داستان استارت آپی که کیف های قابل بازیافت تولید می کند

بنیان گذار این استارت آپ معتقد است داستان موفقیت کارآفرینان شرکت های بزرگ هیچ کمکی به او نکرده و مسیر کارآفرینی بسیار سخت تر از چیزی است که تصور می کرد.

جانین من، بنیان گذار شرکت Junes در تگزاس آمریکا است. این شرکت در زمینه مد و فشن فعالیت دارد و محصولاتی که تولید می کند با محیط زیست سازگار هستند. کیسه های پلاستیکی یکی از دلایل اصلی تخریب محیط زیست هستند و هدف اصلی شرکت این است که با مصرف 100میلیارد کیسه پلاستیکی که هر سال تنها در آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد مقابله کند. شرکت های زیادی وجود دارند که محصولات قابل بازیافت مانند بطری های آب و عینک آفتابی تولید می کنند. شرکت Junes نیز فعالیت های خود را در زمینه تولید کیف های قابل استفاده مجدد گسترش داده است.

جانین در تگزاس به دنیا آمد و بعد از چندین سال کار در نیویورک، دوباره به تگزاس بازگشت تا با راه اندازی یک کسب وکار در زمینه کیف های قابل بازیافت به اقتصاد زادگاه خود کمک کند. او به مدت سه سال روی توسعه کسب وکار خود کار کرد و توانست با شروع سال ۲۰۱۷ فعالیت خود را گسترش دهد. درآمد شرکت در ۱۲ماه گذشته حدود ۱۰۶ درصد رشد داشته است و محصولات آن برای حمل کالا در ۲۸ فروشگاه خرده فروشی مواد غذایی ارائه می شود و ۱۸ کارمند در این شرکت مشغول به کار هستند. مانند هر کسب و کار دیگری، این شرکت نیز برای اینکه بتواند به این مرحله برسد سختی های زیادی تحمل کرده است.

در ادامه این مقاله بخش هایی از مصاحبه سایت فوربس را با بنیان گذار این استارت آپ می خوانیم.

*زمانی که از شما خواستیم با ما مصاحبه کنید خیلی هیجان زده شدید و سریع دعوت ما را پذیرفتید. ما هم خیلی دوست داشتیم که در مورد سختی های کارآفرینی این استارت آپ با شما صحبت کنیم. چه چیزی باعث شد که دعوت ما را سریع قبول کردید؟

من خودم هم از شنیدن داستان موفقیت شرکت های بزرگ و کارآفرینان آن خسته شده ام؛ داستان ایده های بزرگی که تنها در عرض دو تا پنج سال با اندازه ای بزرگ شده اند که درآمد چندین میلیون دلاری داشته اند. همیشه بعد از شنیدن چنین داستان هایی با خودم فکر می کنم کجای راه را اشتباه رفته ام؟ یا اینکه آیا محصولاتی که تولید می کنم به اندازه کافی خوب نیستند؟ من فکر می کنم داستان هایی که از زندگی کارآفرینان منتشر می شود جنبه های واقعی و تجربیات آنها را در بر نمی گیرد. کارآفرینی بسیار سخت است و به نظرم در این داستان ها به اندازه کافی روی این موضوع تأکید نمی شود. من کارم را به دلیل مالکیت شرکت و درآمد بالای آن آغاز نکردم؛ بلکه دلایل خاصی برای این کار داشتم. من به درست بودن کاری که انجام می دهم ایمان دارم، اما هرگز فکر نمی کردم تا این اندازه سخت باشد.

*در تمام این مدت سخت ترین کار برای تو چه چیزی بوده است؟

من همیشه با خودم در جنگ بودم که آیا کاری که انجام می دهم درست است؟ آیا برای انجام چنین کاری به اندازه کافی قوی هستم؟ آیا می توانم همه ابعاد کار را مدیریت کنم؟ ابتدای امسال به غرایزم شک کرده بودم و نمی توانستم به خودم اعتماد داشته باشم. همه کارها به مشکل خورده بود و احساس می کردم نمی توانم اوضاع را ساماندهی کنم.

*چه چیز باعث به وجود آمدن مشکل و بروز چنین احساسی شده بود؟

این فرآیند خیلی آهسته رخ داد؛ اما فکر می کنم مهم ترین دلیل این بود که من هیچ تجربه ای در این زمینه نداشتم. در چند سال اخیر کار پاره وقت داشتم و به صورت آزاد کار می کردم و به همین دلیل بعد از وارد شدن به یک کسب وکار جدید بسیار ترسیده بودم. در درون خودم می دانستم که کار درستی انجام می دهم، اما می ترسیدم از اینکه محصولاتم را به بازار ارائه دهم؛ بنابراین همیشه بهانه می آوردم و این کار را به تعویق می انداختم ولی سال پیش به خودم گفتم که من تمام وقت و انرژی ام را برای این کار گذاشته ام و اکنون زمان آن رسیده است که وارد مرحله بعد شوم. ترس را کنار گذاشتم و این کار را انجام دادم اما اوضاع مطابق میلم پیش نرفت. بردهای کوچکی داشتم اما احساس می کردم نمی توانم هیچ کاری را به درستی انجام دهم. از خودم انتظار بالایی داشتم و خواندن داستان موفقیت شرکت های بزرگ هیچ کمکی در این زمینه به من نکرد.

*برنده شدن را در چه چیزی می دیدی و چرا احساس شکست می کردی؟

من توانستم کیف هایی را که تولید کرده ام در فروشگاه های محلی وارد کنم، اما قبول شدن محصولم از طرف سایر فروشگاه ها بسیار سخت تر از چیزی بود که فکر می کردم. چند ماه پیش محصولاتم را به سایر فروشگاه ها فرستادم و بعد از پذیرفته شدن احساس برنده بودن می کردم تا اینکه چهار ماه بعد ایمیلی از طرف یکی از فروشگاه ها دریافت کردم که در آن نوشته شده بود کیف ها به فروش نرفته اند. این ایمیل تنها در دو جمله نوشته شده بود و بعد از آن به ایمیل هایی که می فرستادم و حتی تماس های تلفنی ام پاسخی داده نمی شد. احساس بسیار بدی داشتم و از اینکه شانس دوباره ای به من داده نشده است بسیار ناراحت بودم.

بعد از این اتفاق تصمیم گرفتم طرح محصولات را عوض کنم. بنابراین وقت و هزینه زیادی روی این موضوع گذاشتم و محصولات جدیدم را به همان فروشگاه عرضه کردم، اما این راه حل هم جواب نداد و احساس می کردم کاملاً شکست خورده ام. هزینه زیادی برای این کار انجام داده بودم و دوران بسیار سختی داشتم. حتی تا امروز هم هیچ پاسخی از طرف آن فروشگاه دریافت نکرده ام.

*آیا از اینکه روی این موضوع سرمایه گذاری کرده ای ناراحت هستی؟

هنوز هم فکر می کنم که این طراحی جدید برای فروشگاه های دیگری به غیر از موادغذایی جواب خواهد داد. من بسیار ناراحت بودم و بابت این موضوع خیلی به خودم سخت گرفتم. درست زمانی که در بدترین شرایط ممکن بودم به خودم گفتم این سختی و شکست ها بخش جدانشدنی فرآیند هستند. اینکه باید به خودم افتخار و آن قدر اشتباه کنم تا نهایتاً راه درست را پیدا کنم. راه اندازی یک کسب وکار به هیچ عنوان ساده نیست و هر مرحله این فرآیند درس های جدیدی برای من خواهد داشت.

*در حال حاضر سه سال از فعالیت شرکت Junes می گذرد، اما تو در صحبت هایت گفتی محصولات خود را به تازگی به بازار عرضه و برند خود را به دنیا معرفی کرده ای. چه چیزی باعث شد این کار را زودتر انجام ندهی؟

فکر می کنم این روزها بخش عمده تبلیغات برندها در شبکه های اجتماعی انجام می شود. برای معرفی محصولم باید خودم و نمونه کارهایم را در آنجا تبلیغ می کردم. من دارای شخصیت نسبتا خصوصی هستم و هیچ موقع در مورد کارهایی که انجام داده ام خودستایی نکرده ام. روش تربیتم به این صورت نبوده است و واقعاً چنین شخصیتی ندارم. زیاد طرفدار شبکه های اجتماعی و وقت گذراندن در آن نیستم، اما امسال احساس کردم که خودم و مشکلاتم را به نوعی از دیگران پنهان می کنم. همچنین در مرحله تولید نمونه های اولیه متوجه شدم که به شدت از شکست خوردن می ترسم ولی همانطور که می دانید پنهان کاری چیزی نیست که یک کسب وکار برای رشد کردن به آن احتیاج داشته باشد، بنابراین تصمیم گرفتم خودم و کاری را که انجام می دهم، به دنیا معرفی کنم.

*با تمام مشکلاتی که تابه حال داشته ای، آیا به نقشه دوم فکر کرده ای؟

بله. من همیشه با خودم فکر می کنم چه موقع قرار است کار را رها کنم و برای ادامه زندگی به شهر دیگری نقل مکان کنم، اما هرگز چنین کاری را عملی نخواهم کرد زیرا احساس می کنم ۳۰ سالگی بهترین دهه زندگی ام بوده است. تازه متوجه شده ام چه کسی هستم و اینکه می خواهم چه کاری انجام دهم. من همیشه به ایده های جدید فکر می کنم و غیر از این نمی توانم کار دیگری انجام دهم. هر زمان تلاش می کنم برای شخص دیگری کار کنم احساس می کنم ذره ذره روحم از بدنم خارج می شود تا روزی که دیگر نتوانم زندگی کنم. می دانم که چنین شخصیتی دارم و غیر از کارآفرینی نمی توانم کار دیگری انجام دهم، بنابراین نهایت تلاشم را می کنم که با سختی ها کنار بیایم.

*در حال حاضر مشغول جذب سرمایه هستی، این فرآیند تابه حال چگونه بوده است؟

من سال خیلی سختی داشته ام و در حال حاضر از اینکه می توانم مفهوم محصولات و کسب وکارم را در کنار هم قرار دهم احساس خوبی می کنم. از اینکه کارم را به سرمایه گذاران توضیح دهم احساس هیجان می کنم و این کار را واقعاً دوست دارم. همچنین با افراد جدیدی آشنا می شوم که مفهوم کارم را درک می کنند و به آن ایمان دارند.

*آیا تابه حال درس جدیدی در مورد جذب سرمایه یاد گرفته ای؟

بله. من طی این فرآیند با سرمایه گذاران زیادی صحبت کرده ام و از آنها نصیحت های زیادی شنیده ام. به عنوان مثال به من گفته اند اکنون آمادگی کافی ندارم و نباید برای جذب سرمایه اقدام کنم. اینکه باید هنوز روی توسعه، افزایش ارزش محصول و فروش بیشتر آن تمرکز کنم. حتی یک بار یکی از سرمایه گذاران از من پرسید آیا تابه حال در فیس بوک تبلیغات انجام داده ام؟ و زمانی که پاسخ منفی ام را شنید، گفت بهتر است هر چه سریع تر روی این موضوع کار کنم و تعداد مشتری هایم را افزایش دهم.

*آیا این یعنی فعالیت جذب سرمایه را متوقف خواهی کرد؟

در مورد این موضوع با افراد دیگری صحبت کرده ام و تصمیم ندارم فرآیند جذب سرمایه را متوقف کنم. بسیار استرس دارم و این کار کمک می کند میزان استرسم را کاهش دهم، اما یک نفر را برای رسیدگی به شبکه های اجتماعی استخدام کرده ام و در عین حال روی توسعه محصولات کار می کنم. در حال حاضر به دنبال تولید پارچه از بطری های پلاستیکی قابل بازیافت برای تولید کیف هستم. بنابراین مبلغ سرمایه مورد نظرم را کاهش داده ام اما هنوز هم به دنبال جذب سرمایه گذار هستم.

*فکر می کنی از سال ۲۰۱۴ که کارت را آغاز کردی، تابه حال چه مقدار پیشرفت داری؟

احساس می کنم مانند گذشته به خودم سخت نمی گیرم و صبور شده ام. به مرحله بالایی از شناخت خود رسیده ام و نقاط ضعف و قوتم را بهتر می دانم. احساس می کنم عاقل تر شده ام و واقعاً به خودم افتخار می کنم. هنوز هم بخشی از وجودم با صدای بلند می گوید یک بازنده هستم، اما می دانم که کار فوق العاده بزرگی انجام داده ام. این موضوع را همیشه به خودم یادآوری و به آن افتخار می کنم.

*حال که وارد مرحله جدیدی شده ای، چه چیزی بیشتر از همه برایت هیجان انگیز است؟

با اینکه هنوز هم در مراحل زیادی شکست می خورم و پذیرفته نمی شوم، اما احساس می کنم روحیه ای قوی دارم و باید بجنگم. می دانم که یک جنگجوی قوی هستم و امیدوارم پیروز شوم.