با تاسیس دفتر اتاق تهران در ایالت باواریا، تهران و مونیخ باز هم یک گام به هم نزدیک تر شدند و حالا بعد از برجام که دولت به موازات دیپلماسی خارجی، تلاش می کند با این ابزار اقتصاد کشور را متحول کند، روابط اقتصادی بخش خصوصی که گاه رفتارهای دوستانه هم چاشنی آن می شود، به این حوزه رونق می بخشد. الیزه آیگنر، وزیر اقتصاد، رسانه و نیروی ایالت باواریا که سال گذشته برای افتتاح دفتر نمایندگی اتحادیه اقتصادی این ایالت به تهران آمده بود، گفته بود برای ماندن به ایران آمده است.
در طول یک سال گذشته سفر هیأت های تجاری از سوی دو طرف و امضای تفاهم نامه های همکاری میان مونیخ و تهران نشان داد بخش خصوصی ایران و آلمان عزم جدی برای توسعه ارتباطات شان دارند، اگرچه مشکلات و موانع سرمایه گذاری خارجی همچنان به قوت خود باقی است اما مانع از ادامه روابط و شناسایی ظرفیت های یکدیگر نشده است.
آخرین نشست تهران و مونیخ به یک هفته پیش برمی گردد که اتحادیه صنعت و اقتصاد باواریا نزدیک به 100 فعال اقتصادی بخش خصوصی دو کشور را دور هم جمع کرد؛ ایرانی ها، آلمانی ها و سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی ایرانی مقیم آلمان.
سرمایه گذاران ایرانی خارج از کشور که اگر رشد و توسعه اقتصاد ایران برای آنها خیلی دور از دسترس بود، اما حالا با فعالیت ها و ارتباطات بخش خصوصی ایران و آلمان احساس می کنند روزنه امیدی به روی شان گشوده شده است.
سیامک ناظر زاده که در زمینه تولید ماشین آلات، کارخانجات مونتاژ، توسعه، طراحی و برنامه نویسی ماشین آلات، فناوری خودرو و پلاستیک فعالیت می کند، یکی از ایرانی های مقیم آلمان است که علاقه مند حضور در بازار ایران است. او در ارزیابی اش از نشست هفته گذشته در باواریا اطلاعات ارائه شده در این جلسه را از سوی مقامات اتاق تهران سودمند می داند.
ناظرزاده به «فرصت امروز» می گوید: آنچه در نشست مونیخ گفته شد از آن جهت برای من ارزشمند است و سندیت دارد که از زبان اتاق تهران گفته می شود، چراکه اغلب آنها را در روزنامه ها و جاهای مختلف می خوانیم. به گفته این فعال اقتصادی مقیم آلمان از آنجایی که یک سرمایه گذار همیشه برای سرمایه اش نگران است، موضع گیری اتاق تهران و برنامه هایش به او شجاعت ریسک کردن در بازار ایران را می دهد، چرا که می داند دستانی از او حمایت می کنند.
ناظرزاده چندین بار برای سرمایه گذاری در ایران تلاش کرده و به گفته خودش شاید به دلیل شرایط سیاسی ایران در فضای بین المللی به نتیجه نرسیده است اما حالا امیدوار است با بهبود موقعیت سیاسی ایران بتواند طلسمش را بشکند و کار را شروع کند.
او در مورد چالش ها و موانع در ایران می گوید: به نظر من یکی از مشکلاتی که وجود دارد، سرعت عمل است. در صنعت خودروسازی این فاکتور حرف اول را می زند و تعیین کننده موفقیت است. شما در این صنعت همین الان باید تصمیم بگیرید، بلافاصله کار انجام و تمام شود. او این مشکل را نوعی مسئله فرهنگی می داند که باید در ایران روی آن کار شود.
به گفته این صنعتگر، زمان در اقتصاد کل جهانی هم یک مسئله پایه است و در آلمان هم نهادینه شده و هر کشوری هم که بخواهد با آلمان کار کند باید پا به پای این کشور بیاید و فاکتور زمان را نباید فراموش کنند.
فرهاد بنیادلو، ایرانی دیگری است که در زمینه تولید قطعات خودرو فعالیت می کند و به بازار تولید خودرو در ایران بسیار امیدوار است. او که برای آشنایی بیشتر با اتاق تهران و فعالان بخش خصوصی در ایران در نشست باواریا شرکت کرده بود، معتقد است مهندسان ایرانی از لحاظ کاری و تکنولوژی رشد کرده اند و می توانند با مهندسان آلمانی رقابت کنند.
بنیادلو در پاسخ به سوال خبرنگار «فرصت امروز» که این تعبیر او را با کیفیت خودروهای تولید شده در ایران در تعارض می داند، می گوید: به نظرم این مسئله به زمان برمی گردد، زمانی بیش از سه دهه که صنعت ما در ایران از دست داد. در این مدت خودروسازی در دنیا خیلی سریع پیش رفته و قطعات ماشین همگی به کامپیوتر و سیستم های کامپیوتری تجهیز و بسیار پیشرفته شده اند.
به گفته بنیادلو، اگرچه سخت است اما خودروسازان ایرانی باید تلاش خودشان را بکنند و اگر امروز خودروسازی در ایران با برنامه ریزی درستی کلید بخورد، اتومبیل های بسیار خوبی در ایران تولید خواهد شد و بازار تولید خودرو در ایران می تواند به روز شود. این تولیدکننده قطعات خودرو در آلمان سرمایه گذاری در حوزه خودرو را کلان و در توانایی دولت ها می داند.
بنیادلو می گوید: به نظر من بدون داشتن لابی سیاسی، سرمایه گذاری جلو نخواهد رفت، چراکه این مسئله به سرمایه گذار امنیت می دهد تا به طرف سرمایه گذاری برود. شما تا زمانی که نتوانید سیاست را مطمئن و با ثبات نگه دارید، سرمایه گذاری به سمت کشور نخواهد آمد. به نظر من در تمام دنیا سیاست و اقتصاد مانند چرخ دنده به هم متصل هستند.
او معتقد است بخش خصوصی از آن جهت محتاط رفتار می کند چون سرو کارش با ریسک است اما دولت نباید محتاط باشد و امروز احتیاط دولت ایران شاید بیشتر به این دلیل است که تازه اول راه است. به گفته فرهاد بنیادلو، با وجود علاقه مندی سرمایه گذاران و شرکت های بزرگ جهانی به حضور در بازار ایران رفتار سنتی دولت ایران هم به تدریج تغییر کرده و بین المللی خواهد شد.
عباس زریباف، ایرانی دیگری که در نشست اتحادیه صنعت و اقتصاد باواریا شرکت کرده بود. صاحب یک دفتر مشاوره است. او در بین سال های 1353 تا 1363 در صنایع نساجی ایران فعالیت داشته و با صادرات به کشورهای دیگر به خصوص آلمان توانسته ارتباطات متعددی در این حوزه با دیگر کشورها برقرار کند و از سال 1364 تا به حال در حوزه صادرات و واردات فعالیت می کند و به کارآفرینان ایرانی مشاوره می دهد.
زریباف در مورد کار در بازار ایران به «فرصت امروز» می گوید: یکی از اهداف تیم دفتر مشاوران ما این است که با کارآفرین های ایرانی که به دنبال فروش کالاها و صنایع ایرانی در اروپا هستند، ارتباط برقرار کنیم و تجربه و ارتباطات خود را در اختیار آنها قرار دهیم. او انتقال دانش فنی از اروپا به ایران به وسیله فرصت های آموزشی و ایجاد امکان کار برای متخصصان ایرانی در شرکت های اروپایی و در دراز مدت انتقال دانش فنی از طریق خرید سهام شرکت های آلمانی، را از دیگر اهداف شرکتش معرفی می کند.
به گزارش «فرصت امروز» تهران و باواریا در طول یک سال گذشته دفترهای نمایندگی شان را تاسیس کردند و در این زمان مجموعا چهار هیأت میان تهران و مونیخ رد و بدل شده است. بسیاری از شرکت های ایالت باواریا به دانش و فناوری های خاص شان در جهان شناخته می شوند و این ایالت یکی از مراکز اقتصادی ممتاز در آلمان و اروپا به شمار می آید. شرکت های بزرگی مانند زیمنس و بی ام و که نقش ممتازی در بازارهای جهانی دارند و البته شرکت های متوسط بسیاری که توانمندی بالایی در سطح جهانی دارند، در ایالت باواریا هستند.
مسعود خوانساری، رئیس اتاق تهران در تحلیلی گفته است صنایع آلمان اتفاقی مابین هنر و اقتصاد هستند. هارمونی، نظم، دقت، پیچیدگی، انعطاف و معنا همگی در دل یک کالای صنعتی ساخت این کشور نهفته است.
او اقتصاد آلمان را مملو از درس های آموختنی برای اقتصادهای کمتر توسعه یافته ای مانند ایران می داند و معتقد است آلمانی ها به پاس ثبات و قدمت، برای خود یک تاریخ می سازند؛ تاریخی که اسطوره ها آن را روایت نمی کنند و کالاها هستند که شارح آن می شوند.
روند ارتباطات اتاق تهران با مونیخ نشان می دهد، این اتاق 15هزار نفری بخش خصوصی امیدوار است سهمی از انتقال تکنولوژی از این ایالت به ایران داشته باشد.
ارتباط با نویسنده: minoo.galeh@gmail.com