برندسازی سوخت؛ طرح شکست خورده

شرکت ملی پخش ضوابط و شرایط برندسازی جایگاه‌های سوخت را در حالی اعلام می‌کند که از سوی فعالان جایگاه‌های سوخت، طرح برندسازی تنها برای سوددهی به افراد خاص است. این طرح به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم پشتوانه اجرایی ندارد. همچنین با وجود تمایل دولتی‌ها، شرکت‌های خارجی تمایلی برای حضور در این طرح ندارند. این طرح از دید این فعالان از هم‌اکنون طرحی شکست خورده است.

روزانه 250 میلیون لیتر فرآورده نفتی در سراسر کشور به وسیله 3400 جایگاه عرضه بنزین و 2400جایگاه تک منظوره و دو منظوره عرضه CNG انجام می‌شود. به همین دلیل اعلام شد در راستای کیفی‌سازی ارائه خدمات، طرح برند‌سازی جایگاه‌های عرضه سوخت در کشور اجرایی خواهد شد و قرار بود این طرح با اولویت جایگاه‌های کوچک و زنجیره‌ای در کلانشهرها انجام شود.

بیژن حاج محمدرضا، رئیس انجمن جایگاه‌داران سوخت سراسر کشور با بیان اینکه با اجرای برندسازی جـــایگــاه‌هـای سوخــت درکشور مخالف هستیم‌ زیرا شرکت ملی پخش توضیح قانع کننده‌ای برای ضرورت اجرای این طرح ندارد، به «فرصت امروز» می‌گوید: «برند‌سازی تعریف مشخصی دارد؛ آراستن و بزک کردن جایگاه‌ها، برندسازی نیست. وقتی جایگاه‌داران نسبت به کارمزد جایگاه‌ها انتقاد دارند چرا باید موضوع برندسازی مطرح شود. برند برای نوع کیفیت محصولی که عرضه می‌شود، تعلق می‌گیرد؛ موضوعی که هنوز در نوع سوخت کشور وجود ندارد.»

وی با بیان اینکه ارائه سرویس‌های جانبی به معنای برندسازی نیست، می‌افزاید: «وزارت نفت با برندسازی به دنبال این است از خدماتی که باید به جایگاهداران عرضه کند، شانه خالی کند. جایگاهداران امروز با مشکلات متعددی مواجه هستند. چگونه انتظار وجود دارد که شرکت‌های معتبر دنیا از جمله توتال و شل در کشور ما برندسازی سوخت کنند در حالی که برند این شرکت‌ها کیفیت محصولی است که عرضه می‌کنند. با تماسی که با این شرکت‌ها داشتیم، ‌اعلام شد که این شرکت‌ها تمایل دارند در بالادستی نفت حضور داشته باشند نه ایجاد جایگاه‌های سوختی که سوخت عرضه شده آن توسط پالایشگاه‌های داخلی تامین شود.»

ناصر رئیسی‌فرد، رئیس کانون کارفرمایان جایگاه‌های سوخت نیز با بیان اینکه برندسازی بنزین زمانی در کشور قابلیت اجرا دارد که شرایط و زیرساخت‌های آن مهیا شده باشد در غیر‌این صورت اجرایی شدن مشکلات جدیدی برای جایگاه‌داران ایجاد خواهد کرد، ‌به «فرصت امروز» می‌گوید: «برندسازی با کیفیت محصول معنا می‌یابد نه کمیت.

در شرایط کنونی به دلیل نبود زیرساخت‌هایی در کشور موضوع برندسازی جایگاه‌های سوخت امری شدنی نیست. برای نمونه اگر الگوی کشور ما کشورهای موفق در این زمینه باشد، باید همانند این کشورها زیرساخت‌ها مهیا باشد. نباید تنها به کمیت فکر کرد بدون اینکه کیفیت مورد توجه قرار گیرد.»

وی با بیان اینکه قرارداد کنونی شرکت ملی پخش با جایگاه‌داران یک طرفه و غیرعادلانه است و مورد تایید ما نیست، می‌افزاید: «در برندسازی باید نوع قرارداد و حقوق جایگاه‌دار با برند و برند با شرکت ملی پخش کاملا مشخص شود. همچنین درباره ارتباط تجاری نیز مسائل مشخص شود. اگر برندسازی با روش کارمزی باشد، قابل اجرا نیست و توجیه اقتصادی ندارد البته پیشنهاد داده‌ایم که درصدی از قیمت فرآورده به‌عنوان حق‌الزحمه مورد تایید قرار گیرد تا برندسازی با جذابیت همراه شود.»

در این باره ولی‌الله محمودی، رئیس جایگاه سوخت شهید یاسینی و دبیر انجمن جایگاه‌داران سراسر کشور با بیان اینکه مخالف اجرای برندسازی جایگاه‌های سوخت در کشور هستیم، می‌افزاید: جایگاه‌داران مخالف این طرح هستند، چراکه شرایط کنونی مانع از برند‌سازی می‌شود. اگر الگوی مسئولان، کشورهای اروپایی و برخی کشورهای آسیایی از جمله مالزی است باید گفت که در این کشورها آنچه برند است، نوع سوختی است که تولید می‌شود وگرنه در کشوری که سوخت دو نوع سوپر و معمولی است و در یک نوع پالایشگاه تولید می‌شود و از طریق یک مبدا توزیع می‌شود، برندسازی در حقیقت کلاه گذاشتن سر مصرف‌کنندگان است.»

وی با بیان اینکه اگر هدف اجرای برندسازی افزایش مجدد قیمت بنزین است این بازی‌ها معنایی ندارد، می‌افزاید: «بر حسب اطلاعاتی قرار است افراد خاصی از برندسازی سوخت ثروتمند شوند وگرنه برای مصرف‌کننده فرقی نمی‌کند که در کدام جایگاه سوختگیری کند، تنها باید کمی بنزین گران‌تر بخرند. برندسازی در فضای کنونی کشور، منطقی ندارد. اگر هدف از اجرای آن رنگ‌آمیزی و تغییر شکل جایگاه‌ها باشد، باید بگویم که طرح رتبه‌بندی جایگاه را داشته‌ایم و الزامی نیست موضوع برندسازی را مطرح کنیم.»

ارتباط با نویسنده : ebrahimi1941@gmail.com