تبدیل بزرگ ترین سوال زندگی به تجارتی 169 میلیون دلاری

دیوید بارنت (David Barnett)، پروفسور دانشگاه کلرادو-بولدر، به حل معماهای بزرگ و به روش مخصوص خود عادت دارد. آیا می توانید رویدادی را بی طرف تجربه کنید؟ آیا زمان یک مسئله خطی است؟

در سال 2010، او به دنبال حل مسئله ای بسیار متفاوت اما جهانی رفت. هدفون های موبایل آیفون او همواره در جیبش به هم گره می خوردند. اولین تلاش او برای حل این مسئله چسباندن دکمه لباس به پشت موبایل خود و پیچیدن سیم به دور آن بود. این راه حل موفقیت آمیز بود اما دوستانش او را به دلیل ظاهر آن مسخره می کردند. بارنت می گوید، «برای چند هفته به بهبود ظاهر این ایده فکر می کردم.»

این پروفسور بلندقد و میانسال در بازدید آشپزخانه و مغازه های کمپینگ، به راه حلی دست نیافت و حتی محصولاتی که از یک مکانیسم آکاردئونی استفاده می کردند نیز به او کمکی نکرد. او در ادامه نحوه کار کردن با نرم افزار سه بعدی SolidWorks را آموخت و 60 دور مدل سازی و 100 پروتوتایپ را طراحی کرد. او تمامی پس انداز خود را صرف این محصول کرد و حتی پس از 100 مرتبه تلاش، بازشدن سیم از پشت دکمه موبایل به شکلی منطقی سخت به نظر می رسید.

مطلب مرتبط: چگونه ایده کسب و کار خود را به یک مدل کسب و کار تبدیل کنیم

بعد از آن، خانه بارنت در آتش سوخت و او این را یک «اتفاق فرخنده» نامید. بیمه هزینه های بازسازی را پرداخت کرد، اما بارنت به جای جایگزینی تمامی محتویات خانه، بیشتر پول را صرف ساختن چیزهای مختلفی کرد که آنها را PopSockets می نامید. او باقی هزینه ها را از طریق سرمایه گذاری محلی به مبلغ 500 هزار دلار و یک کمپین Kickstarter در 2012 تأمین و یک شرکت واقعی را در بولدر تأسیس کرد و در آن به طراحی، بازاریابی و فروش محصولات پرداخت.

در عرض دو سال، کمپانی یک نسخه کارآمد که در آینده تبدیل به PopSocket می شد را به وجود آورده بود. در یک بازه زمانی کوتاه، این محصول 10دلاری طرفداران بسیار زیادی را به خود جذب کرد. این دکمه های پشت موبایل نه تنها برای نگهداری سیم قابلیت داشتند، بلکه از آن ها برای نگه داشتن تلفن نیز استفاده می شد. طراحی های رنگارنگ، ایموجی ها و . . . مخصوصاً در میان افراد کم سن و سال بسیار پرطرفدار شدند. این دکمه ها می توانستند برای نگه داشتن موبایل در زاویه ای مناسب، جهت تماشای ویدئو و یا جلوگیری از افتادن موبایل به کاربران کمک کنند. تبلیغات دهان به دهان تنها موردی بود که PopSocket به آن احتیاج داشت که با توجه به جذابیت این دکمه های رنگارنگ امری آسان به نظر می آمد. در بین سال های 2014 تا 2017، درآمد شرکت با یک افزایش خیره کننده 17423درصدی، به 169میلیون دلار در سال 2017 رسید.

البته راهی که PopSocket برای همه گیر شدن پیمود، به هیچ عنوان هموار نبود. در سال 2014 و هنگامی که فروش شرکت باید افزایش پیدا می کرد، بارنت به محدوده قرمز سقوط کرده بود و بیش از 40 هزار دلار بدهی داشت. او امیدوار بود که رسیدن یک محموله PopSockets به بازگرداندن شرکت به منطقه مشکی کمک کند، اما پس از رسیدن محموله، تمامی محصولات غیرقابل استفاده و غیرقابل تعمیر بودند.

در این نقطه، بارنت نمی توانست شرکت را تعطیل کند و به شغل معلمی سابقش بازگردد. وجود یک پرونده شکایت از او در طول دوره دانشگاه این مسئله را تحت الشعاع قرار می داد. بارنت بر این عقیده بود که دانشگاه مستدلات را در بازجویی های پرونده ها حذف کرده است و در سال 2013 از دانشگاه شکایت کرد.

به گفته او، «دانشگاه تمام تلاش خود را علیه من به کار گرفت و از هیچ راه غیرصادقانه ای چشم پوشی نکرد.» (یکی از سخنگوهای دانشگاه می گوید، دانشگاه فرآیند مناسب در این پرونده را فراهم و به صورتی صادقانه و عادلانه عمل کرد.) در طول این فرآیند، وی حقوق دریافتی از دانشگاه را صرف کار بر روی PopSockets می کرد.

بارنت تا دیروقت به همراه اندک کارمندانی که داشت بر روی PopSockets کار می کرد و آنها را به مکان های مختلف می فرستاد. استیسی بلچر (Stacy Belcher)، مدیر حسابداری PopSockets که از سال 2014 در این شرکت کار می کند می گوید، «اگر دیوید را بشناسید، حتماً می دانید که هیچ چیز او را نا امید نمی کند.» او همچنین به خاطر می آورد که افراد شرکت با دیوید در مورد شرایط موجود و نگرانی های شان صحبت می کردند، اما جواب دیوید همواره بدین صورت بود، «مشکلی برای ما پیش نخواهد آمد.: بلچر می گوید، «حال دیوید همیشه خوب است!»

مطمئناً سوختن خانه شخصی بارنت و همچنین پولی که از پیروزی در دادگاه علیه دانشگاه به دست آورد، به وی کمک شایانی کردند. در نهایت وی توانست با دانشگاه به توافق برسد و مبلغی معادل 290 هزار دلار را در ازای ترک موقعیت شغلی و همچنین انصراف از شکایت های انجام شده، به دست آورد. بارنت می گوید که تمامی این پول را نیز صرف PopSockets کرده است.

تقاضای سرسام آور

تا پاییز سال 2016، کمپانی موفق شده بود روزانه 10هزار PopSockets را از مقر شرکت در بولدر به مکان های مختلف ارسال کند. در دسامبر همان سال، 30000 سفارش تنها در یک آخر هفته به ثبت رسید. شرکت توانایی پاسخگویی به این حجم از تقاضا را نداشت و متعاقباً مجبور به توقف های دوره ای در ثبت سفارش شد. طبیعتاً ناراحت کردن مشتریان وجهه و حس خوبی را به همراه نداشت.

در عین حال، نقطه ضعف شرکت برای بارنت و اعضای تمیش کاملاً مشخص بود. پس از درآمد 3میلیون دلاری در سال 2015، کمپانی در مسیر درآمد 20 میلیون دلاری در سال 2016 قرار داشت. در سال بعدی، کمپانی خط تولید خود را ارتقا و به استخدام افراد در بولدر ادامه داد تا بتواند پاسخگوی رشد سریع شرکت باشد.

مطلب مرتبط: چگونه از ایده تا پیاده سازی دوام بیاوریم

در طول دو سال اخیر، بارنت بر روی «باز پس دادن» که امری بسیار مهم برای وی محسوب می شد، متمرکز شد. او و همکارانش به علت مشغله زیاد، زمان برای ساخت یک بازوی خیرخواهانه در شرکت را نداشتند و بر این اساس در ژانویه 2017، بارنت دوست خود مایکل زکین (Michael Zakin) را به عنوان معاون تأثیرات اجتماعی استخدام کرد. در این قسمت از شرکت، درصدی از سود خالص به کارهای خیرخواهانه و غیرسودده اختصاص یافت؛ در ابتدا، حمایت از 4 تشکیلاتی که به بیماران پارکینسون کمک می کردند و سپس، موسسه Arthritis تا به امروز، شرکت حدود 2.5میلیون دلار پول نقد و محصولات برای کمک به این موسسه ارسال کرده است.

مدیران می گویند PopSockets همچنان روند سریع رو به رشد را تجربه می کند و در ابتدای راه برای ورود به بازارهای جهانی قرار دارد. در سال 2017، تنها 4درصد از فروش شرکت بین المللی بود، اما در سال 2018 این رقم به حدود 10درصد افزایش پیدا خواهد کرد. با وجود اینکه شرکت در دو سال اخیر با هیچ مشکل عمده ای روبه رو نشده است و به سمت رسیدن به رکورد فروش یک میلیون PopSockets نزدیک می شود، حداقل یکی از افراد تیم می تواند روزهای ابتدایی کار شرکت و مشکلات شخصی بارنت که در نهایت به نفع شرکت تمام شد را به یاد بیاورد.

به گفته بلچر، «هر اتفاق بدی که برای او رخ می دهد، از آن به نحو احسن استفاده می کند و در نهایت نیز ختم به خیر می شود.»