یکی از تنقلاتی که شاید بتوان گفت همه مردم دنیا امتحانش کردهاند، آدامس است که بهعنوان نوعی جویدنی مصنوعی به شمار میآید و جهت تازه کردن دهان یا بوبَری یا گاهی سرگرمی جویده میشود. جویدن آدامس یا چیزی شبیه به آن ریشههای تاریخی دارد، در قدیم صمغ به دست آمده از قطران پوست درخت غان را میجویدهاند، پارافین هم یک پایه آدامس رایج دیگر بود، سالها بعد سقز را در دهان میجویدند که کارآیی آدامس امروزی را داشت.
این خوردنی جذاب در ایران هم طرفداران زیادی دارد و از سالهای دور هم مصرف بالایی داشته اما متاسفانه تولید داخلی همانگونه که میبینید پاسخگوی نیاز بازار نیست و بخش عمده این نیاز از ترکیه و کشورهای دیگر تامین میشود، در واقع بهجز چند برند محدود آن هم با کیفیت غیرقابل رقابت و نامناسب در بازار ایران آدامسی تولید نمیشود که همین میزان هم سهمی از بازار آدامس را در دست ندارد.
روزانه بستههای زیادی از آدامس در فروشگاهها و دکهها و سوپرمارکتها و حتی مترو فروخته میشود که کمتر از 20 درصد آنها تولید داخل است، از این رو ما در این کلاف میخواهیم به شما پیشنهاد بدهیم که روی سرمایهگذاری برای تولید آدامس در ایران فکر کنید، تولیدی که قابلیت رقابت از نظر کیفیت و بستهبندی را در بازار با کالاهای خارجی داشته باشد.