در بررسی عملکرد دولت یازدهم نمی توان تنها به عملکرد دولت در سال 95 بسنده کرد. باید دید دولت روحانی چه چیزی را تحویل گرفته و شرایط اقتصادی چه بوده است و در حال حاضر اقتصاد در چه وضعیتی به سر می برد. به نظر می رسد دولت یازدهم کارش را در شرایط سختی شروع کرده است.
تورم بالا، بدهی زیاد دولت به پیمانکاران، قطع روابط با دیگر کشورهای دنیا، تحریم ها و مناقشات هسته ای که بر اقتصاد کشور سایه انداخته بود، کار را برای دولت یازدهم دشوار می کرد. با توجه به این مسائل، برطرف کردن مشکلات اقتصادی در داخل و حل مناقشات هسته ای در سیاست خارجی در اولویت قرار گرفت و دولت موفق شد سایه تحریم ها را از سر اقتصاد کشور دور کند و تورم نزدیک به 40درصد را به زیر 10درصد برساند.
زمینه اشتغال در این مدت در اقتصاد فراهم شده و هزینه نقل وانتقال پول و تجارت خارجی به دلیل برداشته شدن تحریم ها کاهش پیدا کرده است. رشد اقتصادی که در ابتدای کار دولت یازدهم منفی بود، مثبت شده است.
دولت توانست از به هم ریختگی و بی انضباطی که در دولت قبل اقتصاد را فراگرفته بود فاصله بگیرد. ثبات و كنترل دامنه ارز، تعامل با بخش خصوصی و ایجاد شرایط بهتر جهت حضور بخش خصوصی در دستور کار دولت قرار گرفت، واحدهای صنعتی تعطیل و نیمه فعال به چرخه تولید بازگشتند و دولت توانست با تسهیلات ارزان قیمت به بنگاه های كوچك و متوسط رونق را به شهرك های صنعتی برگرداند. باوجود تمام این دستاوردها اما دولت یازدهم در دو مورد موفقیت چندانی نداشته است؛
مورد اول بحث خروج از رکود است. مشکلات رکود واحدهای تولیدی كاملا برطرف نشده است. رکود باعث شده آثار تلاش های دولت آن طور که باید در اقتصاد و در سفره مردم ظاهر نشود. تورم کاهش یافته است اما آثار آن در زندگی مردم ملموس نیست كه دلیل اصلی آن رکود حاكم بر اقتصاد است. رکود، هزینه کاهش تورم است. یا باید تن به تورم لجام گسیخته داد یا باید ركود را تحمل كرد.
مورد دوم مربوط به تجارت خارجی است. هرچند در پسابرجام در بیشتر زمینه ها تحریم ها برداشته شده و حمل و نقل به حالت قبل از تحریم ها برگشته است ولی با وجود گشایش هایی در ارتباطات بانكی شرایط آنطور که باید برای تجارت تسهیل نشده است. در بحث جذب سرمایه خارجی اتفاقات خوبی رخ داده ولی به دلیل مشكلات در نقل وانتقال، عدم امكان استفاده از ابزارهای نوین بانکی، گشایش های اعتباری، فاینانس و ری فاینانس مشکلاتی داریم که باعث شده نتوانیم در تجهیز ماشین آلات و تجهیزات جدید گام های اساسی برداریم.
صادرات ایران در سال 95 نسبت به سال ٩٤ از نظر ارزش تفاوت نداشته اما از نظر وزنی ٣٠درصد رشد داشته و واردات نیز از نظر ارزشی ٣درصد رشد داشته است. ولی باید در نظر داشت رشد منفی ١٦درصدی صادرات و ٢٢درصدی واردات سال قبل متوقف شده است و حجم قابل توجهی از تجارت ایران با کشورهای صاحب نامی مثل آلمان، كره و ژاپن انجام می شود. در سبد صادراتی بیشتر شاهد رشد بخش میعانات گازی و گازهای طبیعی بوده ایم و به همین دلیل از نظر ارزش رشد چندانی نداشتیم. ضمن اینكه با هدف گذاری رشد ٢٠درصدی فاصله داریم.
رئیس کنفدراسیون صادرات