والاستریتژورنال طی گزارشی نوشت: دومینیک بوکور اینگرام، یک مدیر پولی مقیم لندن که اخیرا سفری به ایران داشته، اقتصاد ایران را مستعد سرمایهگذاری میداند. وی در اینبــاره میگویــد: «من به کشورهای در حال رشد زیادی سفر کردهام، اما هیچکــدام زیرســاختهایی به اندازه ایران نداشتهاند». تعدادی از سرمایهگذاران جسور نظیر آقای بوکور اینگرام، یک مدیر سرمایهگذاری که در موسسه چارل ماگنه کپیتال انگلیس کار میکند، در حال بررسی ورود به اقتصاد ایران هستند. آنها که علاقهمند به فعالیتهای رقابتی هستند، قصد دارند سرمایهگذاریهای مشترک انجام دهند، نیروی کار استخدام کنند و وارد یک فضای کسبوکاری شوند که میتواند بیثبات باشد. بازار بورس 100 میلیارد دلاری ایران یکی از اهداف اصلی سرمایهگذاران است، زیرا محدودیتی برای سرمایهگذاری خارجی در آن وجود ندارد و آنها معتقدند این بازار بسیار کمتر از حد واقعی ارزشگذاری شده است.
به علاوه، بیش از 300 شرکت در فهرست بورس تهران حضور دارند که بسیاری از آنها دارای تجربه مدیریتی هستند و سالها در شرایط تحریمی تلاش کردهاند رشد کنند. شعارهای خودکفایی دولت ایران نیز موجب شکلگیری شرکتهای بزرگ صنعتی مانند خاتمالانبیا و شرکتهای بزرگ خودروسازی نظیر ایرانخودرو و سایپا شده است. اگر ایران از یک بازار حاشیهای تحت تسلط سرمایهگذاران داخلی به یک بازار باز که وسعت آن به بزرگی اقتصاد این کشور باشد تبدیل شود، رشد اقتصادی این کشور عظیم خواهد بود. ارزش شرکتهایی که در فهرست بورس تهران قرار دارند، حدود 28 درصد تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل میدهد؛ نسبتی که در مقایسه با اکثر اقتصادهای نوظهور بزرگ جهان، پایین است. ایران و شش قدرت جهانی ازجمله آمریکا در تلاشند تا قبل از تاریخ 30 ژوئن به یک توافق نهایی در زمینه هستهای دست یابند.
شکافها در موضوعاتی همچون بازرسی از مراکز نظامی و زمان لغو تحریمها همچنان پابرجاست. دهها شرکت مالی دیگر به این امید که توافق منعقد خواهد شد، مسئولان خود را به ایران اعزام کردهاند تا اقتصاد این کشور را مورد ارزیابی قرار دهند. چارل ماگنه کپیتال، یک شرکت متخصص امور بازار که 2.28 میلیارد دلار دارایی را تحت مدیریت خود دارد، در ماه آوریل یک ابتکار مشترک با شرکت کپیتال تورکوئیز تهران به امضا رسانده تا سرمایهگذاری در بازار ایران را آغاز کند. شرکتهایی نظیر چارل ماگنه کپیتال و فرست فرانتیر کپیتال برخلاف شرکتهای چند ملیتی در اقتصاد آمریکا که تحریمها علیه ایران در آنجا سرسختانهتر اعمال میشود، حضور ندارند. شرکتهای اروپایی میتوانند در ایران فعالیت کنند، اما باید از همکاری با نهادهای تحت تحریم دوری کنند. اما آمریکا شرکتها را از مجموعه وسیعتری از فعالیتها در ایران منع میکند.