ما با سیستم ارزشی خاصی زندگی می کنیم که من نامش را ایده آل برونگرا می نامم.
ما امروزه برای محدوده ای کوچک از سبک شخصیتی، جا باز می کنیم. به ما گفته شده برای برتر بودن باید جسور باشیم و برای شاد بودن باید اجتماعی باشیم. ما خودمان را به شکل ملتی برونگرا می بینیم و این دقیقا به این معناست که ما این دیدگاه را که واقعاً چه کسی هستیم از دست داده ایم.
به ما از کودکی گفته شده باید با دوستان مان بازی کنیم، باید کار تیمی انجام دهیم و در کلاس ها با همکلاسی های مان کار گروهی انجام دهیم. ما همیشه در طول زندگی فیلم هایی دیدیم که افراد برونگرا شخصیت اول آن بوده اند، همیشه هنرمندان درجه یک یا به اصطلاح آرتیست ها یک شخصیت برونگرا بوده اند و این یعنی ما فقط برای یک سبک شخصیتی جا باز کرده ایم؛ ایده آل برونگرا.
شاید دلیل اینکه افراد درونگرایی که تحت تأثیر شرایط جامعه سعی در تمرین زیاد برای برونگرا بودن از خود نشان می دهند بیشتر دچار خستگی روحی می شوند. آنها از خودشان فاصله گرفته اند و سعی در زدن ماسک برونگرایی دارند و این یعنی اتلاف انرژی.
مهم: درون گراهایی که تحت سیطره ایده آل های برونگرایی زندگی می کنند، مانند زنانی هستند که در دنیای مردانه زندگی می کنند و به علت صفتی که در درون شان نهفته است به چشم نمی آیند.
کارشناس بازاریابی و فروش