استفاده از تجربیات موفق دیگر کشورها در زمینه سرمایه گذاری در حوزه استارت آپ ها می تواند بسیار مهم تلقی شود.
به گزارش عیارآنلاین، استارت آپ به شرکت های نوپایی گفته می شود که با یک ایده ساده و اولیه شروع می کنند و به سرعت رشد می یابند و به درآمد می رسند. استارت آپ ها خود مدل کسب وکار خود را ابداع کرده و به نحوی کسب درآمد می کنند که پیش از آن کسی به آن نپرداخته است، بنابراین آشکار است که استارت آپ ها مبتنی بر ریسک و عدم قطعیت بنا می شوند. همین ویژگی باعث می شود که با احتمال شکست زیاد وارد رقابت اقتصادی بشوند اما در صورت موفقیت در جلب رضایت بازار و مشتریان هدف، به واسطه بی بدیل بودن، امکان رشد انفجاری و سود بسیار بالا دارند.
چند سالی است که بازار استارت آپ ها در کشور ما نیز داغ شده است و افراد زیادی تمایل دارند که در این زمینه سرمایه گذاری کنند، اما نگاهی گذرا به کارنامه استارت آپ های موفق کشور این واقعیت را نشان می دهد که عمدتا استارت آپ هایی توانسته اند به موفقیت برسند و بخش بزرگی از بازار را تصاحب کنند که سرمایه گذار خارجی داشته اند. حال سوالی که در اینجا پدید می آید این است که علت وقوع چنین پدیده ای چیست و سرمایه گذار خارجی چگونه در رقابت با سرمایه گذار ایرانی بازار استارت آپی ایران را تصاحب کرده است؟
اهمیت سرمایه گذاری در استارت آپ ها
استارت آپ ها هم مانند هر کسب وکاری نیازمند سرمایه گذاری هستند؛ سرمایه گذاری و انواع روش های آن و اصولی که باید در آن رعایت شود آنقدر پیچیده و مهم است که باید سرمایه گذاری را نوعی صنعت نامید که به عنوان مکمل و موتور محرک صنایع دیگر عمل می کند. نظام های تامین مالی همه در چارچوب همین صنعت حرکت می کنند. البته باید توجه داشت که سرمایه گذاری در هر صنعتی ویژگی ها و الزامات خاص همان صنعت را طلب می کند.
صنعت سرمایه گذاری در استارت آپ ها سرمایه گذاری مبتنی بر ریسک و صبر بلندمدت است. سرمایه گذاری در حوزه استارت آپ ها خود صنعت و بازاری مستقل است که براساس این منطق بنا شده است که یک موفقیت جبران ده ها شکست باشد. سوددهی سرمایه گذاری در صنعت استارت آپ ها به صورت معمول در بازه های ۷ تا 10سال اتفاق می افتد و ممکن است تا آن زمان هیچ سودی به سرمایه گذار برنگرداند.
چه عاملی باعث موفقیت سرمایه گذاران خارجی شده است؟
برای آنکه علت موفقیت سرمایه گذاران خارجی در فضای استارت آپی کشور را متوجه شویم باید به مقایسه رفتار شرکت های مختلف با سرمایه گذار ایرانی و خارجی در حوزه های کاری یکسان بپردازیم. از این مقایسه ها نتایج زیر قابل دستیابی است:
عدم تغییر رویکردهای سرمایه گذار داخلی متناسب با فضای جدید استارت آپی کشور:یکی از عوامل مهم شکست سرمایه گذاران داخلی حوزه استارت آپی اتخاذ رویکردهای سنتی و قدیمی ناشی از حاکمیت سالیان سال نگاه های دولتی در فضای سرمایه گذاری کشور است که این عامل خود منشأ بسیاری از عوامل دیگری می شود، درصورتی که سرمایه گذاران داخلی قصد و تلاشی در جهت تغییر این رویکرد ندارند و تنها به فکر رسیدن به سوددهی در فعالیت های خود هستند.
استفاده از تجربه سایر کشورها و یادگیری و نوآوری مداوم: استفاده از تجربیات موفق دیگر کشورها در زمینه سرمایه گذاری در حوزه استارت آپ ها می تواند بسیار مهم تلقی شود. با مطالعه در مورد سرمایه گذاران خارجی به این نتیجه می رسیم که آنها به دلیل استفاده از تجربیات ناموفق در امر سرمایه گذاری به مرور زمان آموختند کسب وکارهای اینترنتی در کشورهای مختلف چگونه است و توانستند با بهره گیری از تجربیات خود با سرعت نتیجه کار خود را نمونه برداری و تکثیر کنند. برای سرمایه گذار ایرانی توجه به این تجربیات و یادگیری و نوآوری مداوم با توجه به فضای بومی کشور بسیار حائز اهمیت است.
زمان شناسی: زمان ورود به بازار و عرضه محصول در بازار مورد مهمی است که باید رعایت شود. برای بازاریابی ابتدا باید ظرفیت های بازار را شناسایی کرد و سپس نرم افزار را بدون اشتباه و خطایی طراحی کرد علاوه بر آن هزینه برای تبلیغات و بازاریابی جهت رسیدن به حجم اولیه کاربر به صورت کامل در نظر گرفته شود و در ادامه کار پیوسته باید در جهت اصلاح مشکلات پیش آمده کوشید.
توجه به جلب رضایت مشتری نهایی: به دلیل ساختار دولتی اقتصاد کشور و همچنین فضای پیمانکاری موجود، بسیاری از سرمایه گذاری های داخلی، ارائه خدمات در جهت رضایت مشتری را فرا نگرفته اند. به عنوان مثال در حوزه استارت آپ های حمل ونقل درون شهری، استارت آپی با سرمایه گذار خارجی از نظر بازاریابی و تبلیغات بسیار حرفه ای عمل کرد و برای ایجاد تعادل بین راننده و مسافر هزینه های بسیار عجیبی را متحمل شده است که نتیجه آن هم پیداکردن جایگاه خود بین مردم شد.
صبر و تحمل: مسئله دیگری را که نیز باید در این زمینه در نظر گرفت، تحمل برای به نتیجه رسیدن کارآفرینی است، مثلا در دو حوزه خرید و فروش کالا و حمل و نقل درون شهری مشاهده می شود استارت آپ های موفق با سرمایه گذار خارجی چندین سال منتظر می مانند و با اتخاذ تدابیر صحیح شناخت بازار بین مردم شناخته شده و تبلیغات عمومی خود را آغاز می کنند.
بازاریابی و تبلیغات حرفه ای: متاسفانه سرمایه گذاران ایرانی تصور می کنند در صورت طراحی یک نرم افزار اینترنتی فرآیند راه اندازی استارت آپ به پایان رسیده است که این تصور ناشی از درک و عدم شناخت درست از فرآیند کاریابی و بازاریابی است. اگر در کشور ما نیز مجموعه های سرمایه گذار یک ساختار یادگیرنده داشته باشند، اندک اندک راه و روش چگونگی تزریق مالی و هدایت سرمایه را فرامی گیرند، این در صورتی است که سه مولفه اصلی در استارت آپ ها یعنی شناخت موقعیت، هزینه های قابل توجه و مهم تر از همه اصلاح و پیوستگی انجام امور در استارت آپ های ایرانی دیده نمی شود.
به عنوان مثال در حوزه سلامت بسیاری از نرم افزارهای ایرانی در سطح عالی خدمات حوزه مشاوره سلامت را ارائه می دهد اما به علت تبلیغات ضعیف عرصه را به مشابهی با سرمایه گذار خارجی که تبلیغات وسیعی داشته است واگذار کرده اند.
جمع بندی
بنابراین عاملی که باعث موفقیت یک استارت آپ می شود فارغ از داشتن سرمایه گذار داخلی یا خارجی به نوع رویکرد انتخابی مدیریتی و فنی استارت آپ بازمی گردد. به عبارت دیگر باید گفت صرف داشتن سرمایه گذار خارجی باعث موفقیت نمی شود بلکه شیوه سرمایه گذاری و همچنین نحوه هدایت سرمایه است که موفقیت این پروژه ها را به دنبال دارد، لذا سرمایه گذاران داخلی با در نظر گرفتن عوامل ذکرشده که از مهم ترین آنها تغییر رویکرد سنتی سرمایه گذاری به رویکردی متناسب با فضای استارت آپی، به کارگیری الزامات فضای نوآورانه با مشی یادگیری مداوم از تجربیات دیگران و همچنین با استفاده همزمان از دانش فنی، سازمانی و بازاریابی و در کنار هم قرار دادن آنها می توانند به موفقیت های مشابه در بازار استارت آپی کشور دست یابند.