای کوچک خالی می‌ماند که امکان پر کردن آن با یادداشت‌ها و مقالات معمولی وجود ندارد. به همین دلیل سردبیر هر نشریه معمولا از قبل اقدام به نوشتن چندین مقاله کوتاه می‌کند تا مانند نجارها که چندین بسته میخ را برای اطمینان نزد خود نگه می‌دارند، در مواقع مورد نیاز از آنها استفاده کند.

در عین حال نوشتن چنین مقاله‌هایی برخلاف آنچه ممکن است به نظر برسد، تفاوت اساسی با نحوه نگارش مقالات معمولی دارد. در چنین مقاله‌هایی بسیار ضروری است که تا حد ممکن نوشته خود را کوتاه و به طور خلاصه در بیاوریم. همچنین گاهی اوقات لازم است تا بر فرض مثال به چندین نکته به‌صورت کوتاه در چنین مقاله‌هایی اشاره کنیم یا حتی یک شوخی را نیز در لابه لای همین مقاله 100 کلمه‌ای خود بگنجانیم. با این حال نوشتن چنین مقالات کوتاهی هنگامی بسیار آسان می‌شود که ایده و فکری را در ذهن خود داشته باشید و آن را به‌طور خلاصه روی کاغذ پیاده کنید.

معمولا سردبیران روزنامه‌ها و مجلات مختلف در ازای نوشتن چنین مقالات کوتاهی به نویسنده آن پولی نمی‌دهند. با این حال این دلیل نمی‌شود که شما دلسرد شده و نسبت به نوشتن مقالات کوتاه برای آنان اقدام نکنید. در واقع انجام چنین کاری برای سردبیرها علاوه بر اینکه به نوعی نشان‌دهنده مهارت شما در زمینه روزنامه‌نگاری و مقاله‌نویسی است، در ذهن سردبیر باقیمانده و در آینده باعث می‌شود تا سردبیر روی شما حساب ویژه‌ای باز کند.

آنچه در عمل باید انجام دهیم

-مقاله خود را به اندازه کافی کوتاه و مختصر نوشته و در صورت لزوم آن را خلاصه نیز بکنید. مقاله شما باید بین 100 تا 150 کلمه باشد.

-موضوع مقاله خود را براساس اخبار روز انتخاب نکنید. در واقع شاید مقاله‌ای که هم‌اکنون می‌نویسید چند ماه دیگر به چاپ برسد. بنابراین هرچقدر که موضوع مقاله شما کمتر مربوط به اخبار روز باشد، مقاله‌تان بهتر از آب در خواهد آمد.

-انتظار نداشته باشید در ازای نوشتن این مقاله‌های کوتاه از طرف سردبیر مورد تقدیر قرار بگیرید. اگرچه احتمالا سردبیر نشریه از شما تشکر خواهد کرد اما اگر چنین عملی صورت نگرفت، زیاد دلسرد نشوید، زیرا قصد شما از این کار مورد تقدیر قرار گرفتن نیست بلکه نشان دادن توانایی‌های خود به سردبیر است.