آگاهی و مدیریت: چطور به رهبری آگاه تبدیل شویم

رهبران، با وجود پروژه ها، وظایف و کارمندان، گاهی احساس خستگی و سردرگمی خواهند کرد، ولی آخرین بار چه زمانی عملکردی آگاهانه داشتید؟ چه زمانی سرعت خود را کم کردید، نفسی عمیق کشیدید و تمرکز خود را بر روی یک مسئولیت قرار دادید؟

رهبری آگاهانه به معنای آگاهی از اتفاقات محیط پیرامون است. یعنی قدرت دقت به محیط، هم در سازمان و هم به طور کلی در محیط کسب و کار و تجارت، یعنی آگاهی از اتفاقاتی که در لحظه رخ می دهند و شنیدن حرف و نظر تمام افراد با دقت کامل و بدون قضاوت و داوری. رهبران آگاه دارای روحیه مشارکت هستند و قدرت دست و پنجه نرم کردن با سطوح بالایی از شک و ابهام و پیچیدگی را دارند و در طول کار نیز دچار سردرگمی نمی شوند.

کیم باست (Kim Bassett)، مدیرعامل بیمارستان نوروود (Norwood) معتقد است که قدرت مدیریت جریان های مزاحم پایدار در هر روز و ساعتی، یکی از ویژگی های اصلی رهبران آگاه است. 

رهبران اطلاعات زیادی را با حالت های مختلف دریافت می کنند و سپس باید از این اطلاعات برای اتخاذ تصمیمات مهم بهره ببرند. ما دائما از طریق ایمیل و پیام با دیگران در ارتباط هستیم. رهبران آگاه اجازه نمی دهند که این امور، قدرت اولویت بندی آنها را کاهش دهد و مسائل مهم نادیده گرفته شوند.

دلیل اهمیت آگاهی

تلاش مستمر برای کسب آگاهی بیشتر، یک روش مهم جهت مبارزه با پدیده ای به نام «بیماری عجله» است، «یک واکنش قابل درک به یک دنیا که روز به روز بر پیچیدگی و آشوبش افزوده می شود.»

مطلب مرتبط:۷گام تا رهبری خوب کسب و کار

یک ویدئو که در وب سایت دانشکده تجارت لندن منتشر شد، نشان داد که بیماری عجله تا حد زیادی با انجام چند وظیفه به صورت همزمان و دستیابی به اهداف مرتبط است.

انجام ماموریت ها حس بسیار خوبی است و مغز نیز با ترشح دوپامین به ما پاداش می دهد. چیزی که مسئولان متوجه آن نیستند، این است که چنانچه روش خود را تغییر ندهند، در نهایت نه تنها شغل، بلکه سلامتی نیز در معرض خطر قرار خواهد گرفت.

مبتلایان به این بیماری معمولا خسته و مضطرب هستند و معمولا نیز به موفقیت های چشمگیری دست پیدا نمی کنند. به همین دلیل، رهبران باید از سرعت حرکت خود بکاهند، خوب شنیدن را تمرین کنند و سؤالات باز بپرسند.

هدف نهایی، تقویت تمرکز و اعتماد به نفس است. به این ترتیب روحیه همکاری و مقاومت افراد تقویت خواهد شد.

کریس میلپورس (Kris Mailepors)، نویسنده کتاب های رهبری و مدیریت، اضافه می کند: «مسئولیت های یک رهبر استرس زا و دائما در حال تغییر هستند. آگاهی ما را به زمان حال باز می گرداند. آگاهی برای رهبران به عنوان یک عمل مداوم، راهی مناسب برای کنترل اثرات طولانی مدت استرس بر سلامت روحی و فیزیکی آنها خواهد بود.»

علاوه بر این، رهبران باید هر روز با تیم خود ارتباط برقرار کنند و باید از لحاظ روحی آمادگی انجام این کار را داشته باشند. آگاهی آنها را درگیر گفت وگوها خواهد کرد.

این یک فرصت برای حضور در زمان حال و توجه به مسائل روز بدون هیچگونه مزاحمت است. رهبران باید قدرت ایجاد فضا برای نیازهای کارمندان در لحظه را در خود پرورش دهند. این یک راه جدید برای حمایت و کمک به سایرین است.

رهبر آگاه همچنین با تمرکز بر استعدادهای اعضای تیم، باعث کاهش استرس مزاحمت های روزانه نیز خواهد شد.

چنانچه هر یک از اعضای تیم از استعدادهای خود آگاه باشند و از این استعداد در کار نیز استفاده کنند، احتمال موفقیت بسیار بیشتر خواهد بود.

چطور به رهبری آگاه تبدیل شویم

طبق ویدئوی دانشکده تجارت لندن، بهترین راه برای کاهش سرعت، ایجاد یک فضا برای فکر و سپس محافظت از آن خواهد بود: «روی اولویت های کلیدی خود تمرکز کنید. قوانینی برای مدیریت ارتباطات در سطح سازمان داشته باشید. زمانی را به تفکر اختصاص دهید. هوشمندانه کار کنید.

رهبران همچنین می توانند با نمایش اهمیت موارد واقعا حیاتی زندگی، مانند خانواده، الگوی خوبی برای کارمندان خود باشند.

چنانچه در لحظه برای این موارد آگاه باشیم، افراد در زندگی شخصی خود نیز عملکرد بهتری خواهند داشت. ما باید از کارمندان خود مراقبت کنیم و محیط کاری امن در اختیارشان قرار دهیم.

با این حال، ما معمولا آگاهی را بیش از اندازه پیچیده می کنیم و پیش از بررسی دقیق، از کنار به سادگی می گذریم. گرچه مطمئنا امکان انجام تمرینات یوگا در طول ساعات کاری دفتر وجود ندارد، ولی دستیابی به آرامش نیز کار چندان سختی نیست.

اگر به این مسئله فکر کنید، آگاهی از این موضوع که در زمان حال نیستید شما را به زمان حال باز خواهد گرداند. آگاهی از این نظر بسیار ساده است. شما با کمک یک جرقه بلافاصله به زمان حال باز خواهید گشت.

جهت افزایش این آگاهی، تنظیم چند زنگ هشدار روی گوشی، بر روی صفحه نمایشگر رایانه و سایر موارد، بسیار مؤثر خواهد بود. سپس می توانید به انجام فعالیت های ساده ای مانند ماساژ ملایم دست ها، انجام حرکات کششی، بستن چشم ها و خالی کردن ذهن، بپردازید. این موارد شما را به آرامش خواهند رساند.

زنگ هشدار باید رهبر را با فعالیت های افزایش دهنده مرتبط سازد. این فعالیت ها معمولا شامل تمرکز بر روی تنفس، تفکر در مورد یک عضو خاص از بدن یا نگاه به یک شیء در اتاق می شود. زمانی که احساس می کنید در زمان حال نیستید، ذهن به صورت خودکار اقدام به ایجاد یک فضا می کند و در نتیجه نگرانی ها و استرس تا حدی کاهش خواهند یافت.