فکر میکنم وضعیت اقتصادی و معیشتی امروز مردم ما نیازی به توصیه ندارد، چون مردم در حال حاضر با حداقلیترین امکانات و اوضاع مالی زندگی میکنند؛ مردم در اینجا به معنای اکثریت است و نه اقلیت. اکثریت مردم برای برابری دخل و خرجشان از صبح تا شب میدوند. پس نه من و نه هیچکس دیگر نمیتواند توصیه درستی به مردم بکند، چون در این زمینه مردم تصمیمگیر نیستند که من بخواهم در رابطه با نوع تصمیمگیری به آنها توصیه داشته باشم. از دست مردم عملا کاری بر نمیآید.
همه این اتفاقات هم تنها یک علت دارد و آن سیاستهای دولت گذشته است. سرهمبندی یارانهها فشار را بر مردم هر روز زیاد و زیادتر کرد. قیمت گاز که بالا برود هزینههای تولید هم به همان نسبت بالاتر میرود و واحدهای تولیدی مجبورند کالاهایشان را گرانتر بفروشند تا ورشکست نشوند. بنابراین مردم هم به همان میزان قدرت خریدشان کاهش پیدا میکند. خدا را شکر که با حضور آقای روحانی تورم به 18 درصد رسیده است و این پیشبینی وجود دارد که تا 15 درصد هم خواهد رسید.
در نتیجه بنگاهها و دولت هم توان این را دارند که سالی 15 درصد افزایش حقوق داشته باشند ولی وقتی 40 درصد نرخ تورم بالا برود و از آن طرف هم 20 درصد افزایش حقوق داشته باشیم طبیعتا قدرت خرید مردم هم منهای 20 درصد خواهد بود. طی سالهای پیش من و شما و مردمی که بیعرضه بودیم و نتوانستیم پولمان را به بازار ارز ببریم و دلار خریدوفروش کنیم و دلالی کنیم؛ قدرت خریدمان پایین آمد. شاید کسانی مثل ما اساتید اشتباه بزرگی را مرتکب شدهایم.